منصور حسینی در برنامه «آیات روشنگر» شبکه ماهواره ای نور مدعی شد که شیعه نمی تواند برای امام حسن و امام حسین فضائلی را ارائه دهد و درباره امامت امام حسن و امام حسین شیعه دستش خالی است و حتی بنی امیه هم می توانند ادعا کنند که معاویه و یزید امامند.

به گزارش رسا، منصور حسینی در برنامه «آیات روشنگر» مدعی شد که شیعه به خاطر وجود فضائلی که در حضرت علی علیه السلام یافته است او را در امامت به دیگران ترجیح می دهد اما شیعیان فضائلی از امام حسن و امام حسین در دستشان نیست تا به امامت آنها قائل شوند پس بنی امیه هم می توانند مانند تشیع ادعا کنند که معاویه و یزید امامند ودر این زمینه بین آنان تفاوتی نیست.

این کارشناس در حالی این ادعا را می کند که در منابع مهم اهل سنت نکات بسیاری در تضاد با گفته های وی به چشم می خورد.

درصحیح بخاری کتاب فضائل اصحاب النبی حدیث 3747 ص665 آمده است:«عن النبی صلی الله علیه و آله انّه کان یاخذه و الحسن و یقول اللهم انّی احبهما، همانا پیامبر صلی الله علیه و آله حسن و حسین علیهما السلام را در آغوش می‌گرفت و می‌فرمود: بار خدایا من این دو را دوست دارم».

همچنین درصحیح بخاری کتاب فضائل اصحاب النبی حدیث3753 می‌خوانیم:«قال النبی صلی الله علیه و آله : هما ریحانتای من الدنیا، پیامبرصلی الله علیه و آله فرمودند: آن دو ریحانه من از دنیا هستند».

در صحیح مسلم کتاب فضائل الصحابة حدیث 2422 صفحه 1048 نیز آمده است:«البراء بن عازب قال رأیت الحسن بن علی علی عاتق النبی صلی الله علیه و آله و هو یقول اللهم انی احبّه فاحبّه، براء بن عازب گوید: حسن بن علی علیه السلام را سوار بر گردن پیامبر صلی الله علیه و آله دیدم در حالیکه پیامبر می‌فرمودند بار خدایا همانا من او را دوست دارم پس تو نیز او را دوست بدار».

همچنین در صحیح مسلم کتاب فضائل الصحابه صفحه 1049 حدیث 2424 به نقل از عایشه می‌خوانیم:«قالت عایشه: خرج النبی صلی الله علیه و آله غداه و علیه مرحل من شعر اسود فجاء الحسن بن علی فادخله ثم جاء الحسین فادخل معه ثم جاءت فاطمه فادخلها ثم جاء علی فادخله ثم قال انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل بیت و یطهرکم تطهیراً، عایشه گفت: یک روز صبح پیامبر صلی الله علیه و آله در حالیکه عبای مویی سیاه رنگی بر تن داشتند (از منزل) خارج شدند پس حسن بن علی علیه السلام بر او وارد شد و او را داخل عبا فرمود سپس حسین علیه السلام آمد پس او را نیز با خود داخل کرد سپس فاطمه علیها السلام آمدند پس او را نیز داخل فرمودند و سپس علی علیه السلام آمدند و او را نیز داخل کردند سپس فرمودند: «همانا خداوند اراده کرده است که از شما اهل بیت، پلیدی را محو کند و شما را مطهر قرار دهد».

ناگفته نماند که همین یک روایت که از معتبرترین کتب اهل سنّت یعنی صحیح مسلم به ما رسیده است آنقدر فضیلت برای اهل بیت علیهم السلام و مخصوصاً موضوع ما درباره‌ حسنین علیهما السلام اثبات می‌کند که تمام روایات فضائل دیگر صحابه را به زیر سوال ببرد.

همچنین در ذخائر العقبی / 121 آمده است:«عن عمر عن النبی صلی الله علیه و آله کل ولدأبٍ فانَّ عصبتهم لابیهم ما خلا ولد فاطمه فانی انا ابوهم و عصبتهم، شخصی از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت کند که فرمودند: هر فرزندی منسوب به پدر خویش است به جز فرزندان فاطمه سلام الله علیها، زیرا من پدر آنها هستم».

همچنین در ذخائر العقبی / 122 می‌خوانیم:«عن ابی هریره قال لا ازال احبّ هذا الرجل یعنی الحسن بن علی بعد ما رایت رسول الله صلی الله علیه و آله یصنع به ما صنع قال رایت الحسن فی حجر النبی صلی الله علیه و آله و هو یدخل اصابعه فی لحیه النبی صلی الله علیه و آله و النبی صلی الله علیه و آله یدخل لسانه فی فمه ثم یقول اللهم انی احبه، ابی‌ هریره گفت: همواره از وقتی که دیدم رسول خدا صلی الله علیه و آله با این مرد چگونه رفتار می‌کند او را دوست دارم و به حسن بن علی علیه السلام اشاره کرد و گفت دیدم که حسن علیه السلام در دامان پیامبرصلی الله علیه و آله بود و انگشتان خود را در ریش پیامبر وارد می‌کرد و پیامبر صلی الله علیه و آله زبان خود را در دهان او وارد می‌کرد و می‌فرمود بار خدایا همانا من او را دوست دارم».

در ذخائر العقبی / 122 آمده است:«عن انس بن مالک قال سئل النبی صلی الله علیه و آله ای اهل بیتک احبّ الیک قال الحسن و الحسین، انس بن مالک روایت کند که از رسول خدا پرسیده شد: کدامیک از اهل بیت، نزد شما محبوبترند؟ فرمودند: حسن و حسین علیهما السلام».

در ذخائر العقبی / 123 می‌خوانیم:«کان رسول الله صلی الله علیه و آله یصلی و الحسن و الحسین یتواثبان علی ظهره فباعدهما الناس فقال صلی الله علیه و آله دعوهما بابی هما و امی من احبنی فلیحب هذین، روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله مشغول نماز بودند که حسن و حسین علیهما السلام بر پشت حضرت سوار شدند، مردم خواستند که مانع شوند ولی رسول خدا صلی الله علیه و آله (پس از نماز) فرمودند: رهایشان کنید پدر و مادرم فدایشان باد، هر که مرا دوست دارد باید این دو را دوست بدارد».

در ذخائر العقبی /123 آمده است: عن النبی صلی الله علیه و آله یقول:«من احبّ الحسن و الحسین فقد احبنی و من ابغضهما فقد ابغضنی، پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: هر که حسن و حسین علیهما السلام را دوست بدارد مرا دوست داشته است و هر که با آنها دشمنی کند با من دشمنی کرده است».

در ذخائر العقبی /129 می‌خوانیم:«عن حذیفه قال سمعت رسول الله صلی الله علیه و آله یقول... ان فاطمه سیده نساء اهل الجنه و ان الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنه، حذیفه گوید شنیدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمودند: همانا فاطمه سیده‌ و سرور زنان اهل بهشت است و همانا حسن و حسین آقا و سرور جوانان اهل بهشت هستند».

در ذخائر العقبی /131 آمده است:«قال النبی صلی الله علیه و آله فی حدیث طویل... من احبهما فی الجنه ومن ابغضهما فی النار، پیامبر صلی الله علیه و آله در حدیثی طولانی فرمودند: هر که آن دو را دوست بدارد در بهشت است و هر که دشمن آنها باشد در آتش است».

در ذخائر العقبی / 133 می‌خوانیم:«قال النبی صلی الله علیه و آله : حسین منی و انا من حسین، پیامبرصلی الله علیه و آله فرمودند: حسین از من است و من از حسینم».

روایاتی از این‌دست در کتاب ینابیع الموّده، تذکره الخواص، شواهد تنزیل و مانند آن به وفور یافت می‌شود به حدی که تنها در کتاب کنز العمال در جلد12 تعداد80 و در جلد13 بیش از82 روایت می‌‌ توان یافت که همگی در فضائل امام حسن و امام حسین علیهما السلام نقل شده است.