«نمي دانم به چه چيزي اعتقاد داري؟ اصلا نمي دانم به چيزي هم اعتقاد داري يا نه؟ ولي به شرفم و به ايراني بودنم قسم كه نوشته ات در سايت روزآنلاين حالم را به هم زد! يك جوري قلم زده اي كه انگار همه عمر و جواني از دست داده ات را در مبارزه گذرانده اي؟ هنوز گزارشي را كه از محفل مخفي رفقاي حزب در خيابان ژاله تهران براي ساواك فرستاده بودي و اسم و مشخصات من و عمويم را هم به عنوان اعضاي حزب توده و اخلالگران ضد سلطنتي به آن ضميمه كرده بودي جلوي چشمم رژه مي رود. حالا تصورش را بكن كه وقتي من و بعضي ديگر از رفقاي توده اي، نوشته رومانتيك تو را در سايت روزآنلاين مي خوانيم بايد چه حالي داشته باشيم غير از اين كه بگوئيم؛ سركار خانم نوشابه اميري! حالمان را به هم زدي!»

به گزارش كيهان ، مطلب فوق را امير شيرنگي از اعضاي سابق حزب توده كه چند سالي در رژيم شاه زنداني بوده است در وبلاگ شخصي خود و در واكنش به يادداشت «نوشابه اميري» در سايت روزآنلاين نوشته است. نوشابه اميري در اين يادداشت به معرفي بخشي از كتاب در دست تاليف خود پرداخته. نوشابه اميري در اين بخش از كتاب تلاش مي كند صحنه اي احساسي و رقت انگيز از سرگرداني خانواده زندانياني را كه براي پرس وجو از حال نزديكان زنداني خود به دفتر دادستان مراجعه كرده اند، به تصوير بكشد. در بخشي از كتاب آمده است؛
«-حاج آقا، شوهرم را روز 17بهمن...
حرفم را قطع كرد:
- خبري نيست، برو.
اصرار كردم؛
- حتي يك تلفن هم نزده
انگار چندش اش شده باشد گفت:
- مگر قرار است بزند!
- نمي دانم! قانونا حق ندارد؟
كلمه قانون انگار او را آتش زد
- تو از قانون حرف نزن!
... جاسوس ها، كثافت ها، بايد همه تون رو مثل سگ بكشن!...»

شيرنگي در وبلاگ خود نوشته است «سركار خانم نوشابه اميري! اولين شرط مبارزه صداقت است كه نه ما در حزب توده از آن بهره اي داشتيم و نه شما و همسر محترمتان!

آقاي هوشنگ اسدي كه كوپل خبرچين ساواك بوديد. من بعد از انقلاب 57 بار ديگر در جريان ضربه سال 61 حزب توده بازداشت شدم و در آنجا بازجوي من كه جواني حدود 28 ساله بود، گزارش دستنويس شما از جلسه رفقاي حزب توده در خيابان ژاله را كه براي ساواك فرستاده بوديد به من نشان داد. حتما بنده و عمويم را به خاطر مي آوريد و دستنوشته خودتان را هم. خانم نوشابه! شما و حرف از مبارزه؟ من دل خوشي از رژيم ندارم ولي شما فقط به اين علت كه من و امثال من در محفل خيابان ژاله به نظام اقتصادي رژيم پهلوي اعتراض داشتيم نام ما را به عنوان «اخلالگران ضد نظام شاهنشاهي» به ساواك گزارش كرده بوديد. ولي رژيم اسلامي حزب ما- منظورش حزب توده است- را تا زماني كه طرح كودتاي آن فاش نشده بود، به عنوان يك حزب رسمي تحمل كرد و حتي زنده ياد كيانوري دبيركل وقت حزب ما در تلويزيون رژيم با آيت الله بهشتي به مناظره نشست. رژيم كنوني ايران به زندانيان سياسي اجازه تماس تلفني مي دهد. مرخصي مي دهد و زندانيان از درون زندان عليه رژيم بيانيه مي دهند. خانم نوشابه اميري تصديق بفرماييد كه يادداشت شما حالم را به هم زد.»

گفتني است هوشنگ اسدي، همسر نوشابه اميري نيز عضو و نفوذي ساواك در حزب توده بود كه بعد از انقلاب و افشاي اسامي روزنامه نگاران عضو ساواك، كميته انضباطي حزب توده تصميم به اخراج هوشنگ اسدي از حزب گرفت ولي با وساطت كيانوري و تعهد هوشنگ اسدي كه ادامه فعاليت وي به عنوان «عضو فعلا در قرنطينه» پذيرفته شد و حزب توده براي توجيه اين اقدام خود اعلام كرد كه هوشنگ اسدي نفوذي حزب توده در ساواك بوده است! در پي اين اقدام حزب توده، گروهك فدائيان خلق- شاخه اقليت- با صدور يك اعلاميه- سال 60- چند نمونه از دستنوشته هاي هوشنگ اسدي و نوشابه اميري را كه در آن به طور جداگانه، جلسات مخفي حزب توده و اعضاي آن را به ساواك لو داده بودند، منتشر كرد و در پايان اطلاعيه اين پرسش را مطرح كرده بود كه اگر آقاي هوشنگ اسدي و خانم نوشابه اميري نفوذي حزب توده در ساواك بوده اند، چرا فقط اسناد خبرچيني آنها به نفع ساواك در دست است و از خبررساني آنها به نفع حزب توده و عليه ساواك هيچ نشانه اي وجود ندارد.