دولت رئیسی از دولت روحانی مشکلات بزرگی را به ارث برده است و البته روحانی نیز با این تحرکات به خوبی نشان می دهد که در حال حضور دوباره و فعالیت در فضای سیاسی کشور است.

اخیرا "حسن روحانی" رئیس دولت های یازدهم و دوازدهم بازهم به زعم خود روایتی دیگر از برجام بی سرانجام طرح کرده است که موضوع تازه ای ندارد اما یادآور همان موارد و وعده های هشت ساله دولتش درباره برجامی است که آنرا فتح الفتوح، آفتاب تابان، ابر و باران بارور و ... توصیف می کرد.

نکته اساسی اینجاست که این روایت ها در ۸ سال دولت روحانی دیگر خریداری نداشت اما وی بعد از دوران اهمال و متوقف کردن و شرطی سازی کشور برای برجام بازهم از این روایت پردازی ها برای تخریب دیگران و ترفند نخ نما شده "تخریب دیگری برای وجهه سازی برای خود" دست بر نمی دارد.

حالا روحانی مطرح می کند که «امیدوار بودم که مساله برجام در اسفند ۹۹ یا فروردین ۱۴۰۰ حل شود تا دولتی که بر سر کار می‌آید، دچار این مشکل بزرگ نباشد.»

وی افزوده است: «برای احیای برجام همه چیز تمام شده و آماده بود. حتی موفق شدیم از طرف‌های مذاکره امتیاز خروج سپاه پاسداران از فهرست گروه‌های تروریستی و لغو تحریم دفتر رهبری و نهادهای مربوط به ایشان را بگیریم که وقتی آن را به مقام معظم رهبری گزارش دادم، ایشان خیلی خوشحال شدند. اما متاسفانه این امکان فراهم نشد.»

در ابتدا باید گفت که اگر همه چیز آماده و مهیا بوده چرا در این هشت سالی که دولت روحانی زمامدار امور کشور بوده است، هیچ توفیقی حاصل نشده است. آیا 8 سال برای ایجاد یک معاهده بین المللی و اجرای صحیح آن زمان کمی بوده است؟ جالب است که همه امور کشور نیز حول مذاکرات هسته‌ای در آن زمان می چرخیده و در واقع امور با مرکزیت مذاکرات اداره می شده است.

نکته بعدی این است که کشور امروز دچار بسیاری از مشکلات تلنبار شده دیروز و هشت سال گذشته است. به ویژه در حوزه مسکن که کارشناسان آنرا موتور محرک اقتصاد کشور قلمداد می کنند زیرا 120 صنعت با تولید مسکن فعال می شود، وزیری چندین سال بر وزارت راه و شهرسازی مدیریت می کرد که تولید مسکن را با چالش جدی روبرو کرد.

حالا دولت رئیسی از دولت روحانی مشکلات بزرگی را به ارث برده است و البته روحانی نیز با این تحرکات به خوبی نشان می دهد که در حال حضور دوباره و فعالیت در فضای سیاسی کشور است. یکی از مواردی که کارگزاران دولت روحانی فکر می کنند که می توانند دوباره آنان را به فضای سیاسی بازگرداند، فراموشی افکارعمومی نسبت به عملکردی است که این دولت در این هشت سال از خود نشان داده است. حالا بازهم روحانی با حرف درمانی به دنبال آن است که افکارعمومی را نسبت به عملکرد ضعیف خود نرم کند.

جالب اینجاست که روحانی بعد از دولت هشت ساله خود بازهم وعده برجامی می دهد و مطرح می کند که در سال 99 امکان توافق وجود داشت. این درحالی است که اگر به جای جای اقدامات دولت روحانی نگاه کنیم می بینم که در آن زمان دولتمردان یازدهم و دوازدهم در هر فرصتی مردم را نسبت به اجرای برجام و قراردادی دوباره امیدوار می کردند اما برآیند همه این موارد چیزی جز تقریبا هیچی که توسط رئیس کل بانک مرکزی وقت دولت روحانی مطرح شد، نبوده و نیست.

آنچه در این راستا بسیار مهم است روایتگری حسن روحانی از اتفاقاتی است که قرار بود در دولتش با وعده های مختلف انجام شود اما به هیچ عنوان صورت نگرفت. مردم هشت سال منتظر همین وعده ها بودند و کشور معطل همه این موارد بود و حالا بعد از یک سال و اندی که از دولت رئیسی می گذارد روحانی دوباره آن فضا را برای افکارعمومی تداعی می کند. این درحالی است که کشور دوران وابستگی به برجام را کم کم ترک گفته و اقدامات دولت در حوزه های مختلف نشان می دهد که کشور در حال پیشرفت در همه عرصه هاست.