گزارش های دریافتی حاکی از ناپدید شدن تعدادی تخته فرش نفیس و ارزشمند ملی از ساختمان حافظیه نهاد ریاست جمهوری در سعدآباد است. تصاویر برخی از این فرش‌ها در کتاب «گنجینه تار و پود، مجموعه تصاویر دومین کلکسیون بزرگ فرش جهان» در سال 91 منتشر شده است.
 

با روی کار آمدن دولت سیزدهم گزارشی با عنوان «خروج غیر قانونی اموالی نظیر 48 تخته فرش دستباف نفیس و گران‌قیمت از ساختمان حافظیه سعد آباد» ارجاع شد. پس از آن تیم ویژه ای با همکاری سازمان های نظارتی تشکیل و به بررسی همه جانبه موضوع مفقود شدن فرش های نفیس در دولت قبل پرداخته شد.

کارشناسان این حوزه با بررسی تنها ده تخته از فرش های خارج شده و بر اساس قدمت تاریخی آن، نوع طراحی، مکتب هنری و خصوصیات فیزیکی ارزش نسبی آن ها را مبلغی معادل 127 میلیارد تومان اعلام کردند. این ده تخت فرش ارزش‌گذاری شده جزو نفیس ترین فرش‌های نهاد بوده و متعلق به سبک های مشهدی(عمواوغلی)، اصفهان و تودشک می‌باشد که یکی از آن‌ها از نظر قدمت به دوره قاجار می‌رسد.

گفته می‌شود فرش ها طی بازه سال های 1392 الی 1395 از ساختمان خارج گردیده است. یکی از شاهدین که در همان دوران در ساختمان حافظیه مسئولیت داشته است در این خصوص گفته است که در «سال 1395 فرش‌ها را با یک دستگاه وانت مزدا بردند منزل...» گفتنی است ساختمان حافظیه سعد آباد متعلق به نهاد ریاست جموری است که از آن به عنوان محلی برای استقبال از روسای جمهور و مهمانان خارجی توسط دولتی ها استفاده میشود.

این بنا پیشتر نیز مورد توجه رسانه ها قرار گرفته بود. رئیس دفتر وقت دولت دوازدهم در پاسخ به علاقه وافر روحانی به برگزاری جلسات دولت وقت در این محل پروتکل‌های خاص تعیین شده از سوی وزارت بهداشت را علت آن دانسته بود و اظهار داشته بود: ساختمان حافظیه دارای سالن جلسات مناسبی است که می‌توانیم با حفظ پروتکل‌های تعیین شده از جمله حفظ فاصله میان افراد، جلسات را در این مکان برگزار کنیم.

واضح است که خروج فرش های نفیس توسط یک کارمند نهاد ریاست جمهوری و در یک مقطع زمانی به امری تقریبا محال شبیه است. اقدامات انجام شده توسط بیش از یک نفر در مواقع متعدد صورت پذیرفته است و در مراحل مختلف تصاحب، حمل و نگهداری از اموال مفقودی نیز محتمل است اشخاص متعددی دخیل در موضوع باشند.