این‌روز‌ها در حالی شاهد قرآن‌سوزی و اسلام‌ستیزی هستیم که اسلام با شتاب در حال گسترش است و جمعیت مسلمانان طی 10 سال 500 میلیون نفر اضافه شده است.

 

خبرگزاری فارس: قرآن سوزی اتفاق تلخی است که در سال‌های اخیر در کشورهایی که ادعای تمدن و عقلانیت دارند به شدت در حال گسترش است. آخرین مورد آن در کشور سوئد توسط یک مهاجر عراقی‌الاصل رخ داد و قلوب مسلمانان را به درد آورد.

قرآن‌سوزی در صدر اسلام نیز در زمان خلیفه سوم رخ داده و حضرت علی(ع) گرچه اصل یکسان‌سازی مصحف‌ها را مورد تأیید قرار داده، اما سوزاندن مصحف‌ها نه‌تنها مورد تأیید آن حضرت قرار نگرفته، بلکه انتقاد و اعتراض شدید آن حضرت را به دنبال داشت. به این صورت که در آن روز حضرت خطاب به ابوذر می‌فرماید: «امروز در عالم اسلام، حادثه‌ای بزرگ به وقوع پیوسته و کتاب خدا این‌گونه سوزانده شده و چنین رواست که خداوند متعال آتش را بر کسانی که با کتاب او چنین برخورد کرده‌اند، مسلط سازد». (طوسی محمد بن الحسن، اختیار معرفةالرجال، مشهد، دانشکده الهیات و معارف، ۱۳۴۸، ص ۲۵)

حمله مغولان و قرآن‌سوزی و کتاب‌سوزی گسترده

در دانشنامه کتابخانه و دانش اطلاعات آمده است: یک بار دیگر تمدن عظیم ایرانیان به وسیله مهاجمین نابود شد و این بار به وسیله قبایل مغول و تاتار در سال ۱۲۲۰ میلادی، آنها معبد‌ها را تبدیل به طویله اسبانشان کردند، قرآن‌ها و کتابخانه‌ها را سوزاندند و از نسخه‌های گران‌بها به عنوان سوخت استفاده می‌کردند.

خسارت مغول‌ها بیش از حد تصور بود، اما دست آخر ایلخانان مغول شیفته علمای شیعه شدند و با راهنمایی و ارشاد آنها دست از قتل و غارت و قرآن‌سوزی برداشتند و به مذهب شیعه گرویدند؛ تا جایی که هلاکوخان ایلخان مغول برای همه امور از خواجه نصیر‌الدین طوسی مشورت می‌گرفت.

احمد کسروی، از افتخار کردن به لباس روحانیت تا آتش‌زدن قرآن

سیداحمد کسروی، مورخ، زبان‌شناس و روزنامه‌نگار، کسی بود که ابتدا به سیادت خود افتخار می‌کرد و لباس روحانیت هم می‌پوشید، اما در ادامه، ژست روشنفکری برداشت و کم‌کم به مخالفت با دین و مذهب بلند شد؛ تا جایی که کتاب‌های مذهبی از جمله قرآن را سوزاند و در نشریاتش به مقدسات توهین می‌کرد. او ابتدا به خاطر این اعمال و افکار توسط شهید نواب صفوی مورد اصابت سه گلوله قرار گرفت، اما زنده ماند.

کسروی به دلیل شکایت‌های گسترده به دلیل اهانت به مقدسات و آتش‌زدن قرآن، روز بیستم اسفند ۱۳۲۴ با ۱۰ نفر از همراهانش به دادگاه احضار شد و در این روز پس از ورود به کاخ دادگستری تهران دو نفر از اعضای فدائیان اسلام به نام‌های سیدحسین امانی و سید‌ علی‌محمد امامی به او حمله کرده و با ضربات متعدد چاقو، از پای درآمد.

 

کسروی در مراسم جشن کتاب‌سوزان با صراحت به سوزاندن قرآن اذعان و حتی به آن افتخار کرد و گفت: «چون دیدیم سرچشمه گمراهی‏‌ها کتاب است، این است که داستان کتاب سوزان پیش آمده‏ است. جشن کتاب‌سوزان در یکم دی‌ماه است و یک دسته سوزاندن مفاتیح‌الجنان و جامع‌‏الدعوات و مانند اینها را دستاویز گرفته و هوچی‏‌گری راه انداخته‏‌اند. قرآن هم هر زمان که دستاویز بدآموزان و گمراه‏‌کنندگان شد، باید از هر راهی قرآن را از دست آنان گرفت. گرچه نابود گردانیدن آن باشد.» (احمد کسروی در دادگاه ـ ص۱۳ شرکت سهامی چاپاک)

آنچه مسلم است، این است که قدرت قرآن کریم در هدایت انسان‌ها مهم‌ترین عامل دشمنی با این کتاب مقدس است و دشمان اسلام وقتی پاسخی برای استدلال‌های قوی آیات الهی ندارند با سوزاندن و هتک حرمت به دنبال مقابله با آن هستند؛ در حالی که این کارها در طول تاریخ نه تنها ضربه‌ای به قرآن و اسلام نزده بلکه باعث شده غیر مسلمانان زیادی برای یافتن سمت حق به مطالعه درباره اسلام بپردازند و اتفاقاً به آن گرایش پیدا کنند. البته اینها همه از اعجاز اسلام است و خداوند خودش وعده داده که از این کتاب محافظت می‌کند. «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ، بى‏‌تردید ما این قرآن را نازل کرده‏‌ایم و قطعاً نگهبان آن خواهیم بود.» (سوره حجر آیه ۹)

سلمان رشدی آغاز‌گر اسلام‌ستیزی در سال‌های اخیر

اهانت به قرآن در غرب طی قرون اخیر بسیار رواج یافته و هر از گاهی شاهد اتفاقاتی نظری قرآن‌سوزی هستیم که قلوب مسلمانان را جریحه‌دار می‌کند. خصوصاً در سال‌های اخیر که نگارش کتاب آیات شیطانی توسط سلمان رشدی به نوعی آغاز‌گر این اتفاق بود. در سال ۱۳۶۷ شمسی این نویسنده ملحد بریتانیایی، هندی کتاب ضداسلامی «آیات شیطانی» را نوشت و در آن شخصیت پیامبر اسلام(ص)، صحابه و همسران وی را مورد اهانت قرار داد و در همان سال امام خمینی(ره) حکم ارتداد و قتل او را صادر کرد. این فتوا تا امروز به قوّت خود باقی است. رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در سال ۱۳۸۳ حکم امام خمینی(ره) را غیرقابل تغییر خواند.
با حکم امام (ره) ۳5 سال است که رشدی زندگی سختی را گذرانده و هر آن منتظر حمله مسلمانان است، البته بارها مورد حمله قرار گرفته و با وجود آسیب‌های فراوان جان به در برده است.

تئودور ون گوک فیلمساز و روزنامه نگار هلندی

تئودور ون گوک فیلمساز و روزنامه نگار هلندی فیلمی با نام «تسلیم یا مطیع» ساخت که در آن به اسلام به‌عنوان عامل اصلی سرکوب زنان مسلمان پرداخت که شخصیت اصلی این فیلم یک دختر مراکشی است. پس از ساخت این فیلم موهن تجمعات اعتراضی بسیاری در کشورهای آفریقایی و خصوصاً در مراکش رخ داد؛ این فیلمساز هلندی مدتی بعد از ساختن این فیلم در سال ۲۰۰۴ میلادی (۱۳۸۳ هجری قمری) توسط یک جوان ۲۷ ساله مراکشی ترور شد و به قتل رسید.

کاریکاتور‌های موهن از پیامبر(ص) و ساخت فیلم دیگری علیه قرآن در دانمارک

در سال ۲۰۰۵ میلادی یک مجله دانمارکی کاریکاتورهای موهنی از پیامبر(ص) منتشر کرد و این کاریکاتور‌ها به بهانه آزادی بیان در مطبوعات دانمارک و در فضای مجازی پخش شد. پس از چاپ این کاریکاتور‌ها به سفارتخانه‌های دانمارک در سراسر جهان حمله شد و در جریان درگیری‌ها عده زیادی کشته شدند.

سال ۲۰۰۶ هم فیلم مستند کوتاه «فتنه» توسط یک فیلمساز هلندی ساخته شد. شروع این مستند، تصویری از صفحات قرآن کریم است که با تصویری از کاریکاتور موهن آغاز و در آن به آیات قرآن و شخصیت پیامبر(ص) توهین می‌شود. در انتهای فیلم نیز، از مسلمانان خواسته می‌شود که این آیات را خودشان از قرآن پاره کرده و دور بریزند و جلوی گسترش اسلام را بگیرند. فیلم با این جمله به پایان می‌رسد: «stop islamization». این فیلم در سکانسی، داستان را به جریان کشته شدن کارگردان فیلم «تسلیم» گره می‌زند و آشکارا خود را ادامه دهنده جریان هتک حرمت نشان می‌دهد. خیلی زود این فیلم و کاریکاتورهای موهن، رسانه‌ای شد و مردم مسلمان دنیا به خشم آمدند و تظاهرات‌ اعتراضی در جهان علیه کشور دانمارک صورت گرفت. برخی مقامات کشورهای اسلامی واکنش نشان دادند و تعدادی از کشورهای اسلامی علیه کالاهای دانمارکی، تحریم وضع کردند. در ایران هم علاوه بر تظاهرات، چند اقدام ابتکاری صورت گرفت و برخی از شرکت‌های بزرگ دانمارکی، تحریم شدند. رهبر معظم انقلاب هم همان سال (۱۳۸۵) را به نام «پیامبر اعظم (ص)» نام‌گذاری و بسیاری از مراجع عظام تقلید مثل آیت‌الله صافی گلپایگانی، آیت‌الله نوری همدانی، آیت‌الله مکارم شیرازی و… نسبت به این ماجرا واکنش نشان دادند و این اقدام را محکوم کردند.

کشیش قرآن‌سوز

سال ۲۰۱۰ میلادی همزمان با نهمین سالگرد حادثه ۱۱ سپتامبر عده‌ای از افراط‌گرایان آمریکا اقدام به سوزاندن قرآن کریم کردند و خشم مسلمانان را برانگیختند. با این اقدام، توجه به قرآن میان مردم دنیا افزایش یافت و فروش قرآن کریم در کشورهای غربی رشد چشمگیری پیدا کرد. در همان سال جدال‌های مختلفی درباره قرآن سوزی صورت گرفت. جرقه اصلی این قرآن‌سوزی توسط کشیش «تری جونز» زده شد ولی وقتی با مخالفت‌های افراد و نهادهای متعددی مبنی بر برنامه قرآن سوزی مواجه شد روز ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۰ گفت: «ما قطعاً قرآن‌سوزی نخواهیم داشت؛ نه امروز، نه هیچ وقت دیگر» اما چندی بعد در کلیسایش قرآن‌سوزی کرد که اعتراض شدید مسلمانان را در پی داشت. این کشیش در سال ۲۰۱۱ فیلم برائت از مسلمانان را ساخت و باز هم خشم مردم مسلمان جهان را برانگیخت.

اهانت‌های نشریه شارلی ابدو

سال ۲۰۱۵ مجله فرانسوی «شارلی ابدو» کاریکاتورهای موهنی نسبت به پیامبر اسلام(ص) منتشر کرد و پس از انتشار آن، دفتر این مجله در پاریس مورد حمله قرار گرفت و در جریان این درگیری ۱۷ نفر که ۱۲ نفر آنها کارکنان این نشریه فرانسوی بودند؛ از جمله کاریکاتوریست این مجله که توهین کرده بود، کشته شدند. سلمان رشدی از اقدام این نشریه حمایت کرد و گفت: «مسلمانان باید با کاریکاتورهای موهن از شخصیت‌های مورد احترام خود، کنار بیایند.» نشریه شارلی ابدو چند سال بعد هم کاریکاتور‌های خود را بازنشر داد.

گسترش اسلام با وجود اسلام‌ستیزی‌ها و حملات به مسلمانان

به گزارش فارس طی سال‌های اخیر اهانت به قرآن و مقدسات مسلمانان در اروپا به اوج خود رسیده اما با وجود اسلام‌ستیزی‌های شدید روزبه‌روز شاهد گسترش این دین مبین در سراسر عالم هستیم. آمار‌ها نشان می‌دهد اسلام سریع‌ترین دین در حال رشد جهان است. جمعیت مسلمانان جهان در سال ۲۰۱۸ بیش از یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون نفر است که نزدیک به یک چهارم جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند. در حالی که این جمعیت در سال ۲۰۰۷ یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفر بود.

این نشان می‌دهد که طبق وعده الهی، خداوند خودش حافظ دین اسلام و کتاب آسمانی ما قرآن است. «یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ، کافران می‌خواهند نور خدا را به گفتار باطل (و طعن و مسخره) خاموش کنند و البته خدا نور خود را هرچند کافران خوش ندارند کامل و محفوظ خواهد داشت. (آیه ۸ سوره مبارکه صف)