فرآیند اغتشاشات پاییز ۱۴۰۱ نشان داد دست‌ها روی ماشه بود و بلوک معارض ایران، مترصد یک فرصت بودند. تقریباً تمام گسل‌های داخلی همزمان فعال شدند.
 

  واقعه‌ای روز ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ رخ داد. این اتفاق هنوز به عنوان یک حادثه قضاوت می‌شود امّا سوژه این حادثه تبدیل به اسم رمز شروع یک تهاجم چندوجهی علیه ایران شد. سوژه حادثه ۲۵ شهریور در ادامه با افرادی دیگری جایگزین می‌شد تا تب التهابات همچنان بالا بماند.
رهبر انقلاب روز ۱۱ مهر ۱۴۰۱ فرمودند: در این حادثه‌ای که پیش آمد، دختر جوانی درگذشت؛ خب حادثه‌ی تلخی بود، دل ما هم سوخت، ولی واکنش به این حادثه بدون اینکه تحقیقی شده باشد، بدون اینکه هیچ گونه امر مسلّمی وجود داشته باشد، این نبود که یک عدّه‌ای بیایند خیابان را ناامن کنند، ناامنی را برای مردم به وجود بیاورند، امنیّت را به هم بزنند، قرآن را آتش بزنند، حجاب از روی سر زن محجّبه بکشند، مسجد و حسینیّه را به آتش بکشند، بانک را به آتش بکشند، ماشین‌های مردم را آتش بزنند. واکنش به یک قضیّه‌ای که حالا تأسّف‌آور هم هست، موجب نمی‌شود که یک چنین حرکاتی انجام بگیرد؛ این حرکات عادّی نبود، طبیعی نبود. این اغتشاش برنامه‌ریزی داشت؛‌ این اغتشاش برنامه‌ریزی‌شده بود. اگر قضیّه‌ی این دختر جوان هم نبود، یک بهانه‌ی دیگری درست میکردند برای اینکه امسال در اوّل مهر به دلیلی که عرض خواهم کرد، در کشور ناامنی درست کنند، اغتشاش درست کنند. چه کسی این را برنامه‌ریزی کرده؟ بنده بصراحت میگویم این برنامه‌ریزی کار آمریکا، کار رژیم غاصب و جعلی صهیونیستی و دنباله‌روهای آنها است؛ نشسته‌اند برنامه‌ریزی کرده‌اند. عَمَله و مزدوران و حقوق‌بگیران آنها، بعضی از ایرانی‌های خائن هم که در بیرون از کشور هستند، به اینها کمک کردند... آنها بدروغ اظهار تأثّر میکنند برای اینکه یک نفری از دنیا رفته؛ [امّا] دروغ میگویند و به هیچ وجه متأثّر نیستند؛ خوشحالند، شادمانند برای اینکه یک بهانه‌ای به دست آوردند تا بتوانند حادثه‌آفرینی کنند؛ دروغ میگویند... این جز کار دستگاه‌های جاسوسی، جز کار سیاستمداران خبیث عنود خارجی هیچ عامل دیگری ندارد.

«فارس پلاس» در این گزارش شواهد حمایت‌های دولت‌ها و سیاستمداران غربی و مشخصا مقامات آمریکایی از اغتشاشات ۱۴۰۱ را بازخوانی می‌کند. واکنش بلوک غرب غیرعادی بود. فرآیند اغتشاشات پاییز ۱۴۰۱ نشان داد دست‌ها روی ماشه بود و بلوک معارض ایران، مترصد یک فرصت بودند. تقریباً تمام گسل‌های داخلی همزمان فعال شدند. ماجرا از این قرار بود که فردی در تهران از دنیا می‌رود. سازمان مربوطه، اسناد و ادله منتشر می‌کند که این مرگ طبیعی بود. اما یک جبهه‌ رسانه‌ای علیه ایران شکل گرفت. تکلیف آمریکا و انگلیس با جمهوری اسلامی مشخص است اما فرانسه و آلمان در این ماجرا از سایرکشورهای اروپایی حریص‌تر بودند.
رژیم صهیونیستی نیز ابتدای ماجرا در پس پرده بود ولی پس از گذشت چهار ماه در سطوح عالی امنیتی و سیاسی ورود کرد. به نحوی که پروژه سالگرد را به صورت آشکار از سوی تل آویو دنبال می‌شد.

«گیلا گاملی‌ال» وزیر اطلاعات رژیم صهیونیستی روز چهارشنبه ۱۵ شهریور در لندن با چند تن از به اصطلاح فعالان سیاسی و روزنامه‌نگاران ایرانی دیدار کرد. دویچه وله آلمان (dw) در این رابطه نوشت: دیدار یاد شده بخشی از کمپین چند ماهه این مقام ارشد اسرائیلی برای ایجاد کانال‌های ارتباطی با گروه‌های تبعیدی ایرانی، همزمان با نزدیک شدن به یک سالگی اعتراضات سراسری علیه حکومت ایران است.
وزیر اطلاعات رژیم در این نشست گفت: مردم اسرائیل در کنار مردم ایران ایستاده‌اند. زمانی که رضا پهلوی از اسرائیل دیدن کرد، ما با هم پیام آزادی و امید را به ایرانی فرستادیم. ما باید چشم اندازی برای یک ایران امن، با ثبات و آباد به خاطر مردم ایران و تمام جهان ارائه دهیم. مقام امنیتی رژیم در حالی از لفظ مردم اسرائیل استفاده می‌کند که این رژیم از دی ۱۴۰۱ درگیر بزرگترین بحران داخلی تاریخ جعلی خود است.

مضاف بر این، دیپلمات هیات نمایندگی رژیم صهیونیستی در سازمان ملل، پوستری از مهسا امینی  هنگام سخنرانی رئیس جمهور کشورمان  بالای سر برد و به سمت تریبون رئیسی رفت. اقدامی که البته با واکنش نیروهای امنیتی آمریکا مواجه شد و این فرد از سالن اخراج شد.

استعداد بسیج خیابانی این جبهه پایین بود ولی ضریب رسانه‌ای آن در سطح جهان بسیار قدرتمند بود. این فرآیند به سمتی رفت که سردمداران کشورهای غربی شخصا به صورت روزانه در مورد وقایع داخلی ایران موضوع‌گیری می‌کردند.

«رابرت مالی» نماینده رئیس جمهور آمریکا در امور ایران روز ۲۶ شهریور ۱۴۰۱  نوشت: «(حکومت) ایران باید به خشونت علیه زنان که به دنبال بهره‌مندی از حقوق بنیادی خود هستند پایان دهد. افرادی که در مرگ او - مهسا امینی - دست داشته‌اند باید پاسخگوی اعمال خود باشند».
«آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا روز ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ در صفحه توئیتری خود نوشت: «مهسا امینی باید امروز زنده می بود اما در عوض مردم آمریکا و ایران برای او عزاداری می‌کنند. ما از ایران می‌خواهیم که به سرکوب و آزار سازمان‌دهی‌شده زنان پایان دهد و اجازه دهد اعتراضات مسالمت‌آمیز برگزار شود.»

وزارت امورخارجه فرانسه روز ۲۹ شهریور در بیانیه‌ای پیرامون فوت مهسا امینی گفت که کشته شدن(!) این زن ایرانی عمیقاً تکان دهنده است و خواستار تحقیقات شفاف شد. نکته اینجاست که دولتمردان فرانسه صدای تجمع چند ده نفره بلوار کشاورز تهران را شنیدند ولی ترجیح دادند صدای اجتماع چند ده هزار نفره میدان پله رویال پاریس در روز ۲۷ شهریورماه را دریافت نکنند!
همزمان رئیس جمهور فرانسه در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل به دیدار رئیس جمهور کشورمان رفت. مکرون پانزده دقیقه ایستاده منتظر ماند تا بتواند رئیسی را ببیند. این دیدار ۹۰ دقیقه به طول انجامید. مذاکرات وین، انرژی، منطقه غرب آسیا از جمله سرفصل‌های گفتگو بود. مکرون پس از دیدار با رئیسی  گفت: « من خیلی روشن گفتم که ما از حقوق بشر دفاع می‌کنیم و به خصوص حقوق زنان».

رئیس جمهور فرانسه با وجود موضع‌گیری «اپوزیسیون پسند»، از رئیس جمهور ایران برای سفر به فرانسه دعوت به عمل آورد!
«آنالنا بائربوک» وزیر خارجه آلمان روز ۲۹ شهریور در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در نخستین گام مداخله آلمان در امور ایران در رابطه با موضوع مهسا امینی گفت حکومت ایران باید صدای اعتراض زنان را بشنود!

رابرت مالی درحاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در واکنشی بی‌ربط مدعی شد که وقتی کشوری حقوق بشر را اینگونه نقض می‌کند و رفتارش در منطقه ثبات را کاهش می‌دهد، تصور کنید که با رسیدن به سلاح هسته‌ای چه خواهد کرد!
«یائیر لاپید» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی روز ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ در مجمع عمومی سازمان ملل گفت: جمهوری اسلامی از یهودیان، زنان، همجنسگرایان و از غرب متنفر است. مسلمانانی چون سلمان رشدی و مهسا امینی که به شکلی متفاوت می‌اندیشند را می‌کشد!

صفحه رسمی توئیتری رژیم نیز ویدیویی از شعار زن، زندگی، آزادی در حمایت از معترضان ایران بر روی دیوار شهرداری تل‌آویو منتشر کرد.
«جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا روز ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ در سازمان ملل گفت: ما در کنار زنان ایرانی که برای حقوق اولیه‌شان تظاهرات می‌کنند، می‌ایستیم.

وزارت خزانه‌داری آمریکا روز ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ اطلاعیه داد که به دلیل آنچه «خشونت علیه زنان ایران و نقض حقوق تظاهرات صلح‌آمیز» نامید، ایران را تحریم کرده است.
«نانسی پلوسی» رئیس وقت مجلس نمایندگان آمریکا روز ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ در صفحه توئیتری خود نوشت: «کنگره آمریکا در سوگواری برای مرگ وحشتناک مهسا امینی به آنها می‌پیوندد. تهران باید به خشونت و کارزار نظام مند بدرفتاری با زنان و دختران پایان دهد.»

در همین روز، ۲۱ نماینده مجلس نمایندگان آمریکا طی نامه‌ای به وزارت خزانه‌داری این کشور خواستند مجاری قانونی برای برقراری اینترنت ماهواره‌ای بر فراز ایران به سرعت مهیا شود.
«بیل کلینتون» رئیس جمهور سابق آمریکا روز اول مهر ۱۴۰۱ در صفحه توییتری خود نوشت: «من مرگ مهسا امینی را محکوم می‌کنم و درخواست‌ها برای تحقیقات بی طرفانه (درباره مرگ او) را تکرار می‌کنم.»

«اولاف شولتس» صدر اعظم آلمان روز اول مهر ۱۴۰۱ ضمن تاثر از آنچه قربانی شدن زنان ایرانی در اعتراضات نامید، در حساب توئیتری خود نوشت: «مهم نیست کجای دنیا: زنان باید بتوانند بدون اینکه برای زندگی خود ترسی داشته باشند، باید بتوانند آزادانه مستقل زندگی کنند.»
موضع‌گیری‌ها به نقطه‌ای رسید که «فابین روسل» نامزد انتخابات ۲۰۲۲ ریاست جمهوری فرانسه روز اول مهر در گفتگو با رادیو بین‌الملل فرانسه از فراخوان برای برگزاری راهپیمایی در حمایت از زنان ایرانی خبر داد. روسل فوت مهسا امینی را قتل عنوان و آن را محکوم کرد.

«هیلاری کلینتون» وزیر خارجه سابق آمریکا و همسر بیل کلینتون نیز در صفحه توئیتری خود از اغتشاشات در ایران حمایت کرد.
«جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکا روز ۳ مهر ۱۴۰۱ گفت که «این واقعیت که ما در حال مذاکره هسته‌ای هستیم، به هیچ وجه تاثیری در حمایت ما از مردم ایران نخواهد داشت. ما در دفاع و حمایت از حقوق زنان و شهروندان ایران یک قدم هم عقب‌نشینی نمی‌کنیم.»

سه تن از مقامات دولتی فرانسه روز ۳ مهر ۱۴۰۱ در تجمع نزدیک سفارت ایران در پاریس حضور پیدا کردند. وزارت امور خارجه فرانسه نیز در بیانیه‌ای در امور داخلی ایران مداخله کرد و آنچه که بازداشت خودسرانه نامید را محکوم کرد.
وزارت خارجه آلمان روز ۴ مهر ۱۴۰۱ سفیر ایران را بابت امری در داخل ایران احضار کرد!

«لیندا توماس گرینفیلد» نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل متحد روز ۴ مهر ۱۴۰۱ در صفحه توییتری خود نوشت: «خطاب به زنانی که در ایران برای آزادی‌های اساسی می‌ایستند: ما با شما همبستگی می‌کنیم.»
«ند پرایس» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا روز ۵ مهر ۱۴۰۱ گفت: «ما از نزدیک تحولات را دنبال می کنیم. آمریکا از این معترضان چه در ایران باشند و چه در روسیه یا هر جای دیگر دنیا حمایت می‌کند.»

روز ۷ مهر ۱۴۰۱ وزیرخارجه آلمان پا را فراتر گذاشت و  در جلسه پارلمان این کشور خواستار تحقیق درباره مرگ مهسا امینی شد. «بائربوک» گفت: «هرکاری که در توانش باشد انجام می‌دهد تا اتحادیه اروپا کسانی را که در ایران زنان را سرکوب می‌کنند، تحریم کند.»
آلمان همچنین بمباران تروریست‌هایِ تجزیه طلبِ مستقر در اقلیمِ کردستان توسط نیروهای مسلّح ایران را محکوم کرد!

رابرت مالی روز ۷ مهر ۱۴۰۱ از شرکت گوگل برای آنچه «اقدام سریع» شرکت‌های فناوری برای ارائه خدمات حیاتی ارتباطی به مردم ایران نامید، تقدیر کرد.
دولت فرانسه روز ۷ مهرماه در حمایت از ترویست‌ها، بمباران تجزیه طلبان مستقر در اقلیم کردستان توسط نیروهای مسلّح ایران را محکوم کرد.

«میشل تیلور» نماینده آمریکا در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد اعلام کرد که این کشور روز ۹ مهر ۱۴۰۱ به همراه تعدادی از کشورهای دیگر بیانیه مشترکی صادر کرده‌اند و ازایران خواسته‌اند تحقیقات دقیق، شفاف و بی‌طرفانه درباره علل جان باختن مهسا امینی انجام دهد!
دولت فرانسه روز ۱۱ مهر در راستای جوسازی رسانه‌ای کاذب و معادل سازی با وقایع سال ۷۸ بیانیه‌ای پیرامون دانشگاه شریف منتشر کرد.

وزیر خارجه آلمان در این رابطه از واژگان اغراق شده‌ای نظیر رژیم بی‌رحم استفاده کرد و برای دلگرمی به معارضین داخلی گفت: «ما می‌توانیم صدای آن‌ها را منعکس کنیم، برایشان تبلیغ کنیم، متهم کنیم و تحریم کنیم. ما چنین خواهیم کرد.»
«کارین ژان پیر» سخنگوی کاخ سفید روز ۱۱ مهر از «نگرانی و انزجار» دولت آمریکا از آنچه سرکوب دانشجویان معترض ایرانی نامید، گفت. رئیس جمهور آمریکا روز ۱۲ مهر ۱۴۰۱ در بیانیه‌ای اعلام کرد که دولت او هزینه‌های بیشتری بر آنچه عاملان سرکوب نامید، تحمیل خواهد کرد.

«کاترین کولونا» وزیر خارجه فرانسه روز ۱۲ مهرماه در اقدامی نمایشی گفت که اتحادیه اروپا به دنبال مسدود کردن دارایی‌ها و ممنوعیت سفر شماری از مقامات ایرانی است. «کولونا» گفت که این اقدام فرانسه در اتحادیه اروپا جهت هدف قرار دادن افرادی است که بنا به ادعای او با مردم (آشوبگران) مقابله کرده‌اند.
«نانسی فایزر» وزیر کشور آلمان روز ۱۴ مهر از کلیدواژه سرکوب برای آنچه مقابله با اغتشاشات داخل ایران بود، استفاده کرد. این درحالی‌است که دولت آلمان سال ۱۳۹۶ معترضان هامبورگی را به طرز بی‌سابقه‌ای سرکوب کرد. آنچه که تیر ۱۳۹۶ در هامبورگ  مشاهده شده شبیه به جنگ خیابانی بود که منجر به گسیل نظامیان به کف خیابان شد.

وزارت خزانه داری آمریکا روز ۱۵ مهر ۱۴۰۱ تحریم‌های بیشتری علیه ایران اعمال کرده است.  دولت فرانسه نیز در همان روز به اتباع خود اعلام کرد سریعاً از ایران خارج شوند. مضاف بر این، وزرای خارجه هفت کشور از جمله فرانسه ویدئویی مشترک درباره ایران و حمایت از آشوبگری‌ها منتشر کردند.
مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکا روز ۱۶ شهریور ۱۴۰۱ در صفحه توئیتری خود از دیدار با آنچه فعالان حقوق زنان ایران نامید، خبر داد. وزارت خارجه آمریکا روز ۲۱ مهر ۱۴۰۱ اعلام کرد که واشنگتن در حال حاضر به دنبال احیای توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ نیست  و بر روی اغتشاشات ایران تمرکز کرده است.

وزیر خارجه آلمان ۱۷ مهرماه در مصاحبه با روزنامه «بیلد» هم ژست دفاع از حقوق زنان و دختران ایرانی گرفت و مدعی شد: «به مردم ایران می‌گویم که ما در کنارتان هستیم و در کنار شما خواهیم ماند».

روز ۱۹ مهر شورای شهر پاریس به مهسا امینی شهروندی افتخاری داد!

کاخ سفید در روز ۲۲ مهر ۱۴۰۱ یک شوی رسانه‌ای ایجاد کرد و یک زن دورگه را به عنوان نماینده ایران به دیدار «کاملا هریس» نائب ریاست جمهوری آمریکا، بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا و سالیوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید بردند.

رئیس‌جمهور آمریکا روز ۲۳ مهر ۱۴۰۱ گفت: «آنچه در ایران بیدار شده من را متحیر کرده و فکر نمی‌کنم تا مدت زمان بسیار بسیار طولانی خاموش شود.»

«آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا روز ۲۹ مهر ۱۴۰۱ در کنفرانس خبری مشترک با وزیر خارجه فرانسه گفت که از اغتشاشات پشتیبانی کرد و در پاسخ به این پرسش که «آیا واشنگتن حاضر است [کماکان] با ایران توافق کند؟» گفت: «ما در این چند هفته، بارها از آنها [منظور اغتشاشگران] حمایت کرده‌ایم و با آنها اعلام همبستگی کرده‌ایم.»
«وندی شرمن» معاون وزیر امور خارجه آمریکا روز اول آبان ۱۴۰۱ با اشاره به تجمع اپوزیسیون آمریکانشین نوشت: «امروز آمریکایی‌ها از واشنگتن تا لس‌آنجلس بیانیه قدرتمندی در همبستگی با مردم ایران دادند.»

دولت آمریکا روز ۱۱ آبان نازنین بنیادی را به عنوان نماینده ایران به سازمان ملل برد. مالی (رهبر تیم مذاکره کننده آمریکا در وین) و توماس گرینفیلد (سفیر آمریکا در سازمان ملل) هماهنگ‌کننده سخنرانی بنیادی بودند.  مصی علینژاد و تعدادی از زنان فمنیست نیز روز جمعه ۲۰ آبان با واسطه‌گری جنگ سالاری به اسم «برنارد لوی» عازم کاخ الیزه جهت دیدار با «امانوئل مکرون» رئیس جمهور فرانسه شدند.
اما مهم‌ترین موضع‌گیری در این ۴۰ روز مربوط به رئیس جمهور آمریکا در روز ۱۳ آبان ۱۴۰۱ است. «جو بایدن» در جریان یک تجمع انتخاباتی در کالیفرنیا گفت: «نگران نباشید، ایران را آزاد خواهیم کرد. آنها خودشان به زودی ایران را آزاد خواهند کرد».

رهبر انقلاب روز ۲۶ بهمن ۱۴۰۱ فرمودند: «پیشرفت‌ها است که دشمن را عصبانی میکند، ‌دشمن را خشمگین میکند... کارهایشان کارهای عصبی است، حرفهایشان حرفهای عصبی است. هر چیزی که ایران را قوی کند آنها را ناراحت میکند؛ چرا؟ چون میدانند که اگر ایران قوی شد، توطئه‌ی علیه ایران ناکارآمد خواهد شد؛ لذا نمیخواهند ایران قوی بشود. هر چیزی که ما را قوی کند آنها را عصبی میکند،‌ ناراحت میکند.»