امام حسن مجتبی علیه السلام در حدیثی می فرمایند:

البُخْلُ جامِعٌ لِلْمَساوی وَالعُیُوبِ وَ قاطِعُ لِلْمَوَدّاتِ مِنَ القُلُوبِ.
فقال ـ علیه السلام ـ : «هُوَ أَنْ یَرَی الرَجُلُ ما أَنْفَقَهُ تَلِفاً وَ أَمْسَکَهُ شَرَفاً.»

«بخل سرآمد همه بدیها و زشتیهاست که محبت و دوستی را از دلها جدا می نماید.»

و نیز فرمود: بخل آن است که انسان آنچه را جمع می کند شرف بداند، و هرچه را انفاق می کند تلف بشمارد.»

حیاة الامام الحسن، باقر شریف قرشی، ج ۱، ص ۳۱۹