شهادت سردار سرافراز اسلام،‌ سید رضی موسوی در سوریه را باید از دو بعد مورد بررسی قرار داد؛ در بعد اول باید بر این نکته تاکید کرد که ایشان ازجمله قدیمی‌ترین مستشاران سپاه در سوریه بودند و برای یک رزمنده، هیچ آرزویی بالاتر از شهادت وجود ندارد و جان سپردن در بستر، بسیار دردآور است.

جعفر قنادباشی، تحلیلگر مسائل بین‌الملل در تحلیلینوشت: برهمین اساس اولین موضوعی که درباره شهادت سیدرضی باید در نظر داشت این‌ است که به آرزوی دیرینه خودش رسید و به وسیله بدترین انسان‌های روی زمین که ماهیت پلیدشان امروز بیش از هر زمان دیگری برای همه جهانیان روشن شده به شهادت رسید.

شهادت بالاترین آرزوی هر رزمنده‌ای است و طبیعتا اکنون همه همفکران شهید سید رضی در کشورهای مختلف عضو محور مقاومت از یمن گرفته تا عراق و سوریه و لبنان، همگی به جایگاه ایشان غبطه می‌خورند. به این نکته هم باید توجه داشت که شهادت چنین فرماندهانی به معنی خالی شدن میدان از حضور این‌گونه قهرمانان نیست، چراکه جای آنها به‌وسیله صدها نفر مشابه پر خواهد شد و این به دلیل سبک نوعی فرماندهی است که حاج قاسم سلیمانی بنیان گذاشت.

نوع فرماندهی در سبک نظامی مقاومت به این شکل است که او در تمام میادین حضور دارد و در تمام صحنه‌ها آموخته‌های خود را به اطرافیان خود منتقل می‌کند و صدها و هزاران نفر مانند خود پرورش می‌دهد که جای او را پر می‌کنند.

بعد دوم شهادت فرمانده سرافراز اسلام سید رضی در سوریه به نگاه صهیونیست‌ها مربوط است. صهیونیست‌ها هم به‌خوبی می‌دانند که با ترور چنین چهره‌هایی جای آنها خالی نخواهد شد و اگر به ترور این فرماندهان دست می‌زنند صرفا به دلیل حس انتقام‌جویی است که از این‌گونه فرماندهان سپاه دارند.

در یک‌سال گذشته شاهد بوده‌ایم که رژیم صهیونیستی هر چند هفته یک‌بار با موشک یا هواپیماهای جنگنده، سوریه را هدف قرار داده و دزدانه و بدون اعلام رسمی و پذیرش مسئولیت عملیات از صحنه گریخته است.اگر این عملیات‌ها را تحلیل کنیم و زیر ذره‌بین قرار دهیم، تمام کارشناسان به این نکته اذعان دارند که چنین عملیات‌هایی به هیچ وجه به معنی اقتدار رژیم صهیونیستی نیست بلکه نشان‌دهنده ضعف، نگرانی و ترس بانیان آن است. این عملیات‌ها در دسته عملیات انفعالی قرار می‌گیرند و رژیم صهیونیستی از آنجا که خودش را زیاندیده‌ حضور مستشاری جمهوری اسلامی ایران در سوریه می‌داند به این اقدامات دست می‌زند.

صهیونیست‌ها می‌دانند حضور مستشاری فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی ایران به معنی قدرتمندتر شدن کل جبهه مقاومت و ضعیف شدن جایگاه رژیم صهیونیستی در موازنه نظامی منطقه است. بر همین اساس بار دیگر باید تاکید کرد نباید عملیات رژیم صهیونیستی را در سوریه تهاجمی محسوب کنیم بلکه یک عملیات تدافعی است که در ذلیلانه‌ترین و ضعیف‌ترین شکل ممکن انجام شده است. اسرائیل با این عملیات‌ها نشان می‌دهد که جرأت رویارویی مستقیم را ندارد و به همین دلیل صرفا برای حفظ روحیه خود و ارتش شکست‌خورده‌اش هر چند وقت یک‌بار از این‌ عملیات‌ها انجام می‌دهد اما در دستگاه سنجش هیچ فرد نظامی یا کارشناسی، نمی‌توان این عملیات را به‌عنوان اقدامی مفید برای تحقق اهداف محسوب کرد.