معاون دفتر توسعه روابط علمی و سرمایه انسانی ریاست‌جمهوری می‌گوید فکر مهاجرت از دانشگاه‌ها به مدارس کشیده شده است و دولت سعی دارد با پروژه «کانکت»، این روند مهاجرت را معکوس کند و کنار آن، فرصت بهتری برای ایرانیان خارج از کشور در داخل فراهم کند.

 

تسنیم: سال‌هاست بحث بازگشت نخبگان در کشور مطرح شده و تلاش برای ایجاد زمینه‌های بازگشت آنها محل بحث بوده است، اما حالا حدود پنج سالی است "پلت‌فرم کانکت" با تلاش برای تغییر این رویکرد که به‌دید بازگشت نخبگان به این پروسه نگاه نکنیم؛ در موضوع حمایت از جذب و همکاری متخصصان و محققان ایرانی خارج از کشور در قالب پروژه‌های پسادکتری، فرصت مطالعاتی، اساتید مدعو و معین، سخنرانی و کارگاه تخصصی، تأسیس شرکت‌های استارت‌آپ، نظام‌وظیفه تخصصی و جذب هیئت علمی فعالیت می‌کند.

به‌منظور آشنایی با خدمات و اتفاقات صورت‌گرفته در موضوع بازگشت نخبگان خارج از کشور و خدمات تخصصی معاونت علمی در این حوزه گفت‌و‌گویی با دکتر سید علی حسینی؛ معاون دفتر توسعه روابط علمی و سرمایه انسانی معاونت علمی و فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست‌جمهوری انجام داده‌ایم که در ادامه آن را می‌خوانید:

​تسنیم: به‌عنوان اولین سؤال، لطفاً بفرمایید؛ پروژه کانکت چیست و صفر تا صد آن با چه رویکرد و هدفی شکل گرفته است؟

حسینی: کانکت همان‌طور که از اسمش مشخص است بحثش برقراری ارتباط مؤثر با کشور است و یک تجربه  شش، هفت ساله پشت این پروژه قرار گرفته است. در دولت‌های مختلف وقتی می‌خواهند کاری انجام دهند یک‌سری افراد برایش سیاست‌گذاری می‌کنند که شاید خودشان خیلی حسی نسبت به چگونگی پیاده‌سازی آن برنامه ندارند، یا مثال دیگر، در بخش خصوصی دولت یک‌سری تسهیلات قائل می‌شود، اما خودش تا به حال شرکت‌داری نکرده، ‌شما کارمند دولتی را نمی‌بینید که قبلاً مدیرعامل شرکتی باشد.

اما کانکت از همان ابتدای کار با 5 نفر از بچه‌هایی که در بهترین جاهای دنیا درس خوانده و به ایران بازگشته بودند کار خود را آغاز کرد. این افراد تیزهوش بودند، در ایران هم در بهترین مدارس و دانشگاه‌ها تدریس کرده و پس از خروج از کشور نیز در دانشگاه‌های تاپ دنیا درس خوانده بودند. پس از آن با میل و خواست شخصی به کشور بازگشتند و این افراد با شبکه خوبی از ایرانیان خارج از کشور در ارتباط بودند و اشراف کافی روی دغدغه این افراد داشتند.

*این ذهنیت که "باید از کشور برویم" به مدارس رسیده است!

من هرکجا می‌نشینم این را می‌گویم که قبلاً در دانشگاه‌ها در خصوص بحث مهاجرت یا ادامه تحصیل در خارج از کشور صحبت می‌کردیم؛ متاسفانه الان باید در مدارس و دبیرستان‌ها صحبت کنیم. امروز هرچقدر در بحث دانش آموزان و مدارس هزینه کنیم،‌ سرمایه گذاری خواهد بود و الان این ذهینت که باید از کشور برویم به مدارس رسیده است. در مقوله مهاجرت ما با دو دسته از افراد مواجه هستیم که البته اینجا روی صحبت من نیز با افرادی است که در دانشگاه‌های تاپ دنیا درس خوانده‌اند نه در دانشگاه‌های درجه دو و سه. یک دسته افرادی هستند که قصد مهاجرت دارند و دسته دوم کسانی هستند که مثلا سه چهار سال است از مهاجرتشان به خارج از کشور می‌گذرد.

*علاقه جوانان مشغول تحصیل در خارج به خدمت‌کردن به وطنشان

هر دانشجو قبل از مهاجرت تصویری از آینده خود در خارج از کشور دارد و فکر می‌کند که همه شرایط برای آن آماده و مهیا است و در کشور خود قدرش دانسته نشده و نتوانسته رشد کند؛ پس تصمیم به مهاجرت می‌گیرد. وقتی سه سال آنجا زندگی می کند و مشغول به کار و تحصیل می‌شود ذهنیتش اصلاح می شود. البته که آن طرف در بحث‌های رفاهی نسبت به کشور خودمان بهتر عمل کرده، اما چون در 5-6 سال اخیر مخاطبین من فقط دانشجویان خارج از کشور بودند؛ من این مسئله را از زبان آنها بازگو می‌کنم که این دانشجو که از کشور خود رفته بازهم دوست دارد به وطنش خدمت کند و می‌گوید اگر احساس کنم واقعا در ایران تاثیرگذار هستم و احترامم حفظ می شود حاضرم بحث مالی را در اولویت سوم یا چهارم خود بگذارم و به کشورم کمک کنم.

هنر ما در پروژه کانکت این بوده که دقیقا این شرایط را برای این دسته از دانشجویان که چنین حسی در درونشان شکل گرفته ایجاد کنیم. در کانکت شرایطی همچون رتبه دانشگاهی که دانشجویان ایرانی خارج از کشور در آن تحصیل می کنند برایمان مهم است و یا اگر در آن کشور کارآفرینی یا استارتاپی راه اندازی کرده اند برای ما مهم است و مخاطبین ما را این دسته از افراد مشغول و فعال در خارج از کشور تشکیل می دهند.

*برخی اساتید دانشگاهی دانشجویان را به مهاجرت تشویق می‌کنند

بله قطعاً باید در بحث رفتن و نرفتن جوانان کشور کار کرد، یکی از اهداف ما در کانکت این است که ما برایش از خود این دانشجویان کمک گرفته ایم تا در بستر مدارس حضور پیدا کنند و تجاربشان را به دانش آموزان انتقال دهند. در حال حاضر شاهد این هستیم برخی اساتید دانشگاه‌ها دانشجویان را تبلیغ به اپلای و مهاجرت می‌کنند و مدام این حس را القا می‌کنند که اینجا آینده‌ای نخواهند داشت.

کاش این اساتید که دانشجویان را تشویق به رفتن می‌کنند به آنها بگویند که حداقل بهترین جای دنیا بروند و رشته‌ای را برای تحصیل در دانشگاه تاپ انتخاب کن که بعداً به درد کشورت بخورد.

ما در کانکت به این نتیجه رسیدیم که نمی توانیم عامل بازدارنده ای برای نرفتن دانشجویان داشته باشیم؛ اما می توانیم برای آن دسته از افرادی که به خارج از کشور رفتند و تمایل به بازگشت دارند اقداماتی را انجام دهیم.

ما در زمان حاضر دو برنامه در تابستان و پاییز سال جاری برگزار کردیم و 4 نفر خانم و آقا که تجربه مهاجرت و ادامه تحصیل در خارج از کشور داشتند و تحت عنوان پروژه کانکت برای کمک به کشور بازگشته‌اند را در این مراسم دعوت کردیم که هر کدام آنها بیش از 10 سال تجربه زندگی در خارج از کشور و تحصیل در بهترین دانشگاه های دنیا را داشتند از آمریکای شمالی و اروپا گرفته تا جاهای دیگر.

 

تسنیم: آیا می‌توان گفت پروژه کانکت تقریباً یک جامعه نخبگانی را دربرگرفته است؟

حسینی: ما اسمش را نخبه نگذاشتیم. البته که من شروع کارم قبل از معاونت علمی ریاست جمهوری در بنیاد ملی نخبگان بود. اما انتقادی که همیشه داشتم این بود که خیلی چسباندن برچسب نخبگی به هر آدمی لزوماً به آنها که کمک نمی‌کند که هیچ، چالش هم ایجاد می‌کند.

رزومه افرادی که در پروژه کانکت فعال هستند روی سایت ما موجود و قابل مشاهده است. اکثراً شش الی هفت صفحه رزومه از فعالیت‌های مختلف خود در خارج از کشور، مقالات علمی معتبر و ... دارند. اما ما به آنها به جای نخبه، متخصص و محقق می‌گوییم چون تعریف نخبگی به عقیده ما تعریف عمیقی است و شامل هرکسی نمی شود.

*ایرانیان خارج از کشور برای انتقال تجربه خود به ایران می‌آیند

اکثر کسانی که در پروژه کانکت مخاطب ما هستند درشرکت‌های مطرحی مثل آمازون، گوگل و تسلا و ... کار کردند. این حقیقت وجود دارد که اگر همین امروز به همه ایرانیان خارج از کشور بگوییم که به ایران بازگردند واقعا ظرفیت میزبانی همه آنها را نخواهیم داشت؛ اما ما با تعریف پروژه کانکت به این افراد گفتیم وقتی به طور مثال سالی دو بار برای دیدار خانواده خود به ایران می آیید در آن بازه دو الی سه هفته ای من برای تو پلن تعریف می‌کنم که در زمان حضور خود به فلان شرکت دانش بنیان، فلان دانشگاه و ... مراجعه کنی و در قالب یک کارگاه تخصصی تجارب خود را انتقال دهی.

بعد از برگزاری این جلسه سال بعد بازه آن را به جای دو یا سه هفته یک ماهه می کنیم. به عبارتی هرسال ارتباط خود را با کشور بیشتر می‌کند، این در حالی است که این افراد همزمان هم در خارج از کشور فعالیت تحصیلی و شغلی خود را دارند هم ارتباط تحصیلی، کاری و انتقال تجربه خود را با کشور خود خواهند داشت و ذیل پروژه کانکت از یک سری مزایا و حقوق نیز بهره مند خواهند شد.

*ایرانیان خارج از کشور وقتی به ایران می‌آیند دیدشان عوض می‌شود

ما در کانکت به افراد اصلاً نمی‌گوییم که برگردید و حساسیت ایجاد کنیم، اما به آنها می‌گوییم اگر بعد از این یک سال و برگزاری جلسات انتقال تجربه تصمیم به بازگشت به کشور گرفتید؛ چون ما در برخی حوزه‌ها مثل نانو تکنولوژی، بیوتکنولوژی و دارو در سطح جهانی کار می‌کنیم. وقتی این افراد را به شرکت‌های داخلی معرفی می‌کنیم دیدشان خیلی عوض می شود.

برخی افراد ممکن است هشت الی ده سال از ایران دور باشند و صرفاً برای دیدار اقوام خود در طول این سالها به کشور بازگشته باشند و فقط هم اخبار منفی را نسبت به کشور دریافت کردند. مثلاً در اتفاقات پاییز سال گذشته وقتی در توئیتر یک توئیت می دیدید در تهران که بودید نسبت به آن یک حس داشتید اما برای آن کسی که خارج از کشور زندگی می کرد این فضا ضرب در 10 می‌شد.

مثلاً دوستی را داشتم در بازه همان اتفاقات از آمریکا به تهران آمده بود و به من می‌گفت: شهر واقعا خلوت است و من به او می‌گفتم: مثلاً چون روز جمعه هست خلوت است. اما منظور آن از نبودن آن سطح از درگیری‌ها و نزاع‌هایی بود که در فضای مجازی نسبت به ایران نشان می‌دادند.

فرض این افراد این بود که اگر به ایران بیایند آنها را دستگیر می‌کنند و متاسفانه این حس وجود دارد. ایرانیانی که در خارج از کشور زندگی می کنند حسشان نسبت به اتفاقات کشور با ما که در ایران زندگی می کنیم قطعاً متفاوت است.

*کانکت کمک می‌کند افراد با ریسک کمتری امکان بازگشت داشته باشند

من یک شانسی که دارم این است که هر روز با این افراد صحبت می‌کنم و با آنها در ارتباط هستم. خیلی‌ها مخصوصاً در کانادا و برخی کشورهای اروپایی زندگی برایشان سخت شده است.

کانکت به افرادی که تصمیم به بازگشت به کشور گرفته‌اند کمک می‌کند که با ریسک کمتری این بازگشت را داشته باشند. مثلاً من به برخی زن و شوهرهای تحصیل کرده در خارج از کشور که معایرهای کانکت را دارند پیشنهاد می‌کنم چون در دانشگاه‌های تاپ درس خواندند به کشور بیایند و به عنوان محقق در دانشگاه‌های تاپ کشور فعالیت کنند و حقوق و گرنت آنها را نیز کانکت می دهد. یک سال هم به آنها فرصت می‌دهیم تا شبکه خود را گسترش دهند و مثلاً بعد از این یک سال تصمیم می‌گیرند به بخش خصوصی ورود پیدا کنند یا شرکت تاسیس کنند و ... اما یک سال اول برای این افراد ممکن است شکننده باشد تا به هرحال مسئله ارتباط گیری و جا افتادن با شرایط برای افراد حل شود مستلزم صبر و گذر زمان هم خواهد بود.

امسال آقای دکتر دهقانی در بنیاد ملی نخبگان تاکید داشتند که به این بچه‌ها می‌گوییم در کنار کار آکادمیک یا در یک شرکت مشغول شوند یا خودشان شرکت تاسیس کنند. این افراد از بیزینس بین المللی تجربه کسب کردند و به راحتی می توانند با حمایت کانکت چنین کاری را عملیاتی کنند. کانکت برای تاسیس شرکت این افراد حتی سرمایه گذار نیز معرفی می‌کند، حتی می‌توانند مجوز دانش بنیان خود را دریافت کنند. ما امسال یک تیم جداگانه در کانکت برای ارتباط این بچه‌ها با صنعت کشور و شرکت‌ها تشکیل داده ایم.

3700 نفر در پروژه کانکت مشغول کار در ایران هستند

تسنیم: آمار دقیقی دارید که چند نفر در زمان حاضر با شرایطی که گفتید در پروژه کانکت مشغول کار هستند؟

حسینی: در 5 سال گذشته در پلتفرم کانکت 11 هزار نفر ثبت نام کردند که از این تعداد سه هزار و 700 نفر با ایران همکاری خود را با مدل‌های مختلف مثل سخنرانی، استاد دانشگاه، محقق و یا سربازی شروع کرده‌اند. الان بسیاری از آنها عضو هیئت علمی دانشگاه‌های تاپ کشور، مدیران ارشد شرکت‌های دانش بنیان، موسسین شرکت‌های برتر خصوصی و ... هستند. این سه هزار و 700 نفربه خاطر محدودیت منابع مالی این تعداد شده اند وگرنه در صورت بودن بحث بودجه مالی این عدد بالاتر هم می رفت.

خیلی‌‌ها از داخل کشور پروژه‌های بین‌المللی می‌گیرند و بالعکس

حتی کسانی که الان خارج از کشور هستند پروژه‌هایی را در دست دارند که مربوط به ایران است. در واقع امروز دیگر خیلی مرزها معنی ندارد. ممکن است شما در ایران نشسته باشید اما در حال انجام یک پروژه بین الملی باشید.

درحال حضر خیلی از برنامه نویسان حاذق کشور ما همین کار را می‌کنند بالعکس این قضیه هم وجود دارد خیلی از بچه‌های ما که در خارج از کشور هستند پروژه داخلی کشور را قبول می کنند و بسیاری از آنها با پژوهشگاهی مطرح کشور مثل رویان در ارتباط هستند.

خدمت مهم دیگر، پلت‌فرم‌ "آی‌کانکت" (i-Connect) است که کار همکاری با متخصصان و کارآفرینان بین‌المللی را در قالب اعطای اقامت ویژه 3 تا 10 ساله به محققان، متخصصان و کارآفرینان بین‌المللی به‌عهده دارد.

 

*سپردن پروژه‌‌های تحقیقاتی جایگزین سربازی به ایرانیان خارج از کشور

تسنیم: بحث سربازی در پروژه کانکت هم مطرح شده و گویا مورد استقبال هم قرار گرفته است. توضیح می‌دهید که کانکت چطور مسئله سربازی ایرانیان خارج از کشور را حل کرده است؟

حسینی: یکی دیگر از خدمات این دفتر، پلت‌فرم نظام وظیفه تخصصی خارج از کشور (Connect) است که تعریف پروژه‌های تحقیقاتی و کاربردی برای متخصصان ایرانی خارج از کشور با هدف جایگزینی خدمت سربازی به‌صورت از راه دور با همکاری ستادکل نیروهای مسلح و پایگاه‌های تخصصی منتخب داخلی را انجام می‌دهد.

بحث نظام وظیفه برای بسیاری از مخاطبین ما در خارج از کشور مهم است و با چالش سربازی درگیر بودند. طبق قانون سالی دو بار این افراد حق رفت و آمد به کشور را دارند؛ اما پیشنهادی که ما دادیم این بود که پروژه‌های فناورانه در حوزه‌های تخصصی این افراد در خارج از کشور برای آنها تحصیل و کار کرده اند به آنها بسپاریم که این پروژه برای آنها تبدیل به پروژه جایگزین و بحث سربازی آنها محسوب شود.

مثل بنیاد نخبگان که الان افراد را برای پروژه ریسرچ یا ارائه گزارش معرفی می‌کند اما خوب سخت گیری ما بر کانکت بیشتر است و برای این کار رزومه بسیار قوی از افراد می خواهیم و پروژه قابل دفاعی را هم از آنها انتظار داریم.

کسانی که در خارج از کشور می خواهند پروسه سربازی خود را تحت عنوان پروژه بگذرانند در کانکت ثبت نام کردند و دیگر برای همیشه این چالش را نخواهند داشت و رفت و آمدشان به کشور شامل محدودیت نخواهد شد. کسانی این کار را انجام می‌دهند که واقعاً دغدغه بازگشت به کشور را داشته باشند یا می‌خواهند به جای آن دوبار محدودیت در سال، رفت و آمد بیشتری به کشور داشته باشند. این پروسه با همکاری ستاد کل نیروهای مسلح و سردار واعظ نژاد محقق شد.

تسنیم: آماری درخصوص افرادی که در این طرح سربازی کانکت ثبت‌نام کردند دارید؟

حسینی: 670 نفر پروژه‌های نظام وظیفه داریم که تحت عنوان جایگزین سربازی ثبت نام کرده‌اند. این پروسه 14 الی 18 ماه به طول می‌انجامد و بسته به نوع و دفاع افراد ممکن است تا 24 ماه نیز افزایش پیدا کند.

هدف ما همکاری متخصصین ایرانی خارج از کشور با داخل است

تسنیم: به عنوان کسی که می‌گویید سالها با ایرانیان خارج از کشور در ارتباط هستید؛ آیا در کشور به غیر از پروژه کانکت پروژه دیگری برای بازگشت نخبگان و یا کلاً ایرانیان خارج از کشور به وطن وجود دارد یا خیر؟

حسینی: من شاید صلاحیت این را نداشته باشم بگویم آیا پروژه دیگری به غیر از کانکت در تلاش برای بازگشت ایرانیان به کشور هست یا خیر. اما خواهشی که دارم این است که شما کمک کنید تا این کلید واژه باگشت نخبگان اصلاح شود هم حساسیت‌ها کمتر می شود هم کار ما راحت‌تر. ما در پروژه کانکت به قضیه بازگشت این افراد (همکاری متخصصین ایرانی خارج از کشور با داخل) می‌گوییم.

کاری که هند انجام داد و بسیار در آن موفق ظاهر شد. کشور هند به هموطنان خود که در آمریکا فعال بودند پیشنهاد داد در حوزه آی تی یک شعبه در هند تاسیس کنند ولو بدون حضور جسمی خودشان، اما دانششان را به هند منتقل کنند. وزارت علوم و وزارت بهداشت یا حتی بنیاد نخبگان می توانند در جایگاه خود به این مسئله کمک کنند. هرجایی در کشور حتی بخش خصوصی می تواند از ظرفیت ایرانیانی که در شرکت‌های تاپ خارج کشور مشغول کارند استفاده کنند حتی می توانند این افراد را برای همکاری به داخل کشور دعوت کرده و حقوق و مزایای خوبی برای آنها درنظر بگیرند. آرزوی من این است که روزی دیگر حتی به کانکت نیازی نباشد و هرجایی کار خودش را در این حیطه درست انجام دهد.

الان خیلی از اساتید دانشگاه‌های ما مرخصی می‌گیرند و یکی دو سال به خارج از کشور می روند تا پول جمع کنند، شان استاد دانشگاه نباید اینگونه باشد. وقتی شما یک پالس مثبت به افرادی که خارج از کشور فعالیت می‌کنند بفرستید یکباره با هجمی از اشتیاق برای همکاری و حتی بازگشت مواجه می‌شوید و ما در پروژه کانکت آن را به عینه دیدیم.

ما بارها دیده‌ایم افرادی که ده سال از کشور دور بوده‌اند و به ایران می آیند از ما ایرانی‌تر هستند و نسبت به کشور خود احساس دین می‌کنند. این افراد فرقشان با ما این است که آن طرف و شرایط آنجا را دیده‌اند اما ما اینجا فقط نکات خوبش را دیدیم.

من غیر از کانکت درحال حاضر پروژه ای منسجم که به مسئله همکاری ایرانیان خارج از کشور با داخل بپردازد ندیده‌ام و فقط یکی دو شرکت بخش خصوصی را دیدم که به ایرانیان خارج از کشور سرویس می‌دهند آن هم تحت عنوان تهیه هدیه برای آنها از ایران یا ارزیابی مدرک و یا مشاوره روانشناسی.

تسنیم: در خصوص بحث بودجه پروژه کانکت صحبت کنید، آیا بودجه شما در زمان حاضر کفاف فعالیت‌ها و برنامه‌ریزی‌های شما را می‌دهد؟

حسینی: همیشه بحث کمبود بودجه وجود دارد و ما هم قبول داریم به عنوان بخش دولتی با این چالش روبرو هستیم ولی هیچ پروژه‌ای بدون بودجه جلو نمی رود و آقای دهقانی که به معاونت فناوری ریاست جمهوری آمده اند بودجه‌ای را حتی اضافه‌تر از آنچه ما درخواست کرده بودیم مصوب کردند. اما خوب همیشه بین آنچه بودجه مصوب شده است و آنچه تحت بودجه دریافت می شود کمی فاصله وجود دارد.

*کانکت طبق بودجه خود، حقوق و مزایای افرادی را که بازمی‌گردند، تعریف می‌کند

اما خدا را شکر شش ماه اول سال جاری همه چیز خوب پیش رفته و پول‌ها را به موقع دریافت کرده‌ایم. اما چون مخاطب ما خاص و خارج از کشور زندگی می‌کند و حقوق و مزایای آنها بر اساس دلار و یورو پرداخت می‌شود با ما قابل مقایسه نیست. بخاطر همین ما حتی این محدودیت‌ها را درنظر گرفتیم و در سایت خود توضیح دادیم که اگر مثلاً شما از خارج از کشور بیایید و در دانشگاه شریف مشغول شوید، گرنت حقوق و مزایای شما چقدر خواهد بود و فرد نسبت به اطلاعاتی که دارد برنامه ریزی کرده و به کشور می آید. بنیاد ملی نخبگان هم در این زمینه برای دانشجویانی که در داخل کشور فارغ التحصیل شدند این بودجه را درنظر گرفته است.

*اجرای 120 طرح در کانکت پلاس در ارتباط با صنعت کشور

تسنیم: در مورد کانکت پلاس هم توضیح دهید؟ چه تفاوتی با پروژه کانکت دارد؟

حسینی: کانکت پلاس یک ورژن جدیدی از کانکت است که با صنعت کشور در ارتباط است. در این پروژه ما چلش‌های این حوزه را درآورده‌ایم تا ببینیم به چه کارشناسانی در این حوزه نیازمندیم از آن طرف به شبکه ایرانیان خارج از کشور خود فراخوان دادیم که مثلاً در حوزه هوش مصنوعی، بیوتکنولوژی، مواد پیشرفته، تجهیزات پزشکی و ... نیازمند چه افرادی هستیم و امثال حدود 350 طرح در کانکت پلاس از این افراد دریافت کرده‌ایم که از این تعداد 120 طرح نهایی و در کشور اجرا شده است.

بعضی از ایرانیان خارج از کشور بنا به سلیقه خود علاقه دارند در محیط دانشگاهی کشور فعالیت کنند، حالا در قالب عضو هیئت علمی و استاد دانشگاه گرفته یا محقق اما خوب افرادی هم هستند که علاقه دارند در حوزه صنعت کشور ورود پیدا کرده و تجاربشان را در اختیار صنعت کشور بگذارند.

 

*ما کارمان را از مدارس شروع کردیم

تسنیم: اگر نکته پایانی دارید که فکر می‌کنید گفته نشد، بفرمایید.

حسینی: تمام تلاش ما این است که به دور از همه حواشی که وجود دارد یک کار تخصصی انجام دهیم و به‌خاطر جنس مخاطبمان که واقعا خاص، فرهیخته و ارزشمند هستند. حتی علاقه مندیم خارج از پروژه کانکت برای این افراد هرکاری می توانیم انجام دهیم. به طور مثال ما امسال با کمک 5 تن از ایرانیان خارج از کشور که تحت پروژه کانکت به کشور بازگشتند به مدارسی مثل علامه حلی، البرز، مفید و ... رفتیم و با آنها برای دانش آموزان صحبت کردیم.

این افراد هر کدام هشت الی ده سال خارج از کشور و در شرکت‌ها و دانشگاه‌های تاپ مشغول بودند و حالا تجارب خود را در اختیار دانش آموزان قرار می‌دهند و سوالی که در این جلسات از دانش اموزان می‌پرسند این است که برای آینده خود چه اهدافی دارید. چند نفر قصد مهاجرت از کشور را دارید؟ بدون اینکه فضای بسته‌ای وجود داشته باشد صبر می‌کنیم که دانش آموزان نقطه نظرات خود را بگویند بعد این افراد شروع به انتقال تجارب خود می کنند. جالب است بدانید که ما فیدبک‌های جالبی از مدیران این مدارس دریافت کرده‌ایم که می‌گویند دانش آموزانمان پس از برگزاری این جلسات نگاهشان نسبت به مسئله مهاجرت متفاوت شده است.

مثلاً یکی از افراد پروژه کانکت در یکی از این مدارس به دانش‌آموزان گفت "من کسی بودم که مدرسه البرز من را رد کرد و در یک مدرسه معمولی درس خواندم، اما فوق‌لیسانسم را شریف خواندم بعد برای ادامه تحصیلم به آمریکا رفتم، هاروارد درس خواندم" و این مجموعه‌ای از موفقیت‌ها، شکست‌ها، چالش‌ها و... را برای دانش‌آموزان تعریف می‌کند و می‌گوید "حالا که به ایران آمدم مثلاً 20 نفر در شرکت تأسیس‌شده توسط خودم مشغول کار و فعالیت هستند هم پروژه‌های خارجی را به داخل ایران آوردم هم در داخل کشورم مشغول به فعالیت هستم و اثرگذاری خود را دارم".

*می‌شود در ایران هم موفق بود، می‌شود کار کرد و درآمد بالا داشت

بعد از این صحبت‌ها حتی نحوه سؤال پرسیدن دانش‌آموزان هم متفاوت می‌شود، مثلاً از این افراد می‌پرسند "چطور شرکت خود را داخل کشور تأسیس کردید؟ چطور پروژه‌های خارج از کشور قبول می‌کنید؟"، یعنی این ذهنیت گوشه ذهن این دانش‌آموزان ایجاد می‌شود که پس می‌شود داخل کشور هم کار کرد و می‌شود در ایران هم موفق بود و درآمد بالا داشت، هدف ما ایجاد همین سؤالات در ذهن جوانان کشور است که بفهمند تنها راه‌حل فقط رفتن نیست.