لوموند نوشته است: ده‌ها کشته در حین توزیع کمک‌های غذایی در غزه را نباید یک حادثه مجزا در نظر گرفت.آنها پیامد درهم شکستن روشمند منطقه‌ای محاصره‌ شده‌ هستند که توسط ارتشی به تلی از ویرانه‌ تبدیل شده است.

به گزارش ایسنا، این روزنامه فرانسوی نوشته است: «در ۲۹ فوریه، همان روزی که تعداد فلسطینیان کشته شده از رقم خیره کننده ۳۰ هزار نفر فراتر رفت، تراژدی جدیدی به وحشت جنگ افزوده شد. یک کاروان کمک‌های غذایی توسط اسرائیل در نزدیکی شهر غزه مورد حمله قرار گرفت.

ده‌ها فلسطینی جان باختند. این پیامد موانعی است که اسرائیل برای ارسال کمک‌هایی که حیاتی هستند، ایجاد کرده است و به‌طور اجتناب‌ناپذیر این سرزمین پرجمعیت را به سمت قحطی ایجاد شده از سوی بشر سوق می‌دهد.

این فاجعه را نباید یک حادثه منفرد دانست. برعکس، نشان می‌دهد که دولت یهود علیرغم عدم نتیجه‌گیری در مورد اهدافش، یعنی آزادسازی گروگان‌ها و ریشه‌کن کردن کامل حماس، برای غزه چه هدفی دارد.

تلاش برای از بین بردن آنروا، آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی که کارشان در غزه حیاتی است، بخشی از کار تخریبی اسرائیل است.

این طرح اسرائیلی با امتناع سرسختانه بنیامین نتانیاهو با بازگشت تشکیلات خودگردان فلسطینی به غزه برای جانشینی حماس، برخلاف نظر رئیس جمهور ایالات متحده، جو بایدن، تأیید می‌شود.»

روزنامه فرانسوی می‌نویسد: «تل‌آویو می‌خواهد هرج و مرج حاکم شود. متحدان دولت یهود، از ایالات متحده گرفته تا اروپایی‌ها حق انتخاب دارند. آنها در واقع شریک جرم خواهند بود اگر به تامین مالی ادامه دهند.

برعکس، اگر متقاعد شوند که حفاظت از غیرنظامیان پیش نیاز هر دیدگاه سیاسی است، می‌توانند تصمیم بگیرند که آغاز توازن قوا را ایجاد کنند که بنیامین نتانیاهو سرسختانه آن را رد می‌کند.

این یک انتخاب دشوار است، به خصوص پس از سال‌ها اکراه بزدلانه، اما هیچ جایگزینی برای شرم وجود ندارد.»