طنز- محمدرضا شهبازي: من از اولش هم از اين طرح مسكن ويژه خوشم نمي آمد. يكي به اين دليل كه نمي توانستم در آن شركت كنم و اصولا مگر بي كارم از چيزي كه نمي توانم در آن شركت كنم خوشم بيايد؟ اما يك دليلش هم ريشه تاريخي دارد. البته نه آنقدر تاريخي ها؛ همين چند سال پيش. آخر همين چند سال پيش بود كه مد شده بود به حضرات عليه بانوان خياباني مي گفتند «زنان ويژه»!

البته من همان موقع ها هم نفهميدم دقيقا اين خانم ها از چه لحاظي ويژه هستند اما الان به خوبي درك ميكنم اين مسكن ها از چه نظر ويژه هستند. البته سوء تفاهم نشود، ويژگي آن خانم ها هرچه كه باشد با ويژگي اين مسكن ها فرق دارد و از يك جنس نيست. به هر حال اين سابقه تاريخي باعث شد تا بيشتر از اين طرح خوشم نيايد.

اما امروز يك چيزي خواندم كه حتي از اين شباهت هم بدتر بود. يعني من هرچقدر فكر ميكنم نمي توانم بخشي از فرمايشات مديركل مسكن و شهرسازي استان تهران را بفهمم. شايد اگر اينقدر تلاش مي كردم مي توانستم بفهمم اين ويژه با آن ويژه چه ربطي دارد اما انصافا فهميدن اين حرفهاي آقاي تقي رضايي از آن هم سخت تر بود. ايشان در گفتگو با خبرنگار ايسنا (اينجا) گفته اند:

«چند ماه پيش طي فراخواني اعلام كرديم كه قيمت حداقل ساخت هر متربع از مسكن ويژه 330 هزار تومان خواهد شد، اما اين شامل تمام هزينه‌ها نيست.»

خب تا اينجايش حرفي نيست. بالاخره خانه هم مي تواند آپشن هاي مختلفي داشته باشد كه باعث گرانتر شدنش شود. همانطور كه مثلا تيپ‌هاي مختلف ماشين در ايران آپشن‌هاي مختلفي دارد و قيمتهايش فرق ميكند. مثلا يكي از اين آپشن ها در خودرويي مثل تندر شيشه بالابر برقي يا گرمكن شيشه عقب است كه چون تكنولوژي خيلي پيشرفته اي دارد براي نصب آن روي تيپ بالاتر كلي پول ميگيرند و اصلا بخاطر همين اقلام يك تيپ به ماشين اضافه ميكنند! آخر انصافا شيشه بالابر برقي كم چيزي نيست كه؛ براي خودش كلي برقي‌ست!

حالا اين خانه ها هم حتما كلي از اين دست امكانات دارند و براي خودشان آپشن حساب مي شوند. اما آقاي رضايي به نكته اي اشاره كرده اند كه كلا  اين محاسبات ما را بهم ريخته است. ايشان در ادامه همان گفتگو گفته اند:

«در 330 هزار تومان اعلام شده هزينه‌ ساخت هر مترمربع مسكن ويژه تهران، قيمت مصالح، نقشه، هزينه‌هاي نظارت، پروانه ساخت، تاسيسات آماده‌سازي، آسانسور، انشعابات و ... لحاظ نشده است كه هزينه اين موارد به قيمت تمام شده، اضافه خواهد شد.»

اگر دقت كنيد ايشان تمام چيزهايي كه در ساخت يك خانه بايد استفاده شود را جزو آپشن حساب كرده اند. مثلا ايشان اگر رييس ايران خودرو يا سايپا بودند احتمالا هر كدام از چهار چرخ خودرو را جزو آپشن حساب كرده و مثلا پژو 206 با يك چرخ مي شد تيپ يك، با دو چرخ تيپ دو و نهايتا با چهار چرخ مي شد تيپ چهار. تازه داشتن زاپاس هم جزو آپشن هاي اسپرت كردن ماشين حساب ميشد! در اينجا هم معلوم نيست اگر «قيمت مصالح، نقشه، هزينه‌هاي نظارت، پروانه ساخت، تاسيسات آماده‌سازي، آسانسور، انشعابات و ...» را از هزينه ساخت يك مسكن حذف كنيم اصولا چه چيزي باقي مي ماند؟ معلوم نيست پس آن 330 هزار تومان براي چه چيزي گرفته مي شود؟

البته در اين زمينه حدسهايي ميشود زد:

50 هزار تومان براي پوشه تكميل مدارك!

100 هزار تومان براي كپي يك رو از شناسنامه ها!

78 هزار تومان هزينه چاي و ميان وعده كارگران!

32 هزار تومان هزينه مايع دستشويي بكار رفته در سرويس هاي بهداشتي!

55 هزار تومان هزينه آژانس مهندس ناظر از دفتر تا سر زمين!

50 هزار تومان هزينه رنگ نرده هاي راه پله ها!

اگر دقت كرده باشيد مجموع اين هزينه ها از 330 هزار تومان بيشتر مي شود كه آن را هم وزارت مسكن و شهرسازي براي رفاه حال مردم خود تقبل كرده و از مردم نمي گيرد!

بنابراين طبق گفته مديركل مسكن و شهرسازي استان تهران جز موارد بالا همه هزينه هاي «قيمت مصالح، نقشه، هزينه‌هاي نظارت، پروانه ساخت، تاسيسات آماده‌سازي، آسانسور، انشعابات و ...» بر آن 330 تومان اضافه خواهد شد. ضمنا بابت آن و غيره آخرش بايد به تيزبيني آقاي مديركل تبريك گفت كه از همينجا تبريك گفته و در پايان از همه مهندسين عمران درخواست داريم تا با همكاري فلاسفه تلاش كنند تا بفهمند اگر مصالح و... را از خانه كم كنيم ديگر چه چيزي به نام خانه مي ماند؟! اصولا خانه اي كه در آن مصالح بكار نرفته باشد چطور خانه اي است و در آن چه چيزي بكار رفته است؟ چون مدتهاست مردم فكر ميكنند كه در خانه مصالح بكار رفته است!