اسرائیل پیش‌تر در غزه بود. تا سال ۲۰۰۵ اسرائیل در همین غزه کوچک چندده شهرک صهیونیست‌نشین داشت اما زیر ضربات آتش و بعد از ناکامی در جنگ سال ۲۰۰۴ علیه مقاومت غزه، مجبور شد از آنجا بیرون برود.

کانال تلگرامی «تنهایی دسته جمعی» با انتشار تصویری از یک دیوار نوشته در طول جنگ تحمیلی نوشت:

این دیوارنوشتۀ نظامیان اشغالگر بعثی در خرمشهر است. نوشته‌اند: «آمده‌ایم که بمانیم.»

نتوانستند که بمانند. غیرت مدافعان ارتشی و سپاهی و بسیجی نگذاشت که بمانند. یک لحظه از فکر بیرون کردن آن‌ها بیرون نیامدند، تا آنکه دست آخر در عملیات بیت‌المقدس در سوم خرداد ۱۳۶۱ آنها را بیرون کردند.

اسرائیلی‌ها چند روز بعد از این واقعه، به لبنان لشکر کشیدند. بر خلاف تمامی پیش‌بینی‌ها، تا بیروت پیش‌روی کردند. اولین پایتخت عربی اشغال شد. آمده بودند که بمانند. اما غیرت گروه‌های مختلف مقاومت لبنان، و در رأسشان حزب‌الله که در مقابل این اشغالگری تأسیس شد، نگذاشت که بمانند. دست آخر در ۲۵ می ۲۰۰۰ اسرائیلی‌ها را زیر ضربات آتش، و بدون هیچ قید و شرطی، از لبنان بیرون کردند.

اسرائیل، آمده تا در فلسطین بماند. همین روزها هم در فکر آن است که دست‌کم در بخشی از غزه بماند. اما اسرائیل پیش‌تر در غزه بوده است. تا سال ۲۰۰۵ اسرائیل در همین غزۀ کوچک چندده شهرک صهیونیست‌نشین داشت. اما زیر ضربات آتش، و بعد از ناکامی در جنگ سال ۲۰۰۴ علیه مقاومت غزه، مجبور شد از آنجا بیرون برود.

همانطور که نیروهای صدام وحشی نتوانستند در خرمشهر بمانند، همانطور که نیروهای وحشی اسرائیلی نتوانستند در لبنان بمانند، همانطور که وحشی‌های شارون پیشتر نتوانستند در غزه بمانند، این بار هم اشغالگران نخواهند توانست. نه فقط در غزه، که در کل فلسطین.

إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَلَیْسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ
البته وعده گاه (عذاب) آنها صبح است، آیا صبح نزدیک نیست؟