یک استاد حوزه علمیه گفت: مباهله وسیله‌ای برای اثبات حقانیت است و اختصاص به زمان گذشته ندارد و هرکس ادعای حقانیت بکند می‌تواند درخواست مباهله کند تا حقانیت وی معلوم شود.

حجت‌الاسلام رضاپور، مدیر گروه کلام مرکز پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه ضمن تبریک روز مباهله در گفت‌وگو با ایسنا، بیان کرد: طبق آیه ۶۱ سوره آل‌عمران که به آیه مباهله شهرت دارد «فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکَاذِبِینَ» در حقیقت دارای مقدماتی بوده است و در ابتدا مسیحیان نجران با پیامبر(ص) به مناظره و بحث پرداختند و سپس جریان مباهله مطرح شد.

وی ادامه داد: متاسفانه به آیه‌های قبل از آیه مباهله توجه نمی‌شود یعنی آیه ۵۹ و ۶۰ سوره آل‌عمران «إِنَّ مَثَلَ عِیسَی عِنْدَ اللَّهِ کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ» و «الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ فَلَا تَکُنْ مِنَ الْمُمْتَرِینَ» که مسیحیان به دنبال اثبات حضرت عیسی(ع) به عنوان آخرین پیامبر الهی نزد رسول اکرم(ص) بودند با دلایلی مانند اینکه حضرت عیسی(ع) بدون پدر متولد شده و طبق اذن و قدرت پروردگار بوده و استدلال‌های پیامبر(ص) را برای حفظ جایگاه و قدرت خود نپذیرفتند.

استاد حوزه علمیه قم افزود: اهل سنت نیز به واقعه مباهله که به نوعی جزء فضائل امامان محسوب می‌شود اذعان می‌کنند و برخی از بزرگان آن‌ها مانند شافعی و ابن‌هنبل در کتب خود به این موضوع اشاره کردند به طور مثال «مسلم النیشابوری» در «کتاب صحیح مسلم بشرح النووی جلد ۷ ص ۱۲۰»، محمد بن عیسی در کتاب «سنن الترمذی، جلد ۴، ص ۲۹»، «احمد بن هنبل» در کتاب «مسند الإمام، جلد ۱ ص ۱۸۵» و «تَذکِرَةُ الخَواصّ مِنَ الأمّة فی ذِکرِ خَصائص الأئمة» نوشته «سبط ابن جوزی» نمونه‌هایی از بیان واقعه مباهله هستند.

وی مباهله را وسیله‌ای برای اثبات حقانیت معرفی کرد و گفت: مباهله اختصاص به زمان گذشته ندارد و هرکس ادعای حقانیت بکند می‌تواند درخواست مباهله کند تا حقانیت وی معلوم شود و با مثالی از این زمان می‌توان آن را اثبات کرد که فردی به نام «احمد الحسن البصری» که خود را فرزند امام زمان(عج) معرفی کرد و مردم برای اثبات این ادعا از وی چندین بار درخواست مباهله کردند و او حاضر نشد و نپذیرفت.

رضاپور ادامه داد: مهم‌ترین نکته درباره این واقعه بزرگ این است که حتی دشمنان اهل‌بیت(ع) نیز مباهله را جزء فضیلت آنان تلقی می‌کنند؛ عمر و عاص در جریان خراجی و مالیاتی که باید به معاویه که حاکم وقت بود پرداخت می‌کرد، نامه‌ای طولانی درباره فضیلت‌های امامان می‌نویسد و می‌گوید من از سمت چنین افراد بافضیلتی به سمت تو آمدم تا به مقام و ثروت برسم.

وی با بیان روایتی دیگر به شرح فضیلت امام علی(ع) پرداخت و گفت: در جریان دیگر معاویه از عمرسعد می‌پرسد چرا به علی(ع) و خاندان او توهین نمی‌کنی، چون در آن زمان بالای منبرها این توهین به ائمه(ع) صورت می‌گرفت و عمر در جواب گفت سه خصلت از علی(ع) از زبان پیامبر(ص) شنیدم و باتوجه به این سه خصلت هیچگاه به او و خاندانش توهین نمی‌کنم و این جریان‌ها اثبات می‌کند دشمنان اهل‌بیت به فضیلت آنان باور داشتند.

رضاپور ادامه داد: در جریان سقیفه بنی‌ساعده امام علی(ع) رو به ابوبکر چنین می‌گوید که آیا پیامبر(ص) به وسیله تو و اهل تو به مباهله با مسیحیان رفت یا با من و اهل من و ابوبکر این گفته را تایید می‌کند و می‌گوید با شما و اهل شما که این واقعه در کتاب «احتجاج» مرحوم «شیخ طبرسی» گفته شده یا در جریان شورای شش‌نفره که برای انتخاب خلیفه دوم تشکیل شده بود امام علی (ع) به واقعه مباهله برای حقانیت خود و خانواده‌اش استناد کرد.

وی مباهله را از زبان دیگر امامان شرح داد: امام حسن (ع) بعد از صلح با معاویه خطبه‌ای در حضور او قرائت کرد: جدم رسول خدا (ص) در روز مباهله از میان جان‌ها، پدرم و از میان فرزندان، من و برادرم حسین (ع) را، و از میان زنان، مادرم؛ فاطمه (س) را همراه خود آورد و ما نیز از گوشت و خون او هستیم و او از ماست و در صحرای کربلا امام حسین (ع) از بزرگان بنی‌هاشم اقرار گرفت که پیامبر (ص)، علی (ع) و خانواده‌اش را برای روز مباهله با خود همراه کرد.

رضاپور در پایان مباهله را واقعه‌ای مهم شمرد و بیان کرد: آیه ۶۱ سوره آل‌عمران به واقعه مباهله اشاره دارد و اهل‌سنت و شیعیان بر سر این موضوع اتفاق نظر دارند و منظور از «َأَبْنَاءَ» در این آیه امام حسن(ع) و حسین(ع) و «نِسَاءَنَا» فاطمه زهرا (س) و «أَنْفُسَنَا» امام علی (ع) است که به منزله نفس پیامبر شمرده شده است.