یکی از نشانه‌های رایج کودک‌آزاری، علائم فیزیکی غیر قابل توضیح است. مانند سردردهای مکرر و معده درد یا سایر شکایات که ظاهراً بدون هیچ دلیل زمینه‌ای بروز یافته‌اند. بنابر مطالعات، در جایی مشاهده شده که کودکانی که اغلب مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، شکایات جسمی خود را بسیار بیشتر از همسالان غیر قربانی خود گزارش می‌دهند. چنین شکایات فیزیکی ممکن است نتیجه رنج عاطفی ناشی از آزار و اذیت باشد.

به گزارش ایسنا، قلدری، آزار و تعدی در میان کودکان یک نگرانی جدی است که به صورت آزار جسمی، کلامی و عاطفی ظاهر می‌شود. والدین و مربیان باید در تشخیص علائم از جمله بیماری‌های جسمی غیر قابل توضیح، تغییرات رفتاری، کاهش عملکرد تحصیلی، تیرگی روابط اجتماعی و ناراحتی‌های عاطفی هوشیار باشند. مداخله زودهنگام، ارتباطات باز و حمایت برای محافظت از رفاه کودک بسیار مهم است.

آزار و اذیت یک مسئله مداوم و گسترده است که در همه جا می‌تواند کودکان را تهدید کند. قلدری را می‌توان به آزار فیزیکی، کلامی و حتی عاطفی طبقه‌بندی کرد. این مساله می‌تواند در مدارس، کوچه و خیابان، محله‌ها و حتی آنلاین اتفاق بیافتد، و این امر ضروری است که والدین مراقب سلامتی فرزندان خود باشند. دانستن چگونگی شناسایی نشانه‌های قلدری نیز به فرد در مداخله و حمایت اولیه امکان یک گام جلوتر می‌دهد. در اینجا علائمی وجود دارد که می‌تواند نشان دهد کودک شما مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.

 علائم فیزیکی غیر قابل توضیح

یکی از نشانه‌های رایج کودک‌آزاری، علائم فیزیکی غیر قابل توضیح است. مانند سردردهای مکرر و معده درد یا سایر شکایات که ظاهراً بدون هیچ دلیل زمینه‌ای بروز یافته‌اند. بنابر مطالعات، در جایی مشاهده شده که کودکانی که اغلب مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، شکایات جسمی خود را بسیار بیشتر از همسالان غیر قربانی خود گزارش می‌دهند. چنین شکایات فیزیکی ممکن است نتیجه رنج عاطفی ناشی از آزار و اذیت باشد. این احساسات ترس و اضطراب ناشی از قلدری می‌تواند راه خود را برای بیان در بدن پیدا کند. به عنوان مثال، یک کودک ممکن است از سردرد قبل از مدرسه شکایت کند یا از درد معده رنج ببرد که باعث می‌شود نتواند خوب غذا بخورد. اگر کودک شما اغلب از احساس بیماری شکایت می‌کند، اما بدون هیچ دلیل خاصی، احتمالاً باید عمیق‌تر بگردید و فکر کنید که آیا چه چیزی باعث این مشکل شده است.

 تغییر رفتار

یکی دیگر از شاخص‌های اساسی که نشان می‌دهد فرزند شما مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد، تغییر الگوی رفتاری است. ممکن است در زندگی اجتماعی منزوی‌تر شود یا علاقه خود را به چیزهایی که زمانی از آنها لذت می‌برد از دست بدهد. معمولاً کودکانی که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند احساس انزوا می‌کنند و ممکن است از رفتن به مدرسه یا شرکت در رویدادهای مدرسه نیز ترس داشته باشند زیرا از ملاقات با آزارگر می‌ترسند. کودک شما ممکن است تحریک‌پذیر و مضطرب شود، نوسانات خلقی ناگهانی نشان دهد یا از ناراحتی شکایت کند. تغییرات دیگر ممکن است شامل عملکرد ضعیف او در مدرسه یا عدم تمایل به تعامل با خانواده و دوستان باشد. شاید او تمایلی به بحث در مورد روز خود ندارد یا به طور ناگهانی در برابر سؤالات سکوت کند، که نشانه‌هایی از این است که ممکن است چیزی در مورد قلدری اشتباه باشد. ارتباط آزاد بسیار ضروری است و به عنوان والدین باید فرزندتان را تشویق کنید تا احساسات خود را به اشتراک بگذارد و به او اطمینان دهید که می‌تواند در مورد هر چیزی که او را ناراحت می‌کند صحبت کند.

کاهش عملکرد تحصیلی

کاهش ناگهانی یا غیرمنتظره در عملکرد تحصیلی علامت دیگری است که نشان می‌دهد کودک شما ممکن است مورد آزار و اذیت قرار گرفته باشد. قربانیان آزار عمدتاً به دلیل استرس و اضطراب شدیدی که این موقعیت برای آنها ایجاد کرده است، تمرکز بر روی مطالعات خود را از دست می‌دهندد. این مشکل منجر به نمرات پایین‌تر، فراموش کردن تکالیف، انجام ندادن تکالیف و به طور کلی عدم انگیزه برای انجام تکالیف مدرسه می‌شود. گاهی اوقات، کودکان حتی ممکن است از رفتن به مدرسه بترسند. تعامل با معلمان و سایر کارکنان ممکن است به شما سرنخ هایی در مورد رفتار فرزندتان در مدرسه بدهد.

تغییرات در روابط اجتماعی

این احتمال وجود دارد که وقتی فرزند شما از دوستان خود دوری می‌کند یا به نظر می‌رسد از او دوری می‌شود، ممکن است نشانه‌ای از رفتار آزار دیده باشد. آزارگرها از طرد شدن به عنوان سلاحی برای فرماندهی استفاده می‌کنند که باعث می‌شود قربانیان احساس تنهایی و کنار گذاشته شدن کنند. اگر فرزندتان به درگیری با دوستانش اشاره کرد یا احساس تنهایی کرد، خیلی به این مساله توجه کنید. آنها می‌توانند به جای درگیر شدن با دوستان، زمان بیشتری را در خانه تنها بگذرانند. تشویق بحث‌های باز در مورد دوستی‌ها و پویایی‌های اجتماعی می‌تواند به شما کمک کند تا بفهمید که آیا مسائل اساسی مرتبط با آزار و اذیت وجود دارد یا خیر. همچنین می‌توانید دوستی‌های مثبت را تقویت کنید و مشارکت در فعالیت‌های گروهی را در فرزندتان تشویق کنید.

 پریشانی عاطفی

پریشانی عاطفی به احتمال زیاد آشکارترین نشانه آزار و اذیت جسمی و روحی است. این شکل از پریشانی می‌تواند به شکل‌های اضطراب، افسردگی یا حتی افکار خودکشی باشد. کودکان مورد آزار قرار گرفته، معمولاً در یک احساس به دام افتادن و درماندگی به اندازه کافی زندگی می‌کنند که معمولاً منجر به عواقب عاطفی بسیار شدیدی می‌شود که ممکن است بر سلامت روانی کلی آنها تأثیر بگذارد. گریه زیاد، اختلال خواب ناشی از بی‌خوابی یا کابوس و صحبت‌های منفی می‌تواند از دیگر شاخص‌های احساسی آزار و اذیت باشند. اگر فرزند شما ادعا می‌کند که بی‌ارزش یا نا امید است، مساله جدی است و برای مقابله با آن به کمک نیاز دارد. اطمینان حاصل کنید که یک فضای محافظتی در خانه ایجاد می‌کنید تا آنها در مورد مسائل عاطفی خود صحبت کنند.

به عنوان والدین شناخت این نشانه‌های آزار برای محافظت از فرزندان بسیار مهم است. والدین با آگاهی از این علائم که به طور جمعی در کودک نمایان می‌شوند، می‌توانند اقدامات پیشگیرانه‌ای در جهت مداخله و حمایت بردارند. اگر مشکوک هستید که فرزندتان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد، وضعیت نیاز به مراقبت، حمایت عاطفی و ارتباط باز دارد تا او را بدون ترس از قضاوت شدن تشویق کنید. معلمان یا مشاوران مدرسه نیز می‌توانند برای ادامه کمک‌های بیشتر مورد نیاز برای رسیدگی مناسب به این موضوع مشارکت داشته باشند. والدین با هوشیاری و آگاهی از نشانه‌های قلدری می‌توانند نقش مهمی در حفاظت از ایمنی و رفاه فرزند خود در این مرحله از رشد او داشته باشند.