در شرایطی که از چند هفته پیش تاکنون، موضوع احتمال برگزاری مذاکرات دوجانبه میان ایران و آمریکا، به صدر اخبار رسانه‌ها و محافل تحلیلی راه پیدا کرده، دولت روسیه ضمن موضع‌گیری در این باره، از انجام چنین مذاکره‌ای استقبال کرده است. به باور مسکو، مذاکره ایران و آمریکا می‌تواند از وقوع درگیری جلوگیری کند.

به گزارش «تابناک»، سرگئی ریابکف، معاون وزیر خارجه روسیه در گفت‌و‌گو با روزنامه «فایننشال تایمز» اظهار داشته که مسکو مایل است، شاهد ورود تهران و واشنگتن به مذاکرات دوجانبه باشد تا از این راه، جلوی حمله اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران گرفته شود.

بنا بر این گزارش، ریابکف در پاسخ به پرسشی درباره احتمال برگزاری مذاکره مستقیم میان ایران و آمریکا گفته: «ما کلمه‌ای در مخالفت با این امر بر زبان نخواهیم آورد. البته ما امیدواریم از محتوای چنین ترتیباتی آگاهی پیدا کنیم».

ریابکف که نماینده روسیه در مذاکرات ۱+۵ با ایران نیز هست، ادامه داد: «تماس‌های غیررسمی میان ایران و آمریکا در جریان است؛ اما امکان مذاکره مستقیم نیز وجود دارد. چنین ترتیباتی هیچ مشکلی برای ما ایجاد نمی‌کند؛ حتی اگر کامل در چهارچوب ۱+۵ نباشد».

با این حال، ریابکف اظهار داشته هر تحولی که در روابط دوجانبه ایران و آمریکا پدید بیاید، نباید بر مذاکرات با ۱+۵ تأثیر بگذارد و این مذاکرات باید همچنان ادامه پیدا کند. وی همچنین با بیان اینکه احتمال رسیدن به توافقات در مذاکرات استانبول هست، ولی این امکان از دست رفت، گفته دیگر نباید اجازه داد تا امکانی از دست برود.

افزون بر این، به نوشته فایننشال تایمز، به نظر می‌رسد دولت انگلیس نیز اکنون از مذاکره میان ایران و آمریکا استقبال می‌کند. این روزنامه با انتشار نقل قولی از یک دیپلمات انگلیسی می‌نویسد: اینک مذاکره میان ایران و آمریکا به امری ضروری تبدیل شده، زیرا آمریکا باید به ایران نشان دهد، هرچند در پی محدود کردن برنامه هسته‌ای این کشور است، هدفی برای تغییر نظامی سیاسی ایران ندارد.

به هر حال، در صورتی که این اظهارنظر‌ها بیانگر موضع رسمی دو کشور فوق باشد، می‌توان آن را به عنوان تغییر رویکرد اعضای ۱+۵ نسبت به برقراری روابط ایران و آمریکا ارزیابی کرد، زیرا این کشور‌ها تاکنون به راه‌های گوناگون، مخالفت خود را با خارج شدن ابتکار عمل موضوع هسته‌ای ایران از دست خود نشان داده بودند.

با وجود این، آنچه سرانجام رویکرد و دیدگاه واقعی این کشور‌ها را مشخص خواهد کرد، تحولاتی است که در عرصه عمل روی می‌دهد و مواضعی است که این کشورها نسبت به این تحولات در پیش خواهند گرفت.