سيدمحمد امين آبادي
6 هفته از شروع آشوب ها در بلفاست پايتخت ايرلند شمالي مي گذرد و به نظر مي رسد كه روزبه روز نيز ابعاد گسترده تري پيدا مي كند.
ناآرامي ها در ايرلند شمالي پس از آن آغاز شد كه شوراي شهر كاتوليك بلفاست كه در حال حاضر در اختيار طرفداران استقلال اين اقليم است، تصويب كرد كه پرچم انگليس تنها 18 روز برفراز تالار شهر برافراشته باشد؛ اين در حالي است كه پيش از اين پرچم انگليس همواره در اين شهر برافراشته بود. اتخاذ اين تصميم با اعتراض شديد لندن و آشوب خياباني طرفداران نظام سلطنتي انگليس مواجه شد كه همچنان خواستار ادامه حضور ايرلند شمالي همچون اقليم اسكاتلند و ولز زير پرچم انگليس هستند.
درباره علل گسترش تمايلات استقلال طلبانه در ايرلند شمالي، كشاندن طرفداران سلطنت به خيابان و ايجاد آشوب و بلواي خياباني در بلفاست دلايل زير را مي توان ذكر كرد؛
1- تحميل رفرادوم استقلال اسكاتلند توسط ملي گرايان اين اقليم به دولت مركزي انگليس كه قرار است در سال آينده ميلادي برگزار شود انگيزه مضاعفي را براي ملي گرايان ولزي و ايرلندي فراهم آورده كه آنها نيز به تاسي از اسكاتلند زمزمه استقلال خواهي سر دهند كه نمود بيروني آن پيروزي جمهوري خواهان طرفدار استقلال در انتخابات شوراي شهر بلفاست در سال 2011 ميلادي بود. استقلال طلبان ايرلندي اميدوار هستند با فراگير كردن گفتمان استقلال دولت مركزي انگليس را همچون اسكاتلند به پذيرش رفراندوم وادار سازند. در صورتي كه ملي گرايان ايرلند شمالي نيز بتوانند برگزاري رفراندوم را به لندن تحميل كنند، انگليس با حساس ترين چالش امنيت ملي خود كه مستقيما موجوديت آن را هدف قرار داده است مواجه خواهد شد.
2- گسترش بحران اقتصادي و فرو رفتن غرب در بحران پولي و مالي گسترده همراه با ركود، تورم و بيكاري كه به اتخاذ سياست هاي سختگيرانه رياضتي توسط دولت هاي اروپايي منجر شده همچنين باعث گسترش موج استقلال طلبي در اروپا شده است. خبرگزاري رويترز اخيرا در مقاله اي با اشاره به پيروزي فلاندرهاي جدايي خواه در بلژيك و تظاهرات كاتالان هاي استقلال طلب در اسپانيا به قدرت گرفتن جنبش هاي استقلال طلب در قاره اروپا به دنبال بحران اقتصادي اخير اذعان مي كند. جمهوري خواهان ايرلند شمالي نيز در اين ميان همچون گروه هاي طرفدار استقلال در اسپانيا، ايتاليا و بلژيك مستثني نيستند. استدلال اساسي ملي گرايان ايرلند شمالي براي كوبيدن به طبل استقلال اين است كه چرا ماليات دهندگان ايرلندي هزينه بحران اقتصادي به وجود آمده به دليل سياست هاي غلط اقتصادي لندن را بايد بپردازند كمترين فايده براي اين جنبش اين است كه لندن همچون اسكاتلند براي جلب رضايت ايرلندي ها و ماندن زير يوغ استعمار انگليس مشوق هاي اقتصادي گسترده اي را در نظر بگيرد.
3- در مورد نگراني شديد لندن از قدرت گرفتن ملي گرايان ايرلندي و كشاندن سلطنت طلبان طرفدار خود به خيابان ها و ايجاد بلوا و آشوب در بلفاست ذكر دو نكته ضروري است. اول آنكه در صورت استقلال ايرلند شمالي، اسكاتلند و ولز، كشور انگليس بيش از 113هزار كيلومتر مربع از مساحت 244 هزار كيلومتر مربعي خود را از دست خواهد داد كه تاثير زيادي به كاهش قدرت و نفوذ لندن در مناسبات منطقه اي و بين المللي خواهد داشت علاوه بر آن در صورت استقلال اين سه اقليم لندن سيطره خود را بر بيش از 80 درصد منابع عظيم نفت و گاز درياي شمال و ميلياردها دلار درآمد ساليانه حاصل از آن از دست مي دهد ظهور قدرت هاي جديد در همسايگي انگليس مثل اسكاتلند و جمهوري متحد ايرلند نيز زمينه ديگري براي تضعيف روزافزون انگليس را فراهم خواهد كرد. شايد از اين منظر باشد كه لندن به شدت نگران گسترش جنبش هاي استقلال طلب در اسكاتلند، ولز و ايرلند شمالي است. اما نكته ديگر اين است كه لندن به خوبي مي داند در صورتي كه به رفراندوم در ايرلند شمالي همچون اسكاتلند تن دهد نتيجه كار به احتمال زياد خوشايند براي انگليس نخواهد بود و چه بسا احتمال دارد با فراگير شدن گفتمان استقلال طلبي مردمان اين اقليم نيز به جدايي از انگليس راي بدهند لذا با چراغ سبز به آشوبگران سلطنت طلب ايرلندي به دنبال حل و فصل اين بحران از طرق ديگري است. لندن بدش نمي آيد كه براي زهر چشم گرفتن از جمهوري خواهان جدايي طلب ده ها هزار نظامي خود را به بهانه ناتواني دولت محلي در حفظ نظم و مهار آشوب ها به بلفاست اعزام كند.
براي قرن ها استعمار انگليس براساس سياست تفرقه بينداز و حكومت كن بر ميليون ها كيلومتر مربع در سرتاسر جهان حكمراني مي كرد به طوري كه مساحت امپراتوري انگليس در سال 1933 به بيش از 33 ميليون كيلومتر مربع و جمعيت آن نيز به بيش از 450 ميليون نفر مي رسيد ولي موج استقلال طلبي كه بعد از جنگ جهاني دوم شروع شد و باعث شد كه انگليس به جمعيت 62 ميليوني و مساحت 244 هزار كيلومتري كنوني برسد. كشوري كه كمتر از يك سده قبل با دخالت در ساير نقاط جهان زمينه سازي بسياري از جنگ ها و فتنه هار ا فراهم كرده و هنرش دير زماني نه چندان دور تجزيه كشورها و مستعمره سازي آنها بود هم اكنون در قلمرو خود با خطر تجزيه طلبي روبه رو است. حال بايد منتظر بود و ديد كه موج استقلال طلبي جزيره انگليس را خواهد بلعيد؟

برای مشاهده کل اخبار کلیک کنید