عضو خبرگان رهبري با اشاره به سخني از امير المؤمنين(ع) و روايات مشابه، آن را رازي بزرگ براي موفقيت در زندگي اجتماعي دانست و افزود: اگر انسان در برخورد با ديگران، همواره خود را به جاي آنها قرار دهد، علاوه بر اينكه رابطه‌اش با افراد اجتماع بيشتر شده و افراد بسياري او را دوست خواهند داشت، خدا هم از اينكه حق مؤمن را ادا كرده، از وي راضي خواهد بود.

به گزارش تبيين به نقل از پايگاه اطلاع رساني آثار حضرت آيت‌الله مصباح يزدي، رئيس مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) در ديدار با جمعي از طلاب و اساتيد حوزه علميه رشد با اشاره به حق مؤمنين و مسلمانان بر يكديگر اظهار داشت: روايات متعددي در اين زمينه با تعبيرهاي مختلف وجود دارد كه نشان از اهميت اين حق دارد.
علامه محمدتقي مصباح يزدي با اشاره به نامه حضرت علي(ع) به فرزندشان امام حسن(ع) خاطر نشان كرد: اميرالمؤمنين(ع) در اين نامه به فرزندشان سفارش مي‌كنند انسان در برخورد با ديگران خود را ميزان قرار داده و هرچه براي خودش دوست دارد، براي غير خودش هم دوست بدارد و از هرچه اكراه دارد، آن را براي ديگران هم ناپسند بداند.
وي با اشاره به اينكه بيان حضرت علي(ع) شامل برخورد با غير مسلمان و كافر نيز مي‌شود، ابراز داشت: اغلب انسانها بر طبق احساساتشان با ديگران رفتار مي‌كنند، اگر از رفتار وي خوششان آمد، او را تحسين كرده و در غير اين صورت رفتار وي را قابل تحسين نمي‌دانند و لذا قضاوت‌ها درباره افراد، اغلب عاقلانه و صحيح نبوده و بر اساس احساسات است.
عضو خبرگان رهبري با اشاره به اينكه طبق فرمايش حضرت علي(ع) بايد خود را ملاك برخورد با ديگران قرار داد، اظهار داشت: هر انساني بايد خود را جاي ديگران قرار دهد و ببيند كه دوست دارد ديگران با او چه رفتاري داشته باشند و همان رفتار را با ديگران داشته باشد. در برخورد با كسي كه مرتكب اشتباهي شده است، خود را به جاي او گذاشته و ببيند اگر خودش همين اشتباه را كرده بود، دوست داشت ديگران با او چه رفتاري داشته باشند.
وي افزود: اگر در صورت اشتباه شخصي برخوردي با او داشته باشيم كه دوست داريم در موقع اشتباه با خودمان نيز همان برخورد بشود، فرد خاطي زودتر اصلاح مي‌شود و در غير اين صورت گاه نه تنها فرد اصلاح نشده بلكه به لجبازي روي آورده و بدتر مي‌شود و اين اتفاق حتي در سطوح عالي كشور نيز مي‌تواند جاري شود.
علامه مصباح يزدي اين سخن امير المؤمنين(ع) و روايات مشابه را رازي بزرگ براي موفقيت در زندگي اجتماعي دانست و افزود: اگر انسان در برخورد با ديگران، همواره خود را به جاي آنها قرار دهد، علاوه بر اينكه رابطه‌اش با افراد اجتماع بيشتر شده و افراد بسياري او را دوست خواهند داشت، خدا هم از اينكه حق مؤمن را ادا كرده، از وي راضي خواهد بود.
وي ادامه داد: چنين رفتاري فائده ديگري هم دارد كه تنها مخصوص مؤمنين است و آن اينكه انسان با داشتن چنين برخوردي با ديگران، كم كم روحيه خودخواهي خود را تبديل به روحيه ديگر خواهي و فداكاري مي‌كند و به جايي مي‌رسد كه منيت‌ها او را فريب نداده و به جاي "من"، خدا را قرار مي‌دهد.
استاد اخلاق حوزه علميه با اشاره به دعاي حضرت زهرا(س) براي همسايگان قبل از دعا براي خويش و فرزندان خويش اظهار داشت: حضرت زهرا(س) همسايگان خود و آن هم همسايگاني كه علي(ع) را تنها گذاشتند، بر خود در دعا كردن ترجيح مي‌دادند.
وي با اشاره به اختلاف تعبيرات در روايات اظهار داشت: به نظر بنده اينكه در برخي روايات حق مسلم بر مسلم و برخي ديگر حق مؤمن بر مؤمن وارد شده و حتي در برخي ديگر مانند روايت حضرت امير(ع) حقي براي انسان ـ ولو كافر باشد ـ در نظر گرفته مي‌شود، از اين روست كه ارزش‌هاي اخلاقي ذو مراتب و داراي درجه‌هاي مختلف است.
استاد اخلاق حوزه علميه قم با اشاره به مثالي ادامه داد: كمك به ديگران امري خوب و پسنديده است كه داراي مصاديق مختلفي است، گاه كمك به پدر و مادر است كه واجب شرعي است، گاه كمك به مؤمن است كه بسيار پسنديده است و گاه كمك به غيرمسلمان است كه آن هم پسنديده است، اما ميزان مطلوبيت كمك به ديگران در همه مصاديق يكسان نيست.
وي با اشاره به اينكه حق نيز به اصطلاح تشكيكي و ذومراتب است، اظهار داشت: در برخي موارد حقوقي كه بيان شده حق فرد مؤمن بر مؤمن است، در درجه بعد حق مسلمان بر غير مسلمان و مرتبه بعد حقي است كه براي غيرمسلمان نيز بايد در نظر گرفته شود.
اين مراسم 30 بهمن ماه در مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) برگزار شد.