افکار - عملِ نیکِ هر فردی، عزت او را تضمین می کند و رفتار ناپسندش، ذلت و خواری او را به دنبال دارد، می توان داستان حضرت یوسف علیه السّلام و برادرانِ حسود او را مثال آورد که در آن، عزت یوسف و خواری برادرانش، جلوه ای خاص دارد.

حضرت یوسف علیه السّلام که شکیبایی و پرهیز از ناخشنودی الهی را پیشه خود ساخته بود با گذشت زمانی کوتاه، ثمره شیرین آن را که جز عزت و سربلندی او چیزی دیگری نبود، چشید.

آن حضرت علیه السّلام در حکایت چشیدن طعم شیرین آن فرمود:
«من یوسفم و این، برادر من است و خدا بر ما منت نهاد، هر کس تقوا پیشه کند و شکیبایی نماید [سرانجام، مانند ما پیروز خواهد شد] زیرا خداوند، پاداش نیکوکاران را ضایع نمی سازد.»۱

در کنار عزت یوسف علیه السّلام برادران او که به وی حسد ورزیدند، به خاطر بد اندیشی و رشک بردن به یوسف، آن چنان خوار شدند که سرانجام، پس از آن که او را شناختند، به خطا و بداندیشی خویش که حاکی از ذلت آنان بود، اعتراف کردند:
«خدا شما را بر ما برتری داد و ما خطاکار بودیم.»۲

منبع:
۱. سوره یوسف، آیه ۹۰.
۲. همان، آیه ۹۱.
۳. اخلاق اسلامی، ص۳۵۳-۳۵۴.