اسکات ریکارد: اتحادیه اروپا به آزادی بیان حمله کرده است

زبانشناس اطلاعاتی سابق امریکا میگوید اقدام اخیر اتحادیه اروپا در وضع تحریم بر ضد دو تن از مقامات پرس تیوی به مثابه حمله به آزادی بیان است.
اتحادیه اروپا دور جدیدی از تحریمها را بر ضد ۹ مقام ایرانی از جمله دکتر محمد سرافراز، مدیر شبکه خبری انگلیسی زبان ایران (پرس تیوی) و حمید رضا عمادی، مدیر اتاق خبر این شبکه وضع کرده است.
پرس تیوی در مصاحبه با اسکات ریکارد از فلوریدا به بررسی بیشتر این موضوع پرداخته است که برگردان آن را در ادامه میخوانید. در این مصاحبه از نظرات دو مهمان دیگر نیز استفاده شده است: حمید رضا عمادی از تهران و چارلی ولف، نویسنده و گوینده از لندن.
پرس تیوی: آقای ریکارد مهمان دیگر برنامه از لندن میگوید هیچ حقی برای تجدیدنظر درباره این تحریمها که بر ضد مقامات ایرانی وضع شده وجود ندارد.
به نظر شما آیا نباید تحقیقات و رویههای قانونی و مشخص برای اعمال چنین ممنوعیتها یا تحریمهایی بر ضد افراد وجود داشته باشد؟
ریکارد: خب البته که باید وجود داشته باشد. هر نوع ادعایی باید بر پایه اتهاماتی تنظیم شود.
آقای ولف ادعا میکند که این اتهامات درباره بهاری قانونی است در حالیکه در واقع بهاری در شورشهای پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ شرکت داشت و باید به سابقه وی نیز نگاهی بیندازیم.
منظورم این است که پدر بهاری توسط شاه دستگیر شده بود و خواهرش نیز پس از انقلاب بازداشت شد و خود وی با «نیوزویک» همکاری میکرد که از انتشارات واشنگتن پست بود.
همه میدانند که نیوزویک در واقع سخنگوی یک دستور کار صهیونیستی بود و بسیاری از مطالبی که بهاری درباره آن گزارش میداد کاملا درست نبود و وی بسیاری از مطالب را با آب و تاب زیاد مطرح میکرد.
بنابراین وی روزنامهنگاری بود که در فضایی مملو از فشار دستور کار حامی اسرائیل و ضد ایرانی فعالیت میکرد که مسالهای بسیار شایع است.
شما باید به سابقه و تاریخچه شرکتهایی نظیر واشنگتن پست و نیوزویک هم نگاهی بیندازید.
این شرکتها را آنتونی ملون، مک گراو هیل به وجود آوردند و برادران ملون بنکز که زیر ساختهای ملون بنک را ساختند نیز موسس آن بودند و این افراد همچنین اعضای موسس شورای روابط خارجی هستند پس این رشته سر دراز دارد.
(در پاسخ به آقای ولف هم باید بگویم که) شما از تاریخ بیاطلاع هستید. این یک بازی نیست بلکه واقعیت است. این تئوری توطئه نیست بلکه حقیقت دارد. آیا مایلید حقایق بیشتری در این باره بدانید؟
این یک داوری و قضاوت بر اساس قوانین آفکام بود که یک دادگاه بینالمللی نیست و احکام آن لازمالاجرا نیست. آنها حقوق بشر و حق آزادی بیان را از ایران سلب و آن را نقض میکنند.
پرس تیوی: آقای ریکارد سوالی که مطرح میشود این است که چرا این مساله باید در اینجا به عنوان علت وضع این تحریمهای غیرمنتظره بر ضد پرس تیوی و دو تن از مقامهای این شبکه معرفی شود؟
آیا به نظر شما آنها تا حدی در این زمینه اغراق و گزافهگویی نکردهاند؟
ریکارد: آنها کاملا اغراق آمیز و غیرمنتظره عمل کردند.
شما اساسا میگویید که آفکام تمامی تصمیمگیریهای اروپا را کنترل میکند. منظورم این است که مطمئنا این تصمیم را یک دادگاه انگلیسی گرفته که از آفکام به عنوان نماینده خود استفاده کرده است اما این مساله به بقیه کشورهای اروپایی ارتباطی ندارد.
منظورم این است که شما تنها کاری که باید بکنید این است که به تینا براون نگاهی بیندازید. وی در حال حاضر اداره دیلی بیست و نیوزویک را به عهده دارد و یکی از فرماندهان امپراتوری بریتانیا است.
منظورم این است که وی در ارتباط با نخبگان خاندان سلطنتی انگلیس سابقهای طولانی دارد.
بنابراین عده زیادی از مردم تاریخ انتشارات را درک نمیکنند.
پرس تیوی: آقای ریکارد شما طبق چه مبنایی میگویید که این اقدام اتحادیه اروپا به مثابه سانسور است و چرا آن را یک اقدام غیرمنتظره در قبال رسانههای ایرانی میدانید؟
ریکارد: خب این اقدام در واقع به مثابه حمله به آزادی بیان و ایران است.
ایران در صد سال گذشته هدف امپریالیسم اروپایی قرار داشته است. منظورم این است که برای بررسی این مساله شما باید به امپراطوری رسانهای نگاه دقیقی بیندازید.
در امپراطوری رسانهای شما باید به شرکتهایی نظیر کونده نست و آی ای سی بنگرید.
این افراد اداره اغلب انتشارات را به عهده دارند و افرادی بسیار قدرتمند و ذینفوذ در سطوح دولتی به شمار میروند.
آنها از نفوذ بسیاری برخوردارند و دقیقا همان چیزی را که ادارات و افراد دولتی دیکته میکنند چاپ میکنند و سخنگوی این افراد هستند.




























ارسال کردن دیدگاه جدید