حافظ اين وحدت اوست، محوري که همه بايد دور او بچرخند اوست. اگر از او پراکنده شوند اماني براي وحدت امت اسلامي و آبروي اسلام باقي نمي‌ماند. بي‌جهت نيست که همه تيرها به سوي رهبري هدف‌گيري شده است.
حضرت آيت‌الله مصباح با اشاره به آيه آخر سوره فتح به بررسي صفات ياران پيامبر پرداخت و گفت: اين آيه به توصيف پيروان پيامبر در کتاب‌هاي آسماني پيشين مي‌پردازد و اوصاف پيروان پيامبر را از کتاب‌ انجيل و تورات بيان مي‌کند. در تورات بيشتر مشخصات رواني و شخصيتي پيروان پيغمبر اسلام بيان شده است، اما در انجيل درباره امت اسلامي سخن به ميان آمده است که چگونه شکل مي‌گيرد و اين‌که ابتدا با ضعف به وجود مي‌آيد و تدريجا رشد مي‌کند و بعد مايه حسرت و بلکه خشم دشمنان مي‌شود .

وي با توجه به توصيف تورات از پيروان پيامبر اکرم صلي‌الله‌عليه‌وآله به بررسي عاطفه مثبت و منفي نسبت به خودي‌ها و بيگانگان و دشمنان پرداخت و گفت: اين آيه که کمتر آيه‌اي با اين سبک و سياق ديده مي‌شود رابطه پيروان پيامبر را نسبت به دشمنان ذکر مي‌کند. «وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ » اولين ويژگي‌‌ پيروان اين پيغمبر اين است که در مقابل دشمنان اسلام خيلي سرسخت‌ و انعطاف‌ناپذيرند، اما با خودي‌ها بسيار مهربانند.

عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به نعمت بزرگ رابطه عاطفي بين امت اسلامي به تشريح مراتب محبت پرداخت وگفت: محبتي که در دل شما در جنگ 33روزه نسبت به مردم لبنان و در جنگ 22 نسبت به مردم غزه و هم‌اکنون نسبت به مردم مصر و تونس احساس مي‌شود يا داوطلبان فراواني که از سراسر کشورهاي اسلامي در طول شصت سال تسلط اسرائيل بر سرزمين مسلمانان حاضر بودند جانشان را در طبق اخلاص بگذارند و به کمک فلسطين با دشمنان بجنگند همه از آثار اين محبت و الفت است.
وي ادامه داد: نمونه ديگرش محبتي است که از آغاز نهضت روحانيت در ايران، مردم نسبت به امام داشتند و حالا نمونه‌اش را نسبت به مقام معظم رهبري دارند. بنده خودم شاهد بودم که واقعا متحيرم نمي‌توانم توصيف کنم که اين عشق چه عشقي است. اين همان است که «لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِي الأَرْضِ جَمِيعاً مَّا أَلَّفَتْ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَـكِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ». و اين وحدت امت اسلامي و وحدتي که در اين ايام بين طوايف مسلمين به برکت ميلاد مسعود پيغمبر اکرم مطرح شده نمونه کوچکي از اين الفت است.

استاد اخلاق حوزه علميه با اشاره به برخوردهاي افراطي و تفريطي درباره وحدت مسلمانان به آسيب‌شناسي اين مسأله پرداخت و گفت: از يک طرف کساني تصور مي‌کنند که هر کس معرفت ما نسبت به اهل‌بيت را نداشت، دشمن و مصداق أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ است. ولي در ميان طوايف مسلمين مسلماناني هستند که از بسياري از ما شيعه‌‌ها محبتشان نسبت به اهل‌بيت کمتر نيست. يک عده هم در مقابلش مي‌گويند هر کس شهادتين را گفت خودي است و ما نسبت به همه بايد همين محبت را داشته باشيم. اين دو تفسير در دو قطب مخالف قرار دارند و هر دو ناقصند.

وي ادامه داد: حقيقت امر اين است که در بين کساني که به نام مسلمان ناميده مي‌شوند چه شيعه چه غيرشيعه کساني هستند که حد نصاب ايمان را نسبت به خدا و پيغمبر ندارند. حد نصاب ايمان اين است که فرد باورش باشد که هر چه پيغمبر از طرف خدا گفته درست است و هيچ سر سوزني اشکال و اشتباه و نقص ندارد.
استاد اخلاق حوزه علميه با اشاره به نبودن اين حد نصاب در بسياري از کساني که ادعاي اسلام و ايمان و تشيع و ولايت دارند گفت: اگر دقت بکنيد نمونه‌هاي بارزش را در طول اين تاريخ سي و چند ساله مي‌بينيد. در لباس‌هاي مختلف به بهانه‌هاي مختلف احکام اسلام را انکار مي‌کنند و زير پا مي‌گذارند. مي‌گويند تاريخ مصرفش گذشته و به درد امروز نمي‌خورد. در بين سني‌ها هم چنين کساني هست.
وي ادامه داد: از آن طرف هم در شيعه‌ و هم در ساير مذاهب کساني هستند که اگر واقعا بدانند چيزي را پيغمبر از طرف خدا فرموده صددرصد مي‌پذيرند. هستند کساني که مي‌گويند ما حالا فعلا عقيده‌مان اين است اما اگر دانستيم پيغمبر چيز ديگري فرموده هر چه او فرموده قبول مي‌کنيم و عنادي نداريم. اين حد نصاب ايماني است که بعضي غير شيعه‌ها هم دارند. در آنها هم کساني پيدا مي‌شود که اگر بفهمند واقعا رفتار و فتوا و فقه ما همان چيزي است که پيغمبر از طرف خدا آورده با جان و دل قبول مي‌کنند.
عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به اين‌که صرف ادعاي شيعه‌گري نجات‌بخش نيست، گفت: خودي بودن مراتب دارد، بله هر کس شهادتين گفت در ظاهر مسلمان است، خونش محفوظ است به مال و جانش نبايد تعرض کرد آن يک حساب ظاهري است براي احکام ظاهري اجتماع، ولي بايد به ايمانش نگاه کرد، چه قدر خدا را قبول دارد، چه قدر پيغمبر و امام را قبول دارد، چه قدر محبت اهل‌بيت در دلش هست. آن ملاک است. ادعاي‌هاي ظاهري دردي دوا نمي‌کند. گاهي وظيفه مي‌شود که حتي در مقابل کساني که دم از شيعه‌گري مي‌زنند هم با اسلحه روبه‌رو شد.
وي ادامه داد: کسي که حاضر باشد با آمريکا و اسرائيل بسازد، و براي يک حکومت به اصطلاح دموکراتيک به خيال خودشان، و براي جمهوري ايراني حاضر شود اسم اسلام حذف شود؛ قانون اساسي حذف بشود؛ ولايت‌فقيه حذف بشود براي اين‌که او حکومت بکند مسلمان است؟! آيا به خدا اعتقاد دارد؟! اگر اين مسلمان است پس عمرسعد هم مسلمان بود او هم نماز مي‌خواند امام جماعت بود. حتي صبح روز عاشورا امام جماعت ايستاد و نماز جماعت خواند. اگر اسلام به اينهاست يزيد هم مسلمان بود. شمر سال‌ها در رکاب اميرالمومنين سرباز علي بود. در جنگ صفين در رکاب اميرالمومنين با معاويه مي‌جنگيد حالا بايد احترامش کرد چون سابقه جنگ صفين دارد؟!
آیت‌الله مصباح یزدی با اشاره به مراتب ايمان واقعي آن را ملاک در مراتب محبت دانست و گفت: ملاک در خودي‌ بودن ايمان واقعي است. دل چه اندازه خدا و اسلام و اهل‌بيت را باور دارد، البته اين باور مراتب دارد محبت ما هم بايد مراتب داشته باشد هر کس ايمانش قوي‌تر است محبتش به خدا و اولياي خدا بيشتر است و بايد بيشتر دوستش بداريم.
وي با بازگشت به تفسير آيه آخر سوره فتح گفت: وقتي جامعه اسلامي را چنين توصيف مي‌کند که اين جامعه ابتدا با يک نهال کوچکي پديد مي‌آيد، کم‌کم رشد مي‌کند و جهان را فرا مي‌گيرد، اگر بنا شد در خود اين جامعه علف‌هرزه‌هاي مسمومي پيدا شود که نهال‌‌هاي ديگر را هم بخشکاند، اين علف‌هرزه‌ ديگر شوخي‌بردار نيست.
عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: اگر به خانه خودت حمله کرده بودند آن‌جا مي‌نشستي تماشا مي‌کردي؟ اگر به دخترت حمله کرده بودند همين‌جا مي‌نشستي تماشا مي‌کردي؟ مگر اين اسلام ناموس خدا نيست مگر اين نظام ناموس امام زمان نيست. ما ببينيم مي‌خواهند به اين ناموس الهي خيانت کنند بنشينيم ببينيم چه مي‌شود؟ يا بگوييم بايد با اينها وحدت داشته باشيم؟ وحدت با چه کسي؟ وحدت با دشمني که مي‌خواهد ريشه ما را بکند وحدت است يا حماقت است؟ مگر قرآن نفرمود أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ؟ آن کسي که مي‌گويد بايد با آمريکا و اسرائيل ساخت. از آنها فرمان مي‌گيرد. پول از آنها مي‌گيرد حمايت از آنها مي‌گيرد آيا با آن بايد رحماء باشيم يا اشداء؟ اين جا جاي وحدت است؟
علامه مصباح با اشاره به محوريت امام در وحدت جامعه اسلامي گفت: وحدت جامعه اسلامي محور مي‌خواهد محورش امام است و بعد از امام جانشين امام است. اگر کساني واقعا طالب وحدت امت اسلامي‌اند مي‌خواهند از هم نپاشد بايد حول محور رهبري جمع بشوند بايد آن را ملاک قرار بدهند هر کس به او روي مي‌‌آورد خودي است هر کس به او پشت مي‌کند بيگانه است.
لازم به ذکر است اين سخنراني در تاريخ 27/11/1389 در دفتر مقام معظم رهبري ايراد شد.