او را مسخره می‌کردند. می‌گفتند دیوانه‌ای.

بر فراز کوه، کشتی می‌ساخت. به قومش وعده و وعید می‌داد که هر که بر این کشتی سوار شود، نجات خواهد یافت.

توفان آمد و آب از زمین جوشید « فَكَذَّبُوهُ فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذينَ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا، إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً عَمين‏.»
...
می‌گفتند دیوانه‌ای. این‌ها را برای اغوای جوانان می‌گویی.

می‌گفت خداوند وعده داده که « أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُون. ‏» می‌گفتند مگر تو به تنهایی می‌توانی در برابر این همه انسان بایستی ؟! مگر نه این‌ که تا به حال همه این گونه بوده‌اند ؟! ... بدر و احزاب و خیبر و فتح مکه و ... می‌گفت « هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُه‏. » می‌گفت خدا فرموده: « وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثين‏. »
...
می‌گفتند مگر می‌شود ؟ نمی‌فهمد چه می‌کند.

تنهای تنها بود. می‌گفت: « اى آقاى‏ شاه‏ ! اى جناب شاه ! من به تو نصيحت مي‌‏كنم؛ دست بردار از اين كارها. آقا ! اغفال دارند مي‌‏كنند تو را. من ميل ندارم كه يك روز اگر بخواهند تو بروى، همه شكر كنند.» می‌گفت باید برای خدا قیام کنیم. گفتند سربازانت کجایند ؟ گفت: « در گهواره » !
گفت: « شاه باید برود و چاره‌‏اى جز اين نيست‏.» می‌گفتند مگر شاه، برگ چغندر است ؟!

همان‌ها که آن زمان در گهواره بودند، حالا شاه را بیرون کردند.

همه معتقد بودند که ایرانی یک لوله هم نمی‌تواند بسازد، او محکم گفت: « ما می‌توانیم.»

همه، بنده‌ی آمریکا و شوروی بودند، جوانان مسلمان ایران به لانه‌ی آمریکا حمله کردند. او گفت: « آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند.»

جهان، دو قطب داشت: قطب لیبرال‌دموکرات و کاپیتالیستی آمریکا و قطب سوسیال‌مارکسیست و کمونیستی شوروی. به رهبرِ شوروی نوشت: « جناب آقاى گورباچف ! براى همه روشن است كه از اين پس كمونيسم را بايد در موزه‏‌هاى تاريخ سياسى جهان جستجو كرد؛ چرا كه ماركسيسم جواب‌گوى هيچ نيازى از نيازهاى واقعى انسان نيست؛ چرا كه مكتبى است مادى، و با ماديت نمي‌‏توان بشريت را از بحران عدم اعتقاد به معنويت، كه اساسي‌‏ترين درد جامعه‌ی بشرى در غرب و شرق است، به در آورد...» !

خیلی مسخره‌اش کردند یا به چشم تردید به او نگریستند ولی شاه رفت. گهواره‌نشینان، دلاوران شدند. ما توانستیم. آمریکا هیچ غلطی نتوانست بکند. و امروز کمونیسم، موزه‌نشین تاریخ است.

او گفته بود: والله تا حالا نترسیدم.
...

می‌گوید: « در مرکز مالی آمریکا، در پایتخت اقتصادی آمریکا، یعنی نیویورک، آن هم در خیابان وال‌استریت که کانون اصلی سرمایه‌داری دنیاست، هزاران نفر بگویند ما سرمایه‌داری را نمی‌خواهیم. این‌ها نه مهاجرند، نه همه سیاه‌پوست‌اند، نه از طبقات پایین جامعه‌اند، در میانشان استاد دانشگاه هست، سیاست‌مدار هست، گروه‌های دانشجویی به این‌ها پیوسته‌اند؛ می‌گویند ما نظام کاپیتالیستی را نمی‌خواهیم ... این حرکت سرکوب می‌شود، اما از بین نمی‌رود، آتش زیر خاکستری خواهد ماند و یک روزی آن‌چنان شعله خواهد کشید که همه‌ی این بنای پوشالی استکباری و سرمایه‌داری را خواهد سوزاند و خاکستر خواهد شد. »

می‌گوید: « ما از اول گفتیم؛ نه شرقی، نه غربی؛ یعنی نه نظام کاپیتالیستی، نه نظام سوسیالیستی؛ آن سوسیالیستی‌اش بود که به جهنم رفت، این هم دارد یواش یواش سرازیر می‌شود. بعد از این حادثه، اقبال به اسلام بیش‌تر خواهد شد. این موج سوم است.»

می‌گوید: « قطعاً تاريخ آمريكا و آينده‏‌ى آمريكا مغلوب حركتى خواهد شد كه در اين پنجاه شصت سال اخير، آمريكائي‌‏ها در رابطه‌‏ى با مسئله‏‌ى فلسطين انجام دادند. فلسطين‏ آزاد خواهد شد؛ در اين هيچ شبه‌ه‏اى نداشته باشيد ... شكى نيست كه بر اساس حقايقى كه خداى متعال تقدير كرده است، خاورميانه‌‏ى جديد شكل خواهد گرفت. اين خاورميانه، خاورميانه‏‌ى اسلام خواهد بود.»

« اگر امت اسلامى در دو قرن گذشته دچار فروپاشى و هزيمت در برابر تمدن مادى غرب و مكتب‌هاى الحادى از هر دو نوع چپ و راست آن بود، اكنون در قرن پانزدهم هجرى اين مكاتب سياسى و اقتصادى غربند كه پاى در گِل و دچار ضعف و فروپاشى و هزيمت‏اند و اسلام با بيدارى مسلمانان و بازيافت هويّت خويش و با مطرح شدن انديشه‌‏ى توحيدى و منطق عدالت و معنويّت، دور تازه‌‏اى از شكوفائى و عزت خويش را آغاز كرده است.

كسانى كه در گذشته‌‏ئى نه‏‌ چندان دور آيه‏‌ى يأس مى‌‏خواندند و نه تنها اسلام و مسلمين بلكه اساس معنويت و دين‏دارى را در برابر هجوم تمدن غرب، ازدست‏رفته مى‌‏پنداشتند، امروز سر بر افراشتن اسلام و تجديد حيات قرآن و اسلام، و متقابلًا ضعف و زوال تدريجى آن مهاجمان را به چشم مى‌‏بينند. و با زبان و دل تصديق مى‌‏كنند.

من با اطمينان كامل مى‌‏گويم: اين هنوز آغاز كار است، و تحقق كامل وعده‌‏ى الهى يعنى پيروزى حق بر باطل و بازسازى امت قرآن و تمدن‏ نوين‏ اسلامى‏ در راه است:

« وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِى ارْتَضى لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِى لا يُشْرِكُونَ بِى شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ »

نشانه‌‏ى اين وعده‏‌ى تخلف‌‏ناپذير در اولين و مهم‌‏ترين مرحله، پيروزى انقلاب اسلامى در ايران و بناى بلندآوازه‌‏ى نظام اسلامى بود كه ايران را به پايگاه مستحكمى براى انديشه‌‏ى حاكميت و تمدن اسلامى تبديل كرد.

سر بر آوردن اين پديده‌‏ى معجزآسا، درست در اوج هياهوى مادى‏‌گرى و اسلام‏‌ستيزىِ چپ و راست فكرى و سياسى، و آن‌ گاه مقاومت و استحكام آن در برابر ضربات سياسى و نظامى و اقتصادى و تبليغاتى كه از همه سو نواخته مى‌‏شد، در دنياى اسلام، اميدى تازه برانگيخت و شورى در دل‌ها پديد آورد.

هر چه زمان گذشته، اين استحكام - به حول و قوه‏ى الهى - بيش‌تر و آن اميد ريشه‏‌دارتر شده است. اين هنوز آغاز راه است.

ملت‌هاى مسلمان هنوز گردنه‏‌هاى دشوارى بر سر راه دارند. عبور از اين گردنه‏‌ها نيز جز با ايمان و اخلاص، جز با اميد و جهاد، جز با بصيرت و صبر، ميسّر نخواهد گشت. با يأس و منفى‌‏بافى، با بى‌‏تفاوتى و بى‌‏همتى، با بى‏‌صبرى و شتاب‌زدگى، با بدگمانى به صدق وعده‌‏ى الهى، اين راه طى نخواهد شد.

« وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَىْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الأَمْوالِ وَ الأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ » و « لَتُبْلَوُنَّ فِى أَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذىً كَثِيراً وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الأُمُورِ». پيروز نهائى در اين كارزار حق و باطل، جز حق نيست « وَ كانَ اللَّهُ قَوِيّاً عَزِيزاً ». »

حال، من می‌گویم: و اکنون ماییم و لبیک به این ندای حق، این ماییم و مسئولیت سیرآب کردنجهان تشنه‌ی حق، این ماییم و آغوش گشودن بر جهان خسته از کفران حقایق، این ماییم و جهادی سخت در آخرین لحظات حضور شرک در عالم و این ماییم و چند گام تا ظهور حکومت طاووس اهل جنت (ارواحنا فداه) ... امر خدا بر زمین نخواهد ماند، این ماییم که می‌توانیم اطاعت کنیم و بهره‌مند شویم یا کسالت ورزیم و تا همیشه بدنام شویم ...

رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِياً يُنادي لِلْإيمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ كَفِّرْ عَنَّا سَيِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ ...

رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ إِسْرافَنا في‏ أَمْرِنا وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرين‏ ...

وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِينِكَ وَ تُعِزُّ بِهِ نَصْرَ وَلِيِّكَ وَ لَا تَسْتَبْدِلْ‏ بِنَا غَيْرَنَا فَإِنَّ اسْتِبْدَالَكَ بِنَا غَيْرَنَا عَلَيْكَ يَسِيرٌ وَ هُوَ عَلَيْنَا ...

و اجعل عواقبَ أمورنا خیراً ...