تبيين: حجت الاسلام حسيني دولت آبادي با اشاره به اين كه وهابيت و مسيحيت بسيار بيشتر از تشيع فعاليت كرده و هزينه مي‌كنند، ابراز داشت: وهابيت و مسيحيت هم از لحاظ نيروي انساني و هم از لحاظ امكانات مالي از ما بهتر و قوي‌تر هستند و حضور شيعه در حد آن‌ها نيست. اما رشد تشيع با توجه به كمبود نيروي انساني و بودجه، رشدي به مراتب بهتر از وهابيت و مسيحيت است.

 

حجت السلام حسيني دولت آبادي در گفتگو با خبرنگار تبيين با اشاره به اين كه آفريقا، ظرفيت بالايي براي تبليغ دارد، اظهار داشت: تقريباً تمام كشورهاي آفريقاي سياه، ظرفيت پذيرش مبلغ از ايران را دارند، هر چند كشورها متفاوتند. برخي فضا را بسته و سخت گيرند و برخي بسيار راحت و به صورت باز برخورد مي‌كنند، اما در مجموع مي‌توان گفت قاره آفريقا از ظرفيت بالايي براي تبليغ اسلام و تشيع برخوردار است.

 

وي در پاسخ به اين سؤال كه آيا تأثيرپذيري مردم به خاطر اين است كه تشنه معارفند يا روابط سياسي در گرايش آن‌ها به مبليغن تأثيرگذار است، گفت: البته روابط سياسي بي‌تأثير نيست، اما همه دليل هم نيست، چون ما با كشورهاي مختلفي روابط سياسي خوبي داريم ولي آن‌ها مجال براي تبليغ به ما نمي‌دهند.

 

حال ممانعت آن‌ها يا بر اساس قانون كشورشان است و يا بر اساس نوع تفكرشان، اما در كشور آفريقا به دور از تفكرات سياسي، مردم تشنه اين معارف هستند. يعني معارف اهل بيت (ع) هر كجا وارد مي‌شود و شروع به تبليغ و تبيين معارف اسلامي مي‌كند با استقبال مردم روبرو مي‌شود.

 

اين مبلغ مستقر در كشورهاي آفريقايي ادامه داد: كشورهاي آفريقا از لحاظ سطح فرهنگي متنوعند، برخي بسيار فقيرند هم به لحاظ اقتصادي و هم به لحاظ فرهنگي، برخي سطح بالايي در فرهنگ دارند. مثلاً كشورآفريقاي جنوبي، از نظر سطح فرهنگي بسيار بالاست و مي‌توان گفت در حد اروپاست. اما قاره آفريقا در مجموع داراي سطح فرهنگي قابل قبولي برخوردار است و نرخ باسوادي، وجود دانشگاه‌هاي خصوصي، و... نشان از خوب بودن وضع فرهنگي در اين قاره است.

 

وي با اشاره به اين كه ايران در غالب كشورهاي آفريقايي، داراي جايگاهي خوب و رفيع است، ادامه داد: مخصوصاً بعد از انقلاب اسلامي، اين جايگاه تقويت شد و مواضع ضد استكباري جمهوري اسلامي ايران را بسيار مطلوب مي‌دانند، چرا كه آن‌ها از استكبار و استثمار ضربه خورده و زجر كشيده دوره استعمار هستند، لذا ايران را كه در مقابل استكبار قد علم كرده است، را دوست دارند و به آن اقبال نشان مي‌دهند.

 

حسيني دولت آبادي با اشاره به اين كه معارف اهل بيت (ع) در بين مردم آفريقا خيلي شناخته شده نيست، ادامه داد: اما هر كجا كه اين معارف نفوذ كرده است، با استقبال مواجه شده است.

 

وي در پاسخ به سئوالي مبني بر فعاليت‌هاي تبليغي ديگر اديان در آفريقا اظهار دشت: مسيحيت در اين كشورها، فعاليت‌هاي تبشيري بسيار زيادي دارند، به گونه‌اي كه سابقاً گفته مي‌شد كه در قرن 21، بايد آفريقا را آفريقاي مسيحي ناميد. اما امروز نه تنها از اين شعارشان دست كشيده‌اند، بلكه در صدند تا فقط از رشد اسلام در بين آن‌ها جلوگيري كنند.

 

اين مبلغ كشورهاي آفريقايي اظهار داشت: وهابيت و فرقه‌هاي ديگري همچون احمديه، تيجانيه، عادليه و حتي بهائيت نيز در اين كشورها به تبليغ مشغول هستند.

 

وي با اشاره به اين كه وهابيت و مسيحيت بسيار بيشتر از تشيع فعاليت كرده و هزينه مي‌كنند، ابراز داشت: وهابيت و مسيحيت هم از لحاظ نيروي انساني و هم از لحاظ امكانات مالي از ما بهتر و قوي‌تر هستند و حضور شيعه در حد آن‌ها نيست. اما رشد تشيع با توجه به كمبود نيروي انساني و بودجه، رشدي به مراتب بهتر از وهابيت و مسيحيت است.

 

وي ادامه داد: به عنوان نمونه دانشگاه اسلامي در آفريقا كه با 13 دانشجو كار خود را شروع كرد، تنها در سال 87 حدود 50 نفر فارغ التحصيل شيعه داشت و اين نشان از رشد شيعه در آن‌ جاست. لذا شيعيان به شدت در حال رشد هستند، به شرطي كه اين تبليغات ادامه پيدا كند.

 

حسيني دولت آبادي در پاسخ به سئوال خبرنگار تبيين مبني بر وجود مبلغان شيعي از غير كشور ايران ابراز داشت: اكثر مبلغان از ايران حضور مي‌يابند، هر چند شيعيان در كشورهايي مانند عراق، بحرين، عربستان و افغانستان وجود دارند، اما اهتمام آن‌ها بيشتر در زمينه مسائل داخلي بوده و با مسائل داخلي درگير هستند، لذا اگر ما بحث تبليغ و ترويج شيعه در آفريقا، بيشتر از كانال نظام جمهوري اسلامي ايران صورت مي گيرد.

 

وي در پاسخ به سؤالي مبني بر موانع موجود بر سر راه تبليغ در اين كشورها اظهار داشت: مشكلات مالي و بودجه‌اي از جمله اين موانع هستند. شايسته است كه مبلغان شيعي در تمام كشورهاي اروپايي حضور داشته باشند، اما به خاطر كمبود امكانات و مشكلات مالي، اين امر ميسر نيست.

 

وي كمبود نيروي انساني واجد صلاحيت را از ديگر مشكلات تبليغ در اين كشورها دانست و افزود: روحانيوني كه حداقل سواد سطح حوزه را داشته و در عين حال بر زبان‌هاي فرانسه، انگليسي و پرتغالي مسلط باشند، اندك هستند.

 

حسيني دولت آبادي مانع ديگر را وجود رقبا و تبليغات آن‌ها دانست و اظهار داشت: تبليغات رقبا گاه مانع پيشرفت مي‌شود. به عنوان نمونه در كشور غنا كه بنده در آن جا حضور داشتم، سي دي هايي را براي تخريب شيعه همراه با تهمت‌ها و دروغ‌ها، در تيراژ بسيار بالا بين جوانان كشور غنا توزيع كرده بودند و تا اثرات آن در جامعه پاك شود، مدت زمان زيادي طول مي‌كشد.

 

وي افزود: البته برخورد با اين رقبا بايد زيركانه و به صورت غير مستقيم صورت بگيرد، اگر بتوانيم به مثبتات خود بپردازيم و نيروهاي خود را بيشتر كنيم، مي‌توانيم آن‌ها را در انزوا قرار دهيم.

 

اين مبلغ كشورهاي افريقايي ادامه داد: گاه مسائل سياسي هم مانع فعاليت‌هاي تبليغي مي‌شود، مثلاً كشوري كه با آمريكا روابط خوبي دارد، عليه كشور ما تبليغاتي را به راه مي‌اندازد و گاه به ما اجازه تبليغ نمي‌دهد.

 

وي با تأكيد بر لزوم تربيت مبلغ براي كشورهاي آفريقايي، به پيش نيازهاي ورود طلاب به تبليغ براي خارج از كشور اشاره كرد و افزود: اولاً طلبه از لحاظ سطح حوزوي بايد داراي شناخت نسبي باشد و بر زبان كشور مقصد مسلط باشد و ثانياً اطلاعات خوبي در رابطه با مسيحيت و اهل سنت و ساير كشورها نيز داشته باشد.

 

اين استاد حقوق حوزه و دانشگاه با اشاره به وظايف نظام و نهادهاي حوزوي و تبليغي در خصوص امر تبليغ در آفريقا، خاطر نشان كرد: متأسفانه هنوز ضرورت كار براي بسياري از افراد پوشيده است و هنوز به اين مسأله احساس نياز نمي‌كنند و متأسفانه حتي در همين حدي كه ضرورت احساس مي‌كنند نيز بودجه و امكانات در اختيار نمي‌گذارند.

 

وي ادامه داد: از همه مهمتر بحث كادرسازي است، لذا حوزه علميه اگر بخواهد به وظيفه خود عمل كند، بايد در سال حداقل 50 نفر طلبه مستعد و آماده براي تبليغ در خارج از كشور تربيت كند، آن هم براي اعزام‌هاي بلند مدت و نه اعزام‌هاي مناسبتي. چرا كه اعزام‌هاي تبليغي بلند مدت است كه مي‌تواند تأثير لازم را در جامعه بگذارد.

 

انتهاي پيام/