مقام حضرت ابراهیم (ع) در شمال شرق سوریه دومین مکان مذهبی است که پس از تهدیدهای گروه تروریستی «جبهه النصره» تخریب شد، جایی که محل زیارت و نذورات بیشتر مسلمانان سوری بود.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گروه تروریستی «جبهه النصره» پیش‌تر اعلام کرده بود، اماکن مذهبی و مقدس سوریه را نابود خواهد کرد. آن‌ها چندی پیش به بارگاه متبرک «حجر بن عدی» از صحابه‌ی پیامبر (ص) هتک حرمت کردند و حالا مقام حضرت ابراهیم (ع) را تخریب کرده‌اند.

احمد خامه‌یار - کارشناس مذهبی - در یادداشتی که در اختیار خبرنگار ایسنا قرار داد، به توضیح موقعیت و جایگاه مذهبی و تاریخی مقام ابراهیم (ع) پرداخت.

او در این یادداشت گفته است: زیارتگاه مقام حضرت ابراهیم (ع) در «عین‌العروس»، روستایی در سه کیلومتری جنوب شهر «تل‌اَبیَض» در استان «رقّه» در شمال کشور سوریه قرار دارد. شهر «تل‌ابیض» در 100 کیلومتری شمال مرکز استان، شهر رقّه، در نقطه‌ای نزدیک مرز ترکیه و بر سر جاده‌ی منتهی به شهر «شانلی اورفا» (Şanlıurfa) و ویرانه‌های شهر تاریخی «حَرّان» در داخل خاک ترکیه واقع است.

وجه تسمیه‌ی روستای «عین‌العروس» وجود چشمه‌ی آبی به همین نام در آنجا است که منبع رود «بلیخ» به‌شمار می‌آید. این رود به سمت جنوب جریان دارد و در نقطه‌ای در شرق شهر «رقّه» به رود فرات می‌ریزد. در منابع تاریخی از این روستا به نام «ذَهبانه» (یا ذهبانیه) یاد شده و از توابع شهر «حرّان» به‌شمار می‌آمده است.

در این روستا، در فاصله‌ی چند متری چشمه‌ی «عین‌العروس» زیارتگاه کوچکی منتسب به حضرت ابراهیم (ع) وجود دارد که براساس اقوال تاریخی و باورهای مسلمانان، با مسأله‌ی مهاجرت حضرت ابراهیم خلیل (ع) از منطقه‌ی بابِل (در عراق) به «حرّان» و سکونت در این منطقه ارتباط دارد.

در واقع، این زیارتگاه یکی از مقام‌های متعدد منسوب به حضرت ابراهیم (ع) است که تا امروز در کشورهای عراق، سوریه و فلسطین باقی مانده و به نوعی، بیانگر مسیر و روند مهاجرت‌های این پیامبر بزرگ اولو العزم است. (به‌عنوان مثال، در سوریه زیارتگاه‌های دیگری منسوب به حضرت ابراهیم (ع) در قلعه‌ی حلب، محله‌ی صالحین شهر حلب و محله‌ی «برزه» در شمال شرقی دمشق وجود دارد.)

علی بن ابی‌بکر هروی (م 611 ق) جهانگرد مسلمانی که در نیمه‌ی دوم قرن ششم هجری قمری می‌زیست، در کتاب خود «الاشارات الی معرفة الزیارات» (ص 62) به وجود «مقام ابراهیم» در این روستا اشاره کرده است. یاقوت حموی (م 621 ق) جغرافی‌دان بزرگ مسلمان نیز در کتاب خود «معجم البلدان» (ج 3، ص 9) ضمن اشاره به این زیارتگاه، نوشته است که مردم آنجا را زیارت و برای آن نذر می‌کنند و اوقافی نیز دارد. این اقوال نشان‌دهنده‌ی قدمت بالا و اهمیت تاریخی آن است که اهالی منطقه تا امروز از وجود آن محافظت کرده‌اند.

بنای زیارتگاه امروزه شامل اتاق مستطیل‌شکل نسبتا کوچکی بود که از سنگ و گچ ساخته شده بود. در داخل بنا صورت قبری به‌عنوان نمادی برای محل حضور و اقامت حضرت ابراهیم (ع) وجود داشت که با پارچه‌های سبز رنگ پوشیده شده بود.

جهت مشاهده كل اخبار كليك كنيد