حجت‌الاسلام والمسلمين سيدحسن خميني اظهار داشت: ما در عمر خودمان چه بسيار ديديم افرادي را که همه تلاش کردند آن‌ها را ذليل کنند و خداوند آن‌ها را در دل مردم عزيز کرد و چه بسيار کساني که همه تلاش کردند آن‌ها را عزيز کنند و خداوند محبت آن‌ها را از دل‌ها برد. به گزارش جماران، حجت‌الاسلام والمسلمين سيدحسن خميني در جمع وزير و کارکنان وزارت ارشاد و جمعي از اهالي فرهنگ و رسانه اظهار داشت: روايتي از معصومين در مورد «ريا» وجود دارد که بسيار زيبا و شيواست؛ مي‌فرمايد کسي که روزه مي‌گيرد صورتش را روغن بزند، اگر نماز مي‌خواند درب را ببندد. کسي نماز مي‌خواند؛ در حال قنوت گفتند چه نماز باحالي مي‌خواند، گفت تازه روزه هم هستم!

وي افزود: فراز ذيل اين عبارت محل بحث امروز من است. مي‌فرمايد: خداوند همانگونه که رزق را در بين مردم توزيع مي‌کند ثنا را نيز توزيع مي‌کند. يعني آنکه ثنا، مدح و ذکر جميل را نيز خداوند به مانند رزق بين مردم تقسيم مي‌کند. شما به دنبال آن نگرديد: «تو بندگي به شرط مزد نکن/که خواجه خود صفت بنده پروري داند» خداوند ثنا را تقسيم مي‌کند، همانطوري که رزق را تقسيم مي‌کند. «بر در شاهم گدايي نکته‌اي در کار کرد/گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود» رزق را خداوند تقسيم مي‌کند.

سيد حسن خميني در تشريح اين روايت اظهار داشت: در اين روايت مي‌فرمايند: تصور نکنيد که فقط رزق را خداوند تقسيم مي‌کند، ثناي جميل را هم خداوند تقسيم مي‌کند. ذکر جميل را هم خدوند تقسيم مي‌کند. حضرت ابراهيم مي‌فرمايد: وَ اجْعَلْ لِي لِسانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ، يعني هرآنچه هست دست توست.

وي افزود: اگر به گذشته خود در تاريخ نگاه کنيم، کساني آمدند و رفتند، يادي از آنان ماند و به فراموشي سپرده شدند يا حتي نام بد از آنان به يادگار ماند. آن نقطه‌هاي درخشان تاريخ ما که ياد و ثناي جميلشان باقي مانده است، در دل‌هاي مردم به يادگار مانده‌اند، مردم آن‌ها را به ذکر جميل ياد مي‌کنند، در حقيقت لطفي است که خداوند در حق آنان دارد.

يادگار امام به منظور تدقيق بيشتر موضع مورد بحث افزود: البته عارف، ناسک، کسي در مسير گام برمي‌دارد، نبايد به فکر ذکر جميل هم باشد. خود اين به نوعي شرک است. روايتي است از پيامبر، هم اهل سنت نقل کرده‌اند و هم شيعه، مي‌فرمايد: إنَّ الشِّرک أَخفَي مِن دَبِيبِ النَّملِ عَلَي صَفَاةٍسَودَاءَ في لَيلَةٍ ظلماءَ . «دبيب» يعني صداي پا. مي‌گويد شرک در امت من، از صداي پاي مورچه سياهي، در شب تاريکي بر روي سنگ سخت، مخفي‌تر است.

وي افزود: اگر نگاه بکنيد مي‌بينيد، انسان فکر مي‌کند که براي خدا کار مي‌کند، اما در حقيقت خودش را مي‌بيند.

يادگار امام ادامه داد: عارف حتي به قصد ذکر جميل حرکت نمي‌کند. لذا او اصلا به تاريخ کاري ندارد و عمل به وظيفه در لحظه مي‌کند. اما اثر او باقي ماندن اين ياد است. اگر کسي به قصد ذکر جميل حرکت کند و به قصد اين باشد که ديگران از او به نيکي ياد بکنند، اين شرک است.

وي افزود: اگر در حلقه‌ايم بيرون نبايد باشيم، اگر بيرونيم چگونه در داخل قرار بگيريم. اما اثر وضعي آن اين است که يادش در زبان‌ها مي‌ماند.

سيدحسن خميني در ادامه سخنان افزود: يکي از آن مصاديق که مي‌توان درباره او صحبت کرد امام بزرگوار ماست. خداوند محبت خودش را در دل آنان و محبت آنان را در دل مردم به يادگار باقي مي‌گذارد. بيست و چهار سال از رحلت امام گذشته است، ان‌شاء‌الله دويست‌و‌چهل سال ديگر هم همين مراسم‌ها باشد و نام و ياد او باشد. و باز هم «مشق نام ليلي» در بين ما باشد، تازه نه از اين باب که امام به اين‌ها نياز دارد. امام علم و نماد تقارن سه آرزوي تاريخي ماست: دينداري، استقلال و آزادي.

وي اظهار داشت: اميدواريم آن بزرگوار و آرمان‌هاي ايشان باقي بماند و ما در عمر خودمان چه بسيار ديديم افرادي را که همه تلاش کردند آن‌ها را ذليل کنند و خداوند آن‌ها را در دل مردم عزيز کرد و چه بسيار کساني که همه تلاش کردند آن‌ها را عزيز کنند و خداوند محبت آن‌ها را از دل‌ها برد.

وي ادامه داد: دل در گروي لطف خدا بسپاريم و خداوند را بر اين نعمت بزرگش شاکر باشيم که امروز در جامعه ما ياد آن بزرگوار هست و اميدواريم که ان‌شاء‌الله اين جلسات و نشست‌ها، زمينه هر چه بيشتر شدن محبت‌هاي ما به هم و توجهات بيشتر ما به کانون معرفت و کانون توحيد باشد. يادگار امام درباره حجت‌الاسلام و‌المسلمين دعايي، که در اين جمع حاضر بودند اظهار کرد: اي کاش فرصت بود ياران قديم امام هم صحبت مي‌کردند. آن‌هايي که بسيار پيش‌از ما بودند، حضرت حجت‌الاسلام والمسلمين دعايي، که آن زماني نام امام را مي‌بردند که حلوا بر دهان نمي‌گذاشتند، آن روزها زخم زبان بود، شمشير بود، نيزه بود و زندان بود، در آن روزها با امام بودند و اميدوارم لطفشان همواره مستمر باشد و امثال ايشان را حفظ کند.