در روزهای گذشته اخبار زیادی مبنی بر افزایش فشارهای آقای هاشمی رفسنجانی برای کناره گیری آقای عارف به نفع آقای روحانی روی خروجی خبرگزاری ها و سایت های  خبری قرار گرفت.

در همین راستا سایت اپوزیسیون خودنویس (khodnevis) ضمن بیان اینکه "برخی نظرسنجی‌ها نشان از اختلاف ۱۵ درصدی عارف با روحانی دارد و تا اینجا عارف از روحانی پیش‌تر است" گزارش داد: «خبرهای رسیده حاکی از آن است که هاشمی قصد تحمیل گزینه مورد نظر خود یعنی روحانی را دارد و خاتمی هم از این تحمیل دلخور است.»

 به هر حال، آقای محمدرضا عارف، شب گذشته با انتشار بیانیه ای بر روی سایت خود، از ادامه حضور در عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری انصراف داد.

نبردن نامی از آقای حسن روحانی در این بیانیه برای بسیاری موجب تعجب و شگفتی بود، اما با نگاهی به مواضع سابق آقای عارف شاید جایی برای این تعجب باقی نماند:

دکتر عارف درتاریخ 92/02/20، طی نشست خبري در ستاد انتخابات کشور با اشاره به اينکه اجماعي ميان اسحاق جهانگيري، محسن مهرعليزاده،‌ محمد شريعتمداري و بنده در انتخابات رياست جمهوري شکل گرفته است، تاکید می کند: «با توجه به اين که اين اجماع تنها بين اصلاح طلبان مطرح است و آقاي روحاني نيز بارها خود را به عنوان يک اصولگرا مطرح کرده‌اند بنده ايشان را اصلاح طلب نمي‌دانم.»

 وی در تاریخ 92/03/19 نیز گفته بود: «برخی اخبار مبنی بر کناره‌گیری‌ام به‌نفع روحانی را تکذیب می‌کنم و این حرفها را شایعه می‌دانم.»

آقای عارف همچنین در تاریخ 92/03/20 یعنی چند ساعت قبل از انتشار بیانیه انصراف روی سایت شخصی خود، قسم می خورد که حضورش در انتخابات قطعی است: «قسم می خورم حضورم در انتخابات قطعی است وتصمیم دیگری ندارم. تاپایان انتخابات در صحنه هستم و حاضر به ائتلاف نیستم. به هوادارانم این امید را می دهم که در انتخابات حضورم قطعی است وتصمیمی برای انصراف ندارم.»

این واقعیت ها نشان می دهد که اصولا آقای عارف، حسن روحانی را اصلاح طلب نمی دانسته و نظر آقای خاتمی هم روی گزینه ای جز عارف نبوده است؛ با این همه گویی این روزها عاملی قوی تر از "خواست آقای هاشمی" بر اردوگاه اصلاحات حاکم نیست.