سعید جلیلی از نامزدهای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری کشورمان با شرکت در برنامه به انتخاب شما شبکه سه سیما به سئوالات جوانان پاسخ داد.

به گزارش واحد مرکزی خبر ، سعید جلیلی در پاسخ به این سئوال مجری که جوانان در برنامه ها و سیاستهای شما چه جایگاهی دارند ، گفت : ‌اتفاقاً از جای خوبی شروع کردید چون یکی از بحث هایی که من در این گفتگوهای انتخاباتی و سخنرانی ها مطرح کردم شاید هم خیلی تکرار شده هی از من سوال می کنند این چیه که تو می گی اگر من آن شعار انتخاباتی ام را تو یک جمله بخواهم بیان کنم این بوده که آزاد کردن ظرفیت ها این آن اصل شعار انتخاباتی ما بوده واقعاً من اعتقادم اینه که دولت با توجه به همه امکانات اختیارات و مسئولیتهایی که دارد باید هنرش این باشد که اجازه بدهد ظرفیتهای کشور آزاد بشود ببینید من فهمم اینه که ما در کشورمان توانمندی های زیادی داریم فرصت های زیادی داریم استعدادهای زیادی داریم چه مادی چه معنوی اش چه باصطلاح سخت افزاری هچ نرم افزاری یکی از ظرفیتهای بسیار بزرگی که ما داریم نیروی جوان کشورمان هست جوان این سوالی که شما کردید سوال خوبی است اصلاً تمایز آن با نوجوان حتی و بعد با کسانی که سالمندترند و مسن ترند اینه که یک انژری یک ظرفیت بالایی دارد در هر عرصه ای خوب اگر این انرژی بتواند به بهترین شکل از آن استفاده بشود این به نظر من دولت مهمترین وظیفه اش را انجام داده مخصوصاً جامعه ای که الان ما نزدیک بیست و سه چهار میلیون جوان داریم خوب هنر دولت باید این باشد که بتواند این استعدادها توانایی ها و توانمندی ها را مدیریت کند نه اینکه مثلاً مشکلات را حل کند این که کف قضیه می شود بلکه به شکل حداکثری از آن استفاده بشود یعنی هر جوانی احساس کند که بیشترین ظرفیتی که داشته و می توانسته در کشور این را به ظهور برساند برای آن بستر فراهم کند.

مجری: آقای دکتر خیلی از جوانان خوب کشورمان می خواهند بدانند که نظر حضرتعالی در مورد تعامل با قوا چی هست و این که حالا اگر به هر حال اختلاف نظری بین شما و سایر قوا اتفاق بیافتد به چه صورت تدبیر می کنید این مشکل حل بشود.

جلیلی: من نگاهم اینکه ما اگر می خواهیم پیشرفت کنیم این پیشرفت فردی نمی شود حالا من قبل از تعامل قوا اول خود قوه مجریه را بگویم الان یکی ازبحث هایی که مطرح می شود مثلاً در انتخابات معمولاً دنبال قهرمان می گردند مثلاً چه کسی می تواند بیاید کمک کند حل کند مسائل را من فکر می کنم اگر این نگاه دقیق تر بشود یعنی اینکه ما این باور را داشته باشیم که اگر می خواهیم مشکلات ما حل بشود همه باید بیایند پای کار همه باید ناجی کشور باشند این می تواند این فکر این راه حل می تواند کشور را به جلو ببرد یک فرد مگر چقدر می تواند توان داشته باشد همه ظرفیت خودش را به کار بگیرد همه کارهایش را انجام بدهند ام اگر مجموعه را نتواند فعال کند به هر حال در حد یک فرد باقی می ماند شاید هم خیلی زحمات خوبی بکشد اما در حد یک فرد اما اگر این را ضربدر هفتاد میلیون بکنید ببینید چقدر تفاوت انجام می شود حالا اگر این را بیاورید توی خود قوه مجریه ضربدر تمام تعداد همکارانی که در قوه  مجریه و دولت کار می کنند ببینید چه ظرفیتی آزاد می شود تا اینکه مثلاً هی بگوییم چه کسی در آن بالا قرار دارد این مثلاً چه کار می خواهد بکند اگر خودش ولو اینکه خیلی خوب کار بکند ولی بقیه را نتواند مدیریت کند و این ظرفیت را بیاورد پای کار به هر حال نسبت اینقدر کوچک خواهد ماند حالا این سوال شما بحث دوم است که حالا نه تنها قوه مجریه اگر ما می خواهیم کشور رو به پیشرفت با آن نگاه حداکثری داشته باشیم باید همه قوا بیایند پای کار حتی فراتر از قوا بقیه نهادهای عمومی دستگاههای دیگه همه را باید آورد هماهنگ با یک آهنگ واحد کار خودشان را انجام بدهند هر کسی کار خودش را انجام می دهد اما هم آهنگی اینجاست دیگه هماهنگی یعنی در حقیقت هماهنگی همه لازم نیست یک کاری را انجام بدهند ممکنه هر کسی یک وظیفه ای داشته باشد اما مهم اینه که باید یک باصطلاح شما جوانها این نت آهنگ را بزنند این کار را دنبال کنند و یکی از بخش های اساسی همین سه قوه هست بالاخره هر سه قوه نقش بسیار مهم دارند در قانون اساسی برای حرکت به سمت پیشرفت کشور نمی شود هیچ کدام از اینها را نادیده گرفت مثلاً مجلس مجلس خوب در حقیقت مصوباتش می شود فصل الخطاب چون اسمش می شود قانون قانون که شد می شود فصل الخطاب همه باید آن را انجام بدهند خوب باید یکی از بحثهای تعامل همین است که شما باید کمک کنی به مجلس در این قانونی که می نویسد یک قانون بسیار دقیق و خوب باشد پس یک تعامل قبل از تصویب قانون است که کمک کنیم مثلاً چه چیز می تواند یک قانون خوب باشد خوب ظرفیت دولت یک ظرفیت بزرگ کارشناسی است این باید بیاید در خدمت مجلس کمک کند که چگونه آن قانون یک قانون کاملاً پخته ای باشد مرحله بعد وقتی است که قانون قانون شد یعنی آن مصوب شد و دیگه شد لازم الاجرا دیگه اگر باز هر کسی بخواهد بگوید حالا این انجام بشود نشود یک ذره اش بشود این می شود نابسامانی یک نوع هرج و مرج می شود دیگه باید آن قانون را با همه قوت رفت و اجرا کرد یکی از بحثهایی که من دارم این هست که دارم تو انتخابات شما می بینید خیلی از مباحثی که مطرح می شود بالاخره ماها مطرح می کنیم نامزدها هر کسی دیدم  مطرح کرده خود منم مطرح کردم مثلاً این کار را می کنیم آن کار را می کنیم مگه اینها قبلاً نبوده قبلاً بقیه هم می گفتند اینها باید انجام می شده من بعید می دانم هیچ دولتی بوده باشد که مثلاً دوست نداشته باشد تورم کاهش پیدا کند بیکاری کاهش پیدا کند جوانان از ظرفیتشان به خوبی استفاده بشود قوانین خوبی هم داریم ما قانون کم نداریم که تو همین موضوعات من می توانم برای شما الان فهرست کنم یک مجموعه از قوانین خوب داریم سوال من اینه که پس چرا این انجام نشده محقق نشده چون حالا ممکنه تو موضوعات اختلاف باشد اما تو برخی موضوعات که همه توافق دارند آقا گرانی نباشد بیکاری نباشد از آن طرف به جوانان بها داده بشود اینها مشترکات هست قانون هم درباره اش داریم چرا اجرا نشده من بحثم اینه که یکی از وظایف اصلی رییس جمهور این هست که باید آن قوانین را اراده جدی در دستگاههای دولتی و اداری به وجود بیاید برای اینکه آنها اجرا بشود مهم اجرای قانون است اگر آن اجرا بشود ولو کاستی هایی داده باشد ضعف هایی داشته باشد بهتر از این هست که قوانین معطل بمانند این حالا با قوه مقننه یا مجلس از آن طرف با قوه قضاییه ببینید یکی از بحث هایی که وجود دارد در تعامل قوا این است من این را چند بار تو صحبت هایم بیان کردم من معتقدم مهمترین همکاری دولت با قوه قضاییه اینه که قبل از اینکه قوه قضاییه بخواهد بیاید مدعی بشود در یک موضوع خود دولت باید مدعی بشود چون دولت می خواهد این ماشین را راه ببرد ماشین دولت را راه ببرد که من چندبار این مثال را زدم خودش اول از همه باید بیاید بگوید اینجا ایراد دارد آنجا ایراد دارد و خودش اصلاً از موضع دولت اصلاح کند و از ظرفیت قوه قضاییه هم استفاده بکند یعنی اگر یک جایی دید نه یک موضوعی است که طبق قانون دیگه آن اختیاراتش کافی نیست برای اصلاح مثلاً خدای نکرده یک فساد در یک مجموعه ای آنجا ازظرفیت قوه قضاییه هم استفاده کند یعنی می خواهم بگویم اینها وظایفی که برایشان تعریف شده است را یک وظایف همسو با همین که کمک می کند کشور انشاءالله به سمت جلو و آن پیشرفت خوب را داشته باشد لذا باز برمی گردم به بحث اولم ما اگر می گوییم می خواهیم در شکل حداقلی مشکلات را برطرف کنیم در شکل حداکثری با یک سرعت خوب پیشرفت کشور داشته باشد این نه تو قوه مجریه با یک نفر و ناجی و قهرمان حاصل می شود بلکه آن کسی که می آید باید همه را فعال کند بعد در مرحله بعد با هر سه قوه و حتی سایر ظرفیت های کشور مثل نیروهای مسلح مثل نهادهای عمومی همه اینها را باید به کار بگیرد که انشاءالله یک پیشرفت خوبی را ما شاهد باشیم.

مجری برنامه شبکه سوم سیما در ادامه از آقای جلیلی پرسید

آقای دکتر همانطور که می دانید بعد از مقام معظم رهبری  رئیس جمهور دومین شخصیت سیاسی کشور به حساب می آید فکر می کنید که خود همین جایگاه می تواند مصونیت ایجاد کند ؟

جلیلی گفت  : ‌در چه چیزی می تواند مصونیت ایجاد کند ؟

مجری: در اینکه مثلا حالا اگر که نهادهای نظارتی بهرحال نظارتی داشتند روی عملکرد دولت یا به نوعی می شود گفت که اختلافی بین قوا اتفاق بیفتد دولت نظر خاصی داشته باشد و بخواهد فقط نظر خودش اعمال بشود ؟

جلیلی :‌واقعا در قانون اساسی ما این طور نیامده است قانون اساسی ما برای همه قوا یک شرح وظایف تعریف کرده است  یک حدود اختیارات تعریف کرده است متناسب با آن اختیارات یک وظایف تعریف کرده است ، دولت ، مجلس ،‌قوه قضاییه و سایر عرض کردم نهادهایی که وجود دارد مثلا خود شورای عالی امنیت ملی مثلا شورای عالی امنیت ملی یک نهادی است در قانون اساسی تعریف شده است یک جایگاهی دارد متناسب با آن مسئولیتی که برایش تعریف شده است یکسری وظایف از آن انتظار میرود لذا من فکر می کنم اگر ما آمدیم این را قبول کردیم در همین چارچوبها همه قوا با آن نگاه با هم همکاری کردند یک نکته را من بگویم این نکته شاید جالب باشد ببینید اگر ما همه چیز را فقط بخواهیم براساس قانون و بخشنامه و مثلا همکاری را با صرف قانون و بخشنامه نمی شود ایجاد کرد محبت را به صرف قانون و بخشنامه نمی شود ایجاد کرد مثلا اگر حتی در یک خانواده قرار باشد که با بخشنامه بگویند روابط پدر با مثلا فرزند چه باشد و مثلا روابط  زن و شوهر با هم چگونه باشد طبق این بخشنامه باشد این چیز خشکی می شود که عملا هم چیزی در نمی آید در روابط بین قوا هم این است اگر ما صرفا بخواهیم  با این نگاه باشد که  بیاییم قانون را بگذاریم بگوییم تو کجا گفتی  من کجا گفتم ، بله قانون مبناست اما فراتر از آن باید یک روحیه تفاهم باشد آن هدف متعالی باشد که خب کمک کند  آنجا به نظر من خیلی از آن حاشیه ها خود به خود کنار می رود ما این تجربه را در همین شواری عالی در این چند سالی که من توفیق داشتم و کار می کردم داشتیم یعنی ما با دستگاههای مختلف یعنی سه قوه که هیچ دستگاههای دیگر مرتبط ، جلسات فراوانی داشتیم در حوزه اقتصاد در حوزه سیاست در حوزه سیاست خارجی در حوزه های مختلف و اجتماعی واقعا من در جلسات یادم نمی آید جلسه ای بوده باشد که ما مثلا جمع بندی کردیم که حالا ما در دبیرخانه  این بحثها را دنبال می کنیم اداره می کنیم هیچ جلسه ای نبوده از همه قوا می آمدند از همه می آمدند اصلا حالا شاید اغراق نباشد این را بتوانم بگویم که اکثر تصمیمات ما با اجماع بود یعنی همه توافق می کردند  حتی با اکثریت نبود خیلی تک و توک شاید یعنی می خواهم بگویم فضا فضایی است که همه می خواهیم کار کنیم و کمک کنیم ، طبیعی است که اگر شما یک نکته ای بگویید ، این حرف من اشتباه است باید رویش اصرار نکنم دیگر فکر می کنم با یک نگاه تفاهم با یک نگاهی که به آن هدف نگاه کنیم اینها پرهیز از حاشیه ها خیلی از آنها خود به خود انشاء‌الله بوجود نخواهد آمد .

مجری: بخش سوال جوانان آماده پخش است می شنویم ؟

سئوال : چه راهکارهایی برای ورزش حرفه ای و قهرمانی در کشور دارید ؟

جلیلی :  سئوال خوبی را مطرح کردند من چند روز پیش هم یک مصاحبه مفصل با رادیو ورزش داشتم ببینید به نظر من ورزش قهرمانی را باید به آن یک بهای جدی داد اما چند ملاحظه من دارم این شاید یک کمی متفاوت باشد با برخی از این روند موجود که به نظر من باید این اعمال بشود وقتی که ما می گوییم ورزش قهرمانی باز برمیگردم به آن سئوال اول ورزش ، موضوعش بیشتر جوانان هستند دیگر همه جوانان باید باشند ببینید ما ظرفیتهای بسیار خوبی داریم اینکه می گویم ظرفیت یعنی چه ؟ ظرفیت آزاد بشود ،اتفاقا حالا من مثالش را بزنم ببینید مثلا در ورزش قایقرانی  لازم نیست که حتما بیاییم درتهران یک دریاچه درست کنیم بعد یک عده ای را به زور مثلا آنجا برویم یاد بدهیم که این کار را انجام بدهیم اگر این کار بشود خیلی خوب است اما می گویم ما یک ظرفیتهایی خوب داریم در شمال و جنوب ما بچه هایی هستند که اصلا با قایق بزرگ شدند چرا ما در آنجا نرویم این برنامه ریزی را بکنیم انجایی که این استعداد این تجربه و این ممارست اصلا یک مقداری زیادیش انجام شده است فقط باید کمک بشود حالا این را  من عرضم این است که در ورزش قهرمانی متناسب با رشته ها  ضمن اینکه به همه جای کشور باید بها بدهیم ، یکی این است که ظرفیت های جغرافیایی توجه کنیم اگر ما می خواهیم ورزش قهرمانی داشته باشیم یکی از بحث های اصلیش این است که باید یک سازوکار درست داشته باشیم برای انتخاب استعدادهایی که می توانند قهرمان شوند .

مجری:  این سازوکار چیست  ؟

جلیلی : عرض می کنم پس این را قبول داشته باشند که ممکن است در موضوعاتی که ما می خواهیم بعنوان قهرمانی مطرح کنیم یک استعدادی باشند مثلا در یک روستای کهنوج ازعشایر عزیز قهرمان ما که می بینید ما اصلا غیرت و حمیت و آن شجاعت تویشان هست در خیلی از عرصه ها جاهای مختلف پس ما این استعدادها را نباید منحصر کنیم به چند جایی که حالا مثلا چند تا آموزشگاه یا باشگاه باشد کسانی رفته باشند ثبت نام کرده باشند ما هم برویم آنجا انتخاب کنیم آن را هم باید استفاده کنیم من آن را نفی نمی کنم این خیلی خوب است این کاری است که انجام شده است اما من می گویم نگاه کنیم به انجاهایی که انجام نشده است اینجا آن سازوکار است یعنی وظیفه دولت اینجا این است خوب آن جاهایی که هست را تقویت  و حفظ کند آن جاهایی که نیست را اولویت بدهد ما الان باید نگاه کنیم ببینیم در اقصی نقاط کشور در جاهای مختلف  چه جاهایی است که تا الان مورد غفلت واقع شده است و هیچ گاه ما به سراغش نرفتیم ، باید برویم به سراغ آن تا بتوانیم این ظرفیت را پیدا کنیم لذا به نظر من یک کار مهم وزارت ورزش و جوانان باید این باشد که استعداد یابی کند از ظرفیت های ورزشی به خصوص در تراز قهرمانیش و این را به آن بهابدهد چون شما می دانید بالاخره در ورزش استعداد فردی هم خیلی مهم است چون شما می بینید یک فرد یک استعدادی دارد به محض اینکه به این بها داده می شود این شکوفا می شود وارد تیم ملی می شود بعد می رود المپیک و بعد می رود حتی در سطح جهانی این می تواند موفقیت به دست آورد ،  ما اگر یک بخش عمده ای از ظرفیت بودجه مان را برنامه ریزیمان را این کار را کنیم در استعداد یابی استعداد یابی را هم عادلانه نگاه کنیم فقط به چند تا محله و چند شهر بزرگ اکتفا نکنیم واقعا هر استعدادی در هر گوشه کشور وجود دارد این را بهش توجه کنیم .

مجری در ادامه گفتگوی آقای جلیلی با شبکه سه سیما از وی پرسید: آقای دکتر می خواهم این سئوال را از خدمتتان بپرسم که براساس مبانی نظری مقام معظم رهبری، آموزش و پرورش باید مولد باشد و به جای اینکه مصرف گرا باشد، حضرتعالی چه راهکاری دارید برای اینکه این امر تحقق بهتری پیدا بکند در دولت خودتان؟

جلیلی گفت: ببینید آن چیزی که من فکر می کنم با توجه به دو موضوع است یکی استعداد خوبی که به هر حال جوانان ما دارند حالا جوانان نوجوانان از دوران کودکی مشاهده می شود در سطوح مختلف ما از دبستان گرفته تا مقاطع بالاتر و از طرف دیگر این نگاه فرهنگی که ما داریم یک فرهنگ قوی است که ما اصلا قدرت ما امروز فرهنگ ماست دیگر حالا من خب بارها این را گفتم اگر ما امروز ایستادیم جلوی دنیا در موضوعات مختلف این به پشتوانه فرهنگ ماست این فرهنگ ما برای موضوعات مختلف حرف دارد بالاخره این نگاه ماست که اسلام ناب و آن مبانی که انقلاب اسلامی بر آن مبنا شکل گرفت در عرصه های مختلف مولد هست خودش حرف دارد تولید می کند و اصلا یک دلیلی که با ما دارند دنیا مقابله می کنند این است که شما چرا کپی برنمی دارید ، دارید حرفهای خودتان را می زنید در سیاست در اقتصاد در مسائل سیاست خارجی چون این بحثها هست یکی از دعواهای ما با دنیا سر این است دیگر، من می خواهم بگویم اگر ما یک همچنین ظرفیت خوبی داریم یعنی از یک طرف یک نیروی انسانی مستعد از یک طرف یک نرم افزار قوی به اسم اسلام ناب به اسم آن اندیشه ای که برای موضوعات مختلف ادعا دارد که می تواند مولد باشد و کمک می کند و بهایی که به علم می دهد یعنی اصلا راجع به علم در مبانی دینی ما این است که العلم السلطان، علم قدرت می آورد یعنی آنقدر بها داده می شود به این بحث ، خب من یکی از نکاتی که باید به عنوان خاطره بگویم مثلا من در مقطع دکترایم یادم است یک بحثی را می خواندم یک کتابی بود این را خواندم خیلی برایم ارزشمند بود بعد آن زمان وقتی که خواندم دیدم این کتاب ضمن اینکه خیلی خوب است این بحث ، کاش این را در اول دبیرستان خوانده بودم اگر این را من در اول دبیرستان خوانده بودم اصلا شاید جهت مطالعاتم عمق بیشتری پیدا می کرد دقیقتر می شد به پدیده ها بهتر نگاه می کردم و می توانستم از آن روابط بین پدیده ها از همان مثلا بیست سال قبلش ذهنم فعال بشود پانزده سال قبلش ده سال قبلش ذهن فعال بشود و بهتر بتواند به یک یافته هایی برسد من عرضم این است که ما در نظام آموزش و پرورش مان از همان دبستان باید این را به عنوان یک اصل بهش بپردازیم که فرزندان ما با تفکر بیشتر از حفظ کردن مانوس بشوند.

مجری: خب این راهکارش چه است آقای دکتر؟

جلیلی: این راهکارهای آموزشی دارد ، در بحث های آموزشی زیاد بحث شده یعنی ببینید یک وقت است شما مثلا در کتابهای دبستان فقط یکسری مطالب را می گوئید مثلا می گوئید اگر آب در فلان بشود گرم می شود اینطوری می شود این بحث هایی که داریم بعد هم دانش آموز باید حفظ کند بیاید بگوید ، اما یک وقت است این را شما در همان راهکار آموزشی ات اصلا همچنین چیزی را نمی گویی بهش می گویی که مثلا این هست فلان هست تو خودت امتحان کن بگو.

مجری: کاربردی اش کند.

جلیلی: نه کاربردی، اصلا خود آن می آید یعنی عملی باصطلاح خودش بیاید ببیند که آب مثلا در چه شرایطی در چه درجه ای گرم می شود سرد می شود و گزاره های علمی را دربیاورد این یک بحث است حالا ممکن است حتی یک بار دانش آموز اشتباه کند مثلا در آزمایشی که انجام می دهد به یک پاسخ غلط برسد به نظر من آن پاسخ غلط بهتر از این است که حفظ کند و آن پاسخ صحیح را به صورت محفوظات بگوید چون این با تجارب بعد تکرار می شود نکته مهمتر که باز به نظر من اینجا اهمیت دارد این است که ما به هر حال براساس همان نگاه دینی که داریم و اسلامی که داریم اگر می خواهیم دانش آموز ما و بعدش دانشجوی ما و بعدش استاد ما در آن جهتی بروند که علم را آن علم مطلوب مورد نظر گفتمان انقلاب اسلامی است اسلام ناب باشد یکی اش همین است که در این روابط عرضی بین پدیده ها به این متوقف نشود روابط طولی اش هم نگاه کنیم این یک بحث بسیار اساسی است یعنی چه؟ یعنی یک وقت است شما می گویید این اینطوری شد اما یک وقت است از همان دوران کودکی ، دانش آموز در ذهنش می آید که اینها همه اش به علت العلل برمی گردد که خداوند متعال است این اگر بیاید برایش عینی بشود و کامل از دوران کودکی شکل بگیرد که کاملا آن منطق باصطلاح نگاه دینی به پدیده هاست خب این کلی در بسیاری از مسائل ، دانش آموز ما با یک رویکردی وارد می شود بعد وارد دانشگاه می شود که می تواند خیلی جهتش و سرعتش حتی بیشتر باشد در پیشرفت های دیگر.

مجری: بسیار عالی ممنونم بازهم یک بخش سوال جوانان آماده پخش است ببینیم با هم ، بعد مجددا بازهم در خدمتتان باشیم.

سئوال: با توجه به مشکلاتی که سینما و اکران فیلم ها ، ما داریم چه راهکارهایی برای رونق سینما دارید؟

مجری: خب آقای دکتر بحث هنر و سینماها هم جزو مباحثی است که هم جذاب برای همه جوان ها و همه اقشار جامعه است و هم اینکه به هر حال خیلی می تواند در واقع این جایگاه در  کشور ما مطلوب تر باشد و فکر می کنید که شما چه راهکاری را ...

جلیلی: این یک سوال خوبی است ببینید باز من آن نکته را عرض کنم ما اگر ادعا می کنیم که امروز اصلا امتیاز ما مزیت نسبی ما قدرت ما فرهنگ ماست خب باید از این به بهترین شکل استفاده کنیم دیگر، این فرهنگ را باید منتقل کنیم چه به جوانان خودمان نسل خودمان چه حتی به مردم دیگر، کشورهای دیگر، خب این هر چقدر هنرمندانه تر منتقل بشود حتما بردش بیشتر خواهد بود ارزشش بیشتر خواهد بود اصلا زبان هنر این است دیگر، مثلا من خودم یک خاطراتی دارم مثلا از دوران دفاع مقدس اما چون زبان قوی ای ندارم هر چقدر بگویم شاید شما برایتان مثلا بگویید خب این هم یک خاطره ای تعریف کرد اما شما ببینید همان را مثلا یک فیلمساز می آید در قالب یک فیلم به گونه ای مطرح می کند که حتی کسی هم که مانوس هم با این مفاهیم نباشد مثلا اشکش درمی آید خب این قدرت هنر است دیگر، من یک مثال اصلا از کار الان مان بگویم مثلا ما در دفاع از حق هسته ای مان این مثلا کار ماست و داریم بحث می کنیم و اینها، یک وقت هست من با یک زبان خشک دیپلماتیک می خواهم از این منطق دفاع کنم یک وقت است من اخیرا این را دیدم که هنوز هم دارند اکران نشدم یک فیلمی را یک جوان شنیدم مثل اینکه بیست و پنج ، سی ساله ما آن هم در شهرستان بوشهر اتفاقا مثل اینکه با کمک صدا و سیما یک فیلم سینمایی ساخته به اسم تنهای تنهای تنها، من این را فیلم دیدم ، دیدم خیلی از من قشنگ تر دفاع کرده از حقوق هسته ای ما با زبان هنر یک جوان هم ساخته آنهم چه؟ در بوشهر، این می خواهم  بگویم پس اگر آن باز برمی گردم به آن بحثها، اگر ما این ظرفیتهای جوانان و همه ظرفیتها را به موقع بها بدهیم از جمله در سینما ، یک شکوفایی هایی ایجاد می شود که خیلی از نقایص و بحثهای ما را در جاهای دیگر پوشش می دهد یا مکمل آنها خواهد شد یعنی از هسته ای فقط لازم نیست من در قالب دیپلماتیک بروم دفاع  کنم می تواند یک جوان ما با یک کار هنری دفاع کند که حتی من می خواستم این را در این گفتگوهای اخیر ارائه بدهم به آن طرفهای گفتگو ، آماده نشد به شکل لازم یعنی می گفتم اگر این می شد اجازه داشتیم که چون هنوز اکران نشده اینها، مثلا این را به مثلا خانم اشتون بگوییم این فیلم هم نگاه کن، تاثیر دارد، من عرضم این است که ما از ظرفیت هنر و سینما می توانیم خیلی استفاده کنیم نباید تمام دغدغه ما این باشد که به یک بحثهای حداقلی اکتفا کنیم من بحثم این است که اگر ما به هنر از جمله سینما که این برادرمان سوال کردند توجه ویژه بشود ما نه تنها در عرصه داخل بلکه خارج یک ظرفیتهای بزرگ برای ما ایجاد می شود با این می توانیم پیام مان را منتقل کنیم بحث کنیم بعد آن موقع خیلی از آن بحث هایی که حتی حالا من یک بار دیگر هم مطرح کردم در بحث صادرات محصولات فرهنگی، ما وقتی که الان بحث از صادرات می کنیم بیشتر می گوییم که خب حالا یک کم کالا تولید کنیم بفرستیم نه یکی از صادرات ما فرهنگ مان می تواند باشد خب قد آن آثار اقتصادی خودش هم دارد که خیلی عالی است در کنار آن، آن وقت پیام شما هم منتقل شده.

مجری در ادامه گفتگوی آقای جلیلی با شبکه سه سیما از وی پرسید:  آقای دکتر حالا فرمودید صادرات فرهنگ الان از آن طرف دارد این اتفاق می افتد یعنی فرهنگ آن طرف دارد اینجا صادر می شود و ما واردات فرهنگ غرب را داریم ولی ما تو صادرات فرهنگ خودمان یک مقدار آن جوری که باید عمل نکردیم و نتیجه مطلوب را نگرفتیم می خواهم بدانم جوانان کشور عزیزمان در مباحث هنری مخصوصاً عرصه سینما که خیلی ما علاقمند داریم اما فرصت برایشان مهیا نشده که بیایند در واقع این هنر خودشان را ارائه بدهند در برنامه های شما و در دولت شما آیا این امر بهبود پیدا خواهد کرد آیا برنامه ای برای بهبود این امر دارید شما.

جلیلی: نکته خوبی مطرح کردید آن بحثی که من ابتدا گفتم این به اصطلاح ترجیح بند همه برنامه های انتخاباتی ما این است: آزاد کردن ظرفیت ها؛ دولت باید دو کار بزرگ انجام بدهد اولاً مانع انفعال ظرفیت ها بشود و ثانیاً مانع انحرافش شود: یکی تو همین عرصه است. اگر ما مثلاً وزارت ارشاد مان و همه دستگاههای مربوطه در این زمینه جوانی استعدادی داشت در کار فیلمسازی، حالا فیلم می تواند مستند باشد از فیلم های تجربی باشد و یا سینمایی حالا باز خودش بخش های مختلف دارد یعنی تو فیلمنامه نویسی تو بازیگری تو کارگردانی تو فیلمبرداری این خودش شقوق مختلف دارد ممکنه یک جوان فیلمنامه نویس خیلی قوی باشد حتماً نباید همه کارگردان خوبی باشند یکی کارگردان خوبی باشد یکی توان بازیگری خوبی داشته باشد یعنی همان بحثی که ما در ورزش کردیم در همه عرصه ها وجود دارد من همین فیلم را که دیدم واقعاً خیلی لذت بردم از همه ظرفیت های استان بوشهر اکثرا استفاده کرده و توانسته این کار را انجام بدهد خوب این خیلی ارزشمند است اگر این با یک سازوکاری تکثیر بشود هر کس این ظرفیت را داشته باشد این توانایی را داشته باشد دولت نه تنها مانع او نشود بلکه کمکش کند و جهت بدهد که بسیاری از این بحث های فرهنگی ما بیاد از این کانال هنر از این مسیر هنر بتواند به دنیا عرضه بشود این که برای یک دولت و نظام یک فرصت است نه تهدید این باید خودش دنبال این برود و من معتقدم ما استعدادهای زیادی داریم حالا اینجا فقط سینما نیست حتی مثلاً در شعر در رمان درکتاب در سایر عرصه ها بعضی وقت ها شما می بینید یک نفر یک شعری می گوید بسیار تاثیرگذار یعنی بنده شاید دو ساعت سخنرانی کنم اندازه یک بیت شعری که یک جوان ما می گوید تاثیر نداشته باشد خوب این ارزش خودش را دارد ازاین رو من فکر می کنم باید با یک نگاه فرصت محور به هنر و همه زیرمجموعه هایش سینما کتاب شعر موسیقی هر چیزی که هست با این نگاه اگر نگاه بشود خیلی می تواند کمک کند اما نکته ای که من اینجا دارم آن بحث این هست که ببینید آن وقت چگونه این هنر می تواند متعالی بشود این بحث دوم هست ما هر چقدر مفاهیم هنری مان به همین گفتمان اسلام ناب نزدیک می شود اتفاقاً شما می بینید جاذبه های بیشتری ایجاد می کند ما الان پرفروش ترین یا پرمخاطب ترین فیلم های که تو منطقه حالا من چون کارم هست می بینم که بیشترین مخاطب را پیدا کرده چی بوده شما می بینی سریال هایی که آمده یک مفاهیم بلند را مطرح کرده من رفته بودم تو برخی از این کشورها برای من جالب بود که مثلاً می دیدم که تصاویر این سریال هایی که ما در اینجا تولید کردیم آنجا خودنمایی می کند مثلاً مریم مقدس سریال حضرت یوسف سریال مختار پس ببینید اینها اینطوری نیست که این مفاهیم اتفاقاً جاذبه بیشتری دارد من یکبار دیگه هم گفتم یا فیلم های دیگه ای مثل همین فیلم هایی که برخی از کارگردانان خوب ما ساختند که اینها می بینید یک مفاهم بلند دینی و انسانی را آمده آنقدر با زبان لطیف بیان کرده این جای خودش را باز می کند رنگ خدا بچه های آسمان اینها خیلی ارزشمند است یا فیلم های مربوط به دفاع مقدس شما ببینید الان قله های فیلم ما چیه مثلاً تو کشور مثلاً من یک بار دیدم تلویزیون یک برنامه ای گذاشته بود اگر اشتباه نکنم مثلاً می گفتند آژانس شیشه ای خوب این فیلم کاملاً آمده دارد مفاهیم دفاع مقدس را با آن زبان خوب هنری بیان می کند بیشترین مخاطب را هم دارد همه می گویند مثلاً ما توی نگاه مان اینه که این فیلم از همه بهتر است خوب من اینجا باز بیام تو بحث دولت می خواهم بگویم دولت پس اینجا باید کمک کند مانع نباید بشود باید کمک کند پشتیبانی کند در جهت هم تعالی هنر و بروز این ظرفیت ها و به روز شدن آن.

مجری در ادامه گفتگو آقای جلیلی با شبکه سه سیما ، از وی پرسید : باز هم بخش سئوال جوانان را می بینیم ؟

پخش سئوال: می خواستم بدانم رابطه دانشگاه و صنعت را در حال حاضر چطور می بینند و برنامه شان برای کاربردی کردن تحقیقات و پروژه های دانشگاهی چیست ؟

مجری در ادامه افزود: آقای دکتر بفرمایید ؟

جلیلی گفت: سئوال خیلی خوبی را مطرح کردند این یکی از آن برنامه های اساسی است که ما در برنامه مان مطرح کردیم و واقعا هم به آن توجه داریم ببینید ما در دانشگاه دو تا سرمایه گذاری داریم می کنیم یکی سرمایه گذاری است که خب دولت دارد انجام می دهد رشته هایی را تاسیس می کند و دانشگاههایی را بحثهایی را رشته های مختلف در قالب دانشگاهها و دانشکده ها در تهران و در شهرهای مختلف تاسیس می شود و  پشتیبانی می شود از آن طرف یک سرمایه گذاری مهمتراز آن است سرمایه گذاری است که خود جوان دانشجوی ما انجام می دهد خب آن اصلا به نظر قابل جبران هم نیست مثلا می آید چهار سال عمرش را سرمایه می گذارد نه آن شهریه ای که می دهد من می خواهم بگویم عمرش مثلا می آید چهارسال  در یک رشته ای عمرش را می گذارد که این چهار سال دیگر اصلا قابل برگشت هم نیست چون بهترین دوران زندگی هم هست مثلا از هجده سالگی تا بیست و دو سالگی دیگر اوج شکوفایی یک جوان است خب این قابل برگشت هم نیست پس دو تا سرمایه گذاری می شود یکی سرمایه گذاری که خود جوان می آید می گذارد و دانشجو می آید می گذارد و یکی سرمایه گذاری که بهرحال دولت وظیفه اش است باید انجام بدهد و کمک بکند بسترهایی را فراهم کند خب اگر اینها منتهی به یک فرجام درستی نشود و اگر به نتیجه ای نرسد ببینید من خیلی وقتها متاسف می شوم مثلا جوان ما می آید مثلا به من مراجعه می کند می گوید من فارغ التحصیل هستم در این مقطع حتی کارشناسی ارشد و حتی بعضا دکترا در این رشته ولی مثلا هیچ کاری ندارم و الان دارد مثلا فلان کار را انجام می دهم که اصلا هیچ ربطی به این رشته تحصیلش هم ندارد خب این خیلی موجب تاسف است یعنی دو تا سرمایه گذاری اساسی که یکیش اصلا قابل جبران نیست و آنهم سرمایه گذاری است که جوان ما از عمرش کرده است اینها را از دست می دهیم.

مجری: اصلا با یک عشق و علاقه ای رفته است آن رشته را انتخاب کرده است ؟

جلیلی : بله و آمده است بعد می گوییم خب حالا چه کار می کنید می گوید مثلا من چون دیدم که کار گیر نمی آید یک کار دیگر دارم می کنم حالا این تازه خوبش است بعضی ها هم که می گویند من بیکار هستم در صورتی که من احساسم این است درکم این است و تا حدودی بررسی کردم و مطالعه که کردم این را بهش باور دارم که ما برای تک تک اینها باید برنامه داشته باشیم برای ادامه اش حالا خواهرمان سئوال کردند که برای صنعت من حتی می خواهم بگویم در رشته های علوم انسانی هم همین بحث هست اما در صنعت را من اول توضیح بدهم بعد رشته علوم انسانی را  ببینید بهرحال در صنعت که خیلی چون ملموس تر و عینی تر است ما یکی از بحثهای اساسی مان باید این باشد و یکی از رویکردهای اساسی که برنامه ریزیهای دولت آینده انشاء‌الله باید بر این اساس باشد این است که اقتصاد صرفا بر اساس ثروت دنبال نشود بر اساس دانش دنبال بشود یعنی آن بحث اقتصاد و دانش را که مطرح می شود ما باید افتخار کنیم که کسی که دانش دارد بتواند برود تولید ثروت کند نه کسی که پول بیشتر دارد ولو تحصیلات لازم را ندارد این خیلی بد است مثلا شما می بینید در ساز و کارهای اقتصادی کسانی هستند چون فقط پول دارند ولی مثلا تخصصی ندارند تحصیلاتی ندارند آنها روز به روز مثلا می توانند آن مسیر اقتصادیشان بیشتر بشود در صورتیکه شکل بهترش این است من آن را حالا نمی خواهم نفی کنم که حالا اگر کسی آمده است او هم حالا بتواند کمک بکند به ثروت و تولید کشور اما می خواهم بگویم که بهترین حالتش این است که مخصوصا براساس این مزیتی نسبی ما این حجم عظیم دانشمندانی که داریم فارغ التحصیلانی که داریم جوانانی که داریم این ها بتوانند با سرمایه دانششان تولید ثروت کنند و اقتصاد را دانش بنیان بکنند خب ما باید برای این برنامه ریزی کنیم. آن موقع نه تنها این جوان ما دنبال کار نیست بلکه خودش می شود کار آفرین یعنی من همین دیروز رفته بودم یاسوج یک برادری با من صحبت می کرد می گفت که من فارغ التحصیل مکانیک هستم اما رشته ام کاری ندارم حالا در یاسوج در یک ظرفیتی که واقعا اگر آن ظرفیتهایی که در آنجا وجود دارد یک برادری هم این فرمی به اسم فارغ التحصیل رشته مکانیک بیایند اینها در کنار هم قرار بگیرند این نه تنها خودش کار پیدا می کند برای چند نفر دیگر هم در آنجا می تواند شغل تولید کند من بر این مبنا اعتقادم این است ما باید برای این موضوع برنامه ریزی کنیم این هم یک چیز جدید نیست مثلا می گویند حالا اینها هم شعار است نه اینها خیلی ممکن است ببینید برخی از کشورهای دنیا الان می آیند برای جوان ما همین جوان ما که مثلا در دانشگاههای خوب ما دارد تحصیل می کند برنامه ریزی می کنند و این را جذب می کنند و می برند خب چطور ما نمی توانیم برای جوان خودمان برنامه ریزی کنیم او نه تنها برای افراد خودش بلکه برای جوانان کشور دیگر از جمله جوانان ما برنامه ریزی می کند و می خواهد از همه ظرفیتش استفاده کند خب این را ما انجام می دهیم ما برای ظرفیتهای داخل خودمان که می توانیم مخصوصا با این همه ظرفیتهای مادی که ما در کنارش داریم یعنی ما اگر فارغ التحصیل کشاورزی هستش این همه عرضه کشاورزی که ما داریم فارغ التحصیل های فنی هستش در عرصه های فنی و مهندسی من حتی الان اینجا می خواهم مرحله بعدش را بگویم حتی در عرصه علوم انسانی ما اگر می گوئیم فرهنگ ما باعث قدرت ما است و افتخار ما است در این عرصه هم دانشجویان علوم انسانی ما فارغ التحصیلان علوم انسانی ما اتفاقا اینها نباید احساس کنند که خب من که حالا تاریخ خواندم و یا جامعه شناسی خواندم حالا برویم دنبال یک کاری دیگری اتفاقا در این زمینه ها ما بسیار ظرفیت داریم برای اینکه اینها را هم به کار بگیریم که بتواند کمک بکند من یک مثالی بزنم من یک بررسی دقیق کردم هزینه ای که در بودجه هر سال برای پژوهشهای علوم انسانی قرار داده می شود یک رقم بسیار بالایی است چند صد میلیارد یعنی اندازه چند شاید بگوییم یکی دو تا وزارتخانه ما مثلا بودجه ای است که برای هزینه در پژوهشهای علوم انسانی می شود خب اگر ما همین را بدهیم به فارغ التحصیلان علوم انسانی با یک سازوکارهایی که همانطور که مثلا در فارغ التحصیلان مهندسی ما هر چند نفر می روند یک شرکت مهندسی می زنند یک شرکت بزنند مثلا بگویند من مطالعات تاریخی انجام می دهم و من مطالعات روابط بین الملل انجام می دهم و بسیاری از نیازهای دستگاههای دولتی و کسانی که این نیازها را دارند و این پژوهشها را و این بودجه ها را در این سیستم اداری می آید اصلا آن شکل مطلوب پیدا نمی کند معلوم نیست که به چه نتیجه ای می رسد به این شکل انجام بدهد یک ظرفیت بزرگ باز بحث ظرفیت می گویند یعنی چه ؟ یعنی اینها ، اینها آزاد می شود شکل بگیرند اینها این کارها را انجام بدهند و بشوند کسانیکه خودشان تولید کننده فکر هستند و تولید کننده محصولاتی هستند در حوزه علوم انسانی.

مجری در ادامه گفتگوی آقای جلیلی با شبکه سه سیما از وی پرسید : آقای دکتر دولت شما چه برنامه ای برای حمایت از تولید علم و فکر در دانشگاهها دارد با توجه به اینکه شاید در بعضی از موارد در خود کشور ما این امر اتفاق افتاده اما اینکه بخواهد روال بشود و دانشگاههای ما یک گام بلندتری بردارند و یک گام به جلو بگذارند و بیایند تو محدوده تولید علم و فکر که مقام معظم رهبری هم یک تاکید ویژه ای نسبت به این قضیه داشتند.

جلیلی گفت: اگر آن بحث قبلی که داشتیم یعنی دانشگاه جایگاه خودش را دقیق پیدا کند یعنی چه استاد چه دانشجو در نقشی که می تواند در پیشرفت کشور داشته باشد آن موقع تولید علم یک ضرورت می شود برای دانشگاه این بها را اگر شما دادید هم دانشجو هم استاد خود به خود این فرایند را شروع می کنند و دنبال می کنند یک کم رک باشیم اگر دانشجو و استاد ببیند هر آنچه کار می کند باید بعد برود تو کتابخانه بایگانی بشود بالاخره انگیزه در این بحثها خیلی مهم است تا اینکه ببیند نه واقعاً آن کاری که علمی که انجام می دهد برای آن زحمت می کشد فردا این می آید تو عرصه جامعه حکومت اقتصاد سیاست صنعت بروز پیدا می کند خوب این حتماً انگیزه اش خیلی مضاعف می شود و بیشتر می شود.

مجری: نتیجه کارش را دارد می بیند.

جلیلی: ‌نتیجه کارش را می بیند و احساس می کند چقدر موثر است در کشور خوب وقتی که می بیند نتیجه کارش به بهترین شکل در داخل کشور از آن استفاده می شود انگیزه پیدا می کند من بحثم اینه که آن بحثی که مطرح شد راجع به تولید علم نظریه پردازی ببینید تولید علم بالاخره خود به خود صورت نمی گیرد آن بحثی که من عرض کردم تو تعامل بین قوا فقط با بخشنامه صورت نمی گیرد یک فضا و یک گفتمان می خواهد تولید علم و نظریه پردازی هم فقط با بخشنامه صورت نمی گیرد یک فضا نیاز دارد باید یک فضا ایجاد بشود در دانشگاههای ما در مناظرات یعنی افراد بتوانند نظرات هم را به خوبی به راحتی نقد کنند و این نقد مورد توجه قرار بگیرد در نظریه پردازی افراد بتوانند نظریات خودشان را در عرصه های مختلف ارائه کنند و در پاسخگویی به حتی سئوالات و شبهات این سه محوری بود که مقام معظم رهبری دوازده سال پیش مطرح کردند به نظر من یکی از ضعفها این بود که علی رغم تاکید ایشان اصلاً ایشان مطرح فرمودند تحت عنوان جنبش نرم افزاری کرسی های نظریه پردازی بحثهای مناظرات علمی در دانشگاه و پاسخگویی به سئوالات خوب این اگر آن گفتمان و فضا و فرهنگ آن در دانشگاههای ما شکل بگیرید به نظر من نه تنها کمک به تولید علم می کند بلکه بسیاری از بحثهای سطحی موجود در جامعه را که بعضاً می بینید حاشیه ای است و ارزش لازم را ندارد اتفاقاً به آنها هم عمق می بخشد و جهت می بخشد و دیگه عرصه را از اینکه عده ای بخواهند بیایند یک سری حرفهای سطحی مطرح کنند می گیرد و این خیلی آثار و برکات به نظر من بسیار ارزشمندی دارد من مثال بزنم اگر این بشود مثلاً در الان دولت می خواهد استراتژی توسعه صنعتی را تدوین کند خوب این یک بحث است راهبرد پیشرفت صنعتی کشور را می خواهیم روی آن کار کنیم اگر این را انسان بگوید من یک مشت کارشناس داریم و یک چند تا دستگاه دارم و به کسی هم کار ندارم یک چیزی بنویس و عمل کن این یک شکست تا اینکه این را به دانشگاه ببرد آنها بیایند در این زمینه یک مشارکت جدی داشته باشند و بعد در بوته نقد بگذارد و مناظرات جدی که همه بیایند بحث کنند حتماً این خروجی اش هم برای کشور بهتر خواهد بود هم برای دولت بهتر خواهد بود و هم برای آن دانشگاهی که احساس می کند پس چقدر می تواند موثر باشد در هدایت صحیح مسیر کشور این را باید دولت به آن توجه کند یعنی باید برنامه هایی که دارد من نمی خواهم بگویم همش کار دولت است اما دولت بسیار می تواند موثر باشد بسیاری از بحثهایش را بیاورد داخل دانشگاه ما اگر نقدهای این فرمی را به داخل دانشگاه بیاوریم مناظرات این طوری را داخل دانشگاه بیاوریم نظریه پردازی های این طوری را داخل دانشگاه بیاوریم آن ظرفیت بزرگ دانشگاه به خوبی از آن استفاده می شود موجب اصلاح کار می شود و یک نشاط جدید پیدا می شود.

مجری: شما این کار را خواهید کرد.

جلیلی: ‌من این نگاه را سالها داشتم یعنی خود من همیشه دوست داشتم این طوری بحث باشد باید در این جهت کار کنیم ببینید من یکی از بحثهایی که از آن پرهیز دارم اینه که قولی ندهم که نتوانم انجام بدهم می گویم این موضوع نیاز به یک فرهنگ لازم دارد یعنی فقط با بخشنامه نیست چون در همین موضوع من تجربه دارم که بخشنامه شد سازوکارهای ظاهر اداری درست شد اما نتیجه حاصل نشد برای همین اینکه می گویم قول نمی دهم به این خاطر است چون یک کار مجموعه هست یعنی مثلاً خود صدا و سیما باید کمک کند به این فرهنگ سازی من یک نقد از شما بکنم شما راجع به البته خوب هست مثلاً راجع به یک فیلم راجع به یک فوتبال مثلاً یک بازی بوده مثلاً می بینید تا ساعت دو نصف شب یک برنامه می گذارید ده بار نقد می کنید که آقا این خوب بود بد بود جلو بود خوب این موضوع را می شود گذاشت چه اشکال دارد ما اگر مثل همان نود فوتبال مثل هفت سینمایی یک برنامه های جذاب این طوری داشته باشیم الان ببینید تو همین ایام انتخابات مثلاً همین مناظره ای که اخیراً نامزدها با هم داشتند بالاخره مردم توجه شان جلب شد چون مردم دوست دارند ببینند راجع به کشورشان چگونه می خواهد عمل بشود الان همین سئوالی که همه سوال می کنند راجع به گرانی راجع به اشتغال چه اشکال دارد یک نقد جدی بشود یک فرهنگ اینطوری بشود اساتید اقتصاد بنشینند اساتید مسئولین حکومتی بنشینند مثلاً یک سیاستی را که دولت می خواهد درباره کاهش تورم دنبال کند به نقد بگذارند بحث بشود و واقعاً دولت هم نه اینکه فقط بیاید بخواهد دفاع کند از آن طرف هم یک عده ای بخواهند فقط نقد کنند.

مجری: آقای دکتر اگر شما دولت تان را تشکیل بدهید آیا حاضرید بیایید بنشینید یک طرف این مذاکرات در یک برنامه تلویزیونی و نقد بکنید آسیب شناسی بشود.

جلیلی: ‌فردی که در موضع رئیس دولت هست حتماً باید آن خودش یکطرف بحث باشد حالا متناسب با برنامه هاست ممکنه در یک جا بهتر باشد یک وزیر بیاید و در یک کسی که مسئولیت دارد ولی خود رئیس جمهور هم استثنا نیست چون اتفاقاً او باید دفاع کند اگر می خواهد به یک جمع بندی رسیده و می گوید این جمع بندی است که من با این می خواهم مثلاً گرانی را کاهش بدهم خوب باید قابل دفاع باشد.

مجری:‌ نه اینکه عرض کردم خود حضرتعالی است دولت شما مجموعه دولت.

جلیلی: بله مجموعه دولت باید بتواند یا این بحث اینه که این سیاستی را که دارد دنبال می کند بالاخره دانشگاههای ما که جدا از اینها نیست اگر شما در دولت راجع به کشاورزی اقتصاد صنعت موضوعات مختلف تصمیم گیری می کنید دانشگاه هم موضوع بحثشان همین است موضوع تحقیقاتشان این است خوب اگر نقدی دارند یا دولت می تواند از بحث خودش دفاع کند خوب برای مردم روشن می شود یا نمی تواند دفاع کند خوب این برای او یک فرصت است پس معلوم می شود یک جایی ایراد دارد آن نکته را باید بگیرد آنرا اصلاح کند که کشور پیش برود.

مجری در ادامه گفتگوی آقای جلیلی با شبکه سه سیما از وی پرسید : آقای دکتر دولت شما چه برنامه ای برای حمایت از تولید علم و فکر در دانشگاهها دارد با توجه به اینکه شاید در بعضی از موارد در خود کشور ما این امر اتفاق افتاده اما اینکه بخواهد روال بشود و دانشگاههای ما یک گام بلندتری بردارند و یک گام به جلو بگذارند و بیایند تو محدوده تولید علم و فکر که مقام معظم رهبری هم یک تاکید ویژه ای نسبت به این قضیه داشتند.

جلیلی گفت: اگر آن بحث قبلی که داشتیم یعنی دانشگاه جایگاه خودش را دقیق پیدا کند یعنی چه استاد چه دانشجو در نقشی که می تواند در پیشرفت کشور داشته باشد آن موقع تولید علم یک ضرورت می شود برای دانشگاه این بها را اگر شما دادید هم دانشجو هم استاد خود به خود این فرایند را شروع می کنند و دنبال می کنند یک کم رک باشیم اگر دانشجو و استاد ببیند هر آنچه کار می کند باید بعد برود تو کتابخانه بایگانی بشود بالاخره انگیزه در این بحثها خیلی مهم است تا اینکه ببیند نه واقعاً آن کاری که علمی که انجام می دهد برای آن زحمت می کشد فردا این می آید تو عرصه جامعه حکومت اقتصاد سیاست صنعت بروز پیدا می کند خوب این حتماً انگیزه اش خیلی مضاعف می شود و بیشتر می شود.

مجری: نتیجه کارش را دارد می بیند.

جلیلی: ‌نتیجه کارش را می بیند و احساس می کند چقدر موثر است در کشور خوب وقتی که می بیند نتیجه کارش به بهترین شکل در داخل کشور از آن استفاده می شود انگیزه پیدا می کند من بحثم اینه که آن بحثی که مطرح شد راجع به تولید علم نظریه پردازی ببینید تولید علم بالاخره خود به خود صورت نمی گیرد آن بحثی که من عرض کردم تو تعامل بین قوا فقط با بخشنامه صورت نمی گیرد یک فضا و یک گفتمان می خواهد تولید علم و نظریه پردازی هم فقط با بخشنامه صورت نمی گیرد یک فضا نیاز دارد باید یک فضا ایجاد بشود در دانشگاههای ما در مناظرات یعنی افراد بتوانند نظرات هم را به خوبی به راحتی نقد کنند و این نقد مورد توجه قرار بگیرد در نظریه پردازی افراد بتوانند نظریات خودشان را در عرصه های مختلف ارائه کنند و در پاسخگویی به حتی سئوالات و شبهات این سه محوری بود که مقام معظم رهبری دوازده سال پیش مطرح کردند به نظر من یکی از ضعفها این بود که علی رغم تاکید ایشان اصلاً ایشان مطرح فرمودند تحت عنوان جنبش نرم افزاری کرسی های نظریه پردازی بحثهای مناظرات علمی در دانشگاه و پاسخگویی به سئوالات خوب این اگر آن گفتمان و فضا و فرهنگ آن در دانشگاههای ما شکل بگیرید به نظر من نه تنها کمک به تولید علم می کند بلکه بسیاری از بحثهای سطحی موجود در جامعه را که بعضاً می بینید حاشیه ای است و ارزش لازم را ندارد اتفاقاً به آنها هم عمق می بخشد و جهت می بخشد و دیگه عرصه را از اینکه عده ای بخواهند بیایند یک سری حرفهای سطحی مطرح کنند می گیرد و این خیلی آثار و برکات به نظر من بسیار ارزشمندی دارد من مثال بزنم اگر این بشود مثلاً در الان دولت می خواهد استراتژی توسعه صنعتی را تدوین کند خوب این یک بحث است راهبرد پیشرفت صنعتی کشور را می خواهیم روی آن کار کنیم اگر این را انسان بگوید من یک مشت کارشناس داریم و یک چند تا دستگاه دارم و به کسی هم کار ندارم یک چیزی بنویس و عمل کن این یک شکست تا اینکه این را به دانشگاه ببرد آنها بیایند در این زمینه یک مشارکت جدی داشته باشند و بعد در بوته نقد بگذارد و مناظرات جدی که همه بیایند بحث کنند حتماً این خروجی اش هم برای کشور بهتر خواهد بود هم برای دولت بهتر خواهد بود و هم برای آن دانشگاهی که احساس می کند پس چقدر می تواند موثر باشد در هدایت صحیح مسیر کشور این را باید دولت به آن توجه کند یعنی باید برنامه هایی که دارد من نمی خواهم بگویم همش کار دولت است اما دولت بسیار می تواند موثر باشد بسیاری از بحثهایش را بیاورد داخل دانشگاه ما اگر نقدهای این فرمی را به داخل دانشگاه بیاوریم مناظرات این طوری را داخل دانشگاه بیاوریم نظریه پردازی های این طوری را داخل دانشگاه بیاوریم آن ظرفیت بزرگ دانشگاه به خوبی از آن استفاده می شود موجب اصلاح کار می شود و یک نشاط جدید پیدا می شود.

مجری: شما این کار را خواهید کرد.

جلیلی: ‌من این نگاه را سالها داشتم یعنی خود من همیشه دوست داشتم این طوری بحث باشد باید در این جهت کار کنیم ببینید من یکی از بحثهایی که از آن پرهیز دارم اینه که قولی ندهم که نتوانم انجام بدهم می گویم این موضوع نیاز به یک فرهنگ لازم دارد یعنی فقط با بخشنامه نیست چون در همین موضوع من تجربه دارم که بخشنامه شد سازوکارهای ظاهر اداری درست شد اما نتیجه حاصل نشد برای همین اینکه می گویم قول نمی دهم به این خاطر است چون یک کار مجموعه هست یعنی مثلاً خود صدا و سیما باید کمک کند به این فرهنگ سازی من یک نقد از شما بکنم شما راجع به البته خوب هست مثلاً راجع به یک فیلم راجع به یک فوتبال مثلاً یک بازی بوده مثلاً می بینید تا ساعت دو نصف شب یک برنامه می گذارید ده بار نقد می کنید که آقا این خوب بود بد بود جلو بود خوب این موضوع را می شود گذاشت چه اشکال دارد ما اگر مثل همان نود فوتبال مثل هفت سینمایی یک برنامه های جذاب این طوری داشته باشیم الان ببینید تو همین ایام انتخابات مثلاً همین مناظره ای که اخیراً نامزدها با هم داشتند بالاخره مردم توجه شان جلب شد چون مردم دوست دارند ببینند راجع به کشورشان چگونه می خواهد عمل بشود الان همین سئوالی که همه سوال می کنند راجع به گرانی راجع به اشتغال چه اشکال دارد یک نقد جدی بشود یک فرهنگ اینطوری بشود اساتید اقتصاد بنشینند اساتید مسئولین حکومتی بنشینند مثلاً یک سیاستی را که دولت می خواهد درباره کاهش تورم دنبال کند به نقد بگذارند بحث بشود و واقعاً دولت هم نه اینکه فقط بیاید بخواهد دفاع کند از آن طرف هم یک عده ای بخواهند فقط نقد کنند.

مجری: آقای دکتر اگر شما دولت تان را تشکیل بدهید آیا حاضرید بیایید بنشینید یک طرف این مذاکرات در یک برنامه تلویزیونی و نقد بکنید آسیب شناسی بشود.

جلیلی: ‌فردی که در موضع رئیس دولت هست حتماً باید آن خودش یکطرف بحث باشد حالا متناسب با برنامه هاست ممکنه در یک جا بهتر باشد یک وزیر بیاید و در یک کسی که مسئولیت دارد ولی خود رئیس جمهور هم استثنا نیست چون اتفاقاً او باید دفاع کند اگر می خواهد به یک جمع بندی رسیده و می گوید این جمع بندی است که من با این می خواهم مثلاً گرانی را کاهش بدهم خوب باید قابل دفاع باشد.

مجری:‌ نه اینکه عرض کردم خود حضرتعالی است دولت شما مجموعه دولت.

جلیلی: بله مجموعه دولت باید بتواند یا این بحث اینه که این سیاستی را که دارد دنبال می کند بالاخره دانشگاههای ما که جدا از اینها نیست اگر شما در دولت راجع به کشاورزی اقتصاد صنعت موضوعات مختلف تصمیم گیری می کنید دانشگاه هم موضوع بحثشان همین است موضوع تحقیقاتشان این است خوب اگر نقدی دارند یا دولت می تواند از بحث خودش دفاع کند خوب برای مردم روشن می شود یا نمی تواند دفاع کند خوب این برای او یک فرصت است پس معلوم می شود یک جایی ایراد دارد آن نکته را باید بگیرد آنرا اصلاح کند که کشور پیش برود.

مجری در ادامه گفتگوی آقای جلیلی با شبکه سه سیما گفت: بازهم یک بخشی از سئوال جوانان آماده پخش است با هم می بینیم.

پخش سئوال: سئوالی که از کاندیدای محترم ریاست جمهوری دارم این است که دولت نهم و دهم برای توزیع عادلانه ثروت اقدام به هدفمندی یارانه ها کردند اما در این طرح موفق نبودند می خواستم ببینم که چه راهکاری دارند و اینکه دولت بعد هم ادامه خواهد داد یا خیر؟

مجری در ادامه گفت: خب ایشان اعتقاد دارد که به هر حال موفق نبودند نظر شما چه است آیا موفق بوده یا نبوده، حالا من ترکیب بکنم سئوال را، برای اینکه حالا گام دوم هدفمندی یارانه ها را بخواهیم برداریم شما چه برنامه ای تدارک دیدید برای این قضیه؟

جلیلی گفت: ببینید به نظر من هدفمندی یارانه ها خودش یک موفقیت بود اصلا اینکه نظام وارد این بحث شد که این کار را انجام بدهد انصافا این یک جراحی بزرگ اقتصادی بود قبلا چگونه بود؟ اینطوری بود که هر کسی که چون قیمت کالا ، ارزانتر از قیمت واقعی اش بود هر کسی بیشتر مصرف می کرد بیشتر یارانه استفاده می کرد در حقیقت، یعنی چه؟ یعنی مثلا من چون زیاد با هواپیما می روم مثلا از این شهر به آن شهر می روم قیمت بنزین هواپیما چون ارزانتر از آن قیمت واقعی اش بود منی که بیشتر سوار هواپیما می شدم مثلا شاید هفته ای یک بار دو بار می رفتم بیشتر از این استفاده می کردم ولی مثلا یک برادر روستایی ما یک کسی که اصلا سر و کارش با هواپیما نبود.

مجری: شاید در عمرش هم سوار نشده بود.

جلیلی: در عمرش هم سوار نشده بود یا مثلا  سالی یک بار سوار می شود او از این استفاده نمی کرد من هر روز استفاده می کردم خب این می شود عدم عدالت، یعنی وقتی که شما قیمت کمتر از آن ارزش واقعی کالا باشد یعنی عملا کسی که بیشتر استفاده می کند مصرف کننده بیشتر است بیشتر می تواند از یارانه استفاده کند و کسی که کمتر مصرف می کند هر روز باید از این محروم باشد این یک ایراد آن بحث بود نکته دوم همینکه بالاخره موجب این می شد که اسراف می شد دیگر، مثلا طرف می بیند خب اینکه خیلی ارزان است حالا من بیشتر مصرف کنم و از این موضوعات، من فکر می کنم اصل اینکه بالاخره مجموعه نظام آمد این موضوع را مورد توجه قرار داد و به عنوان یک طرح آمد مطرح کرد و تبدیل به قانون کرد و بخشی از آن را اجرا کرد یک موفقیت بوده اما اینکه در اجرا ، کامل انجام شده؟ نه ، ما باید ایرادات اجرایی اش را بگیریم ضمن اینکه امروز اصلا هدفمندی یارانه ها دیگر قانون هست این نیست که یکی بگوید من خوشم می آید یکی بگوید خوشم نمی آید این قانون است و لازم الاجراست آن بحثی که اول مطرح کردیم چیزی که قانون شد دیگر باید اجرا بشود یکی از موضوعاتی که ما در اقتصاد ، بسیار برای ما حیاتی است و اساسی است و آنکه من عرض کردم قانون هر آنچه هست باید لازم الاجرا باشد ثبات اقتصادی است یعنی باید جامعه یک آرامش داشته باشد نسبت به سیاستهای کشور از جمله سیاستهای اقتصادی که بتوانند برنامه ریزی کنند مردم، نمی شود مثلا یک کسی انجام بدهد بعد یک کسی فردا بیاید بگوید خب حالا این انجام نمی شود الان مثلا یکی از بحثهایی که موجب اخلال در اقتصاد و بازار ماست این است که مردم می گویند بالاخره این چگونه است چرا ثبات ندارد راجع به نرخ ارز راجع به نرخ تورم بحثهای اینطوری، ثبات خودش خیلی اهمیت دارد و این ثبات چگونه پیش می آید با ثبات در سیاستها و اجرای قانون، اگر هر روز قانون را بخواهیم یک جوری تفسیر کنیم اجرا کنیم اجرا نکنیم این لطمات جدی دارد ، هدفمندی یارانه ها یک سیاست و یک رویکرد بسیار صحیح بود امروز قانون شده و باید کاملا اجرا بشود و اتفاقا وقتی می تواند مفید باشد که مُر قانون اجرا بشود یکی از ایراداتی که بود در اجرای مرحله قبل این بود که ما همه آن ملاحظاتی که در قانون آمده بود را هماهنگ و همزمان آنطور که در قانون پیش بینی شده بود شاید در این کاستی وجود داشت و بهش توجه خوب نکردیم یعنی یارانه ها را که پرداخت کردیم لازمه اش این بود که در کنارش به بخش تولید هم طبق قانون ، آن کمک لازم بشود.

مجری: اصلا سی درصد سهم داشته دیگر.

جلیلی: این را اگر شما بهش توجه می کردید اینها آن وقت می توانست خیلی متوازن و  هماهنگ باشد لذا من در بحث هدفمندی یارانه ها نگاهم این است که بسیار سیاست خوبی است از تصمیم های بزرگ نظام بود و خودش یک موفقیت بود اما در اجرایش باید طبق قانون ادامه پیدا کند.

مجری: بسیار عالی، آقای دکتر وقت مان خیلی محدود است فقط خیلی کوتاه می خواهیم که پاسخ این سئوال را هم بفرمایید که برای ارتقاء وضعیت زنان در جامعه چه برنامه هایی دارید در دولت خودتان؟

جلیلی: من این را در یکی از مناظراتم بیان کردم ببینید اصلا یکی از تمایزات انقلاب اسلامی و گفتمان اسلام ناب و اصلا فرهنگ اسلامی ایرانی آن نقش و اهمیت بسزایی است که به جایگاه زنان داده می شود این را من بهش یک توجه جدی خواهشم هست که بشود ببینید در نظام غربی اگر یک مطالعه دقیق بشود آنها اصلا به زن چه نگاهی دارند؟ حالا من جدای از آن بحث های فرهنگی که آنها خیلی با ما تفاوت دارند ببینید از همین نگاه اقتصادی ، آنها یک نگاه کاملا مبتنی بر نظام سرمایه داری دارند می گویند خب ما یک نظام سرمایه داری داریم این نظام سرمایه داری این اقتضائات را دارد برای اینکه چرخش بچرخد نیمی از جامعه، زنان هستند لذا به زنان به عنوان یک نیروی کار نگاه می کنند صرفا که باید از او حداکثر استفاده را بکنند که یک بار آن چرخ گردش سرمایه داری لنگ نشود ما به زن ضمن اینکه به نقش مجاهدانه اش نقش انقلابی اش و آن حضور موثرش در اجتماع در همه عرصه ها تاکید داریم اما می گوییم به زن نباید اینطور نگاه بشود این زن چه عناوینی دارد یا دختر است یا همسر است یا مادر است یا خواهر است ، این یک نقش مولد محبت دارد در کانون مهمترین کانون جامعه و سلول جامعه که ما می گوییم خانواده است اگر این نقش باز از آن بحثهایی است که هر چقدر تقویت بشود شما ببینید ماهیت خانواده چقدر ارتقاء پیدا می کند و بعد به تبعش چه جامعه پرنشاط تری خواهید داشت این نه که نافی سایر نقش های او باشد اما این اهمیت اساسی دارد باز در آن بحثی که  ما مطرح کردیم اگر مثلا زنی که امروز نقش مادری را هم دارد و تمام دغدغه زنان ما این است که به عنوان یک مادر هم بتواند وظیفه خودش را در آن شکل عالی اش ایفا کند این نباید دغدغه دیگر داشته باشد دغدغه هایی داشته باشد که مثلا دغدغه های مالی ، اقتصادی ، این فرمی که نگران باشد که چگونه پس من این فرزندم را که باید آن وظیفه ام را ایفا کنم دیگر مانع آن نباشد آن دغدغه ها و عکسش، اگر آن وقت این بتواند یک وظیفه را انجام بدهد شما ببینید چقدر هزینه های دیگر در جامعه کاهش پیدا می کند.

مجری: درست است بسیار عالی ممنون و متشکرم وقت برنامه تمام شده فقط اگر در حد یکی دو دقیقه صحبتی دارید با بیننده های عزیز و ارجمند شبکه سه سیما می توانید با این دوربین بفرمایید.

جلیلی: خیلی ممنون من هم گفتگوی امیدوارم خوبی بوده باشد برای مخاطبین عزیز، من دوباره همان بحث اولم را مطرح می کنم من اعتقادم این است که ما ظرفیتهای بسیار خوبی در جامعه داریم ما باید نگاهمان به حل مسائل عوض بشود برخی ها در نگاه به حل مسئله به داشته ها نگاه نمی کنند به ضعفها نگاه می کنند در همه عرصه ها مثلا به تهدیدها نگاه می کنند تا به فرصتها ، ما اگر می خواهیم یک گام بزرگ برداریم باید یک توجه بیشتر و جدی تر به داشته های خودمان داشته باشیم که این همین ظرفیتهای ماست ما اگر به ظرفیتهایمان یک ارزیابی دقیق داشته باشیم این معلوم را خوب بفهمیم خیلی از مجهولات مان را هم می توانیم حل کنیم من امیدوارم که انشاء الله هر دولتی که منتخب مردم واقع شد هر برادری که توانست اعتماد مردم را جلب کند با یک نگاه اساسی برای شکوفا کردن ظرفیتهای کشور انشاءالله به دنبال حماسه سیاسی مردم، آن حماسه اقتصادی را هم ایجاد کند.