این تدلیس نیست؟
از آقای سعید حجاریان که چند روز پیش گفته بود، انتخابات ۸۸، نه تقلب بود و نه تخلف، بلکه تدلیس سیاسی، این سوال را میپرسد که اگر بخواهد رفتار امروز وزیر پیشنهاد آموزش و پرورش را تحلیل کند، چه نامی بر آن خواهد گذارد؟
جهان نیوز - سیاوش رضوانی: آنچه که وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش را واداشت تا در دفاع از خود، قلب حقیقت کرده و نام میدان «حقشناس» را به آیتالله حقشناس نسبت دهد (آنهم سه سالی پیش از درگذشت ایشان)، همان خردمایه محوری اصالتداشتن رایآوری است که در دولت جدید به عینه قابل رویت است. وزاریی که نمیخواهند بار دیگر شانس حضور در قدرت را از دست بدهند و به هر آنچه که نباید و نشاید، دست مییازند.
در همین سخنرانی، به مقایسه ماجرای میدان ۹ دی تهران و زیرگذر ۹ دی قم بنگرید؛ طرز و شیوه استدلال وزیری که دانشآموخته برجسته ریاضی است و در درایتاش تردیدی نیست، قیاسی نادرست و عامیانه است: علما در قم در دسترس بودند و در تهران، خیر و همین شد که این میدان ۹ دی شد و آن دیگری، نه. آنچه در پشت ذهن گوینده و مشورتی که به او داده شده نمایان است، نشانگر تسلط بیچون و چرای حرفهای حاشیهدار و سایتی است و بیتوجهی به اقتضائات و الزامات نظام تصمیمگیری.
همین برداشت ناقص، در بخش دیگری از سخنرانی نیز خود را نشان میدهد، آنجا که وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش گفت که صدها پیامک و رایانامه (ای.میل) طی دیروز و امروز دریافت کرده است که برخی از آنها حاوی نذر و نیاز برای وزیر شدن اوست؛ تعمیم گسترده پیامکها و رایانامههایی که میتوانند کاملا نظاممند و شبکهای ارسال شده باشند، زیربنای تحلیل نامزد عریض و طویلترین وزارتخانه ایران است و حال چگونه (صرفنظر از مختصات سیاسی موضوع)، میتوان امیدوار به درستی عملکرد و رفتار بود؟ یک نمونه آماری محدود (و یا چیزهای دیگری در همین حدود)، گواه استقبال ۸۰ درصدی آموزش و پرورشی از این وزیر قرار میگیرد و احتمالا در چارچوب ذهنی آقایانِ دیگر هم، همین روشها برای شناخت افکار عمومی بهکار گرفته میشود که کژرویهای گسترده رخ میدهد.
تا این لحظه (زمان نگارش و انتشار این یادداشت)، معلوم نیست که آقای محمدعلی نجفی، وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم خواهد شد یا نه و نگارنده کوتاه بودن سخن رئیسجمهور در معرفی نامبرده (در نسبت با سایر وزرا) و یا ابهامات گسترده سیاسی در اندیشه وی را مد نظر قرار نداده است و از آقای سعید حجاریان که چند روز پیش گفته بود، انتخابات ۸۸، نه تقلب بود و نه تخلف، بلکه تدلیس سیاسی، این سوال را میپرسد که اگر بخواهد رفتار امروز وزیر پیشنهاد آموزش و پرورش را تحلیل کند، چه نامی بر آن خواهد گذارد؟




























ارسال کردن دیدگاه جدید