رنجنامه نسل پیتزا و پپسی و آسپرین!

(مقدمه ای بر آسیب شناسی طب وتغذیه مدرن)

تبيين: حسین فلاح زاده ابرقویی-به جای مقدمه:

تلویزیون ضمن یک برنامه آشپزی، برای آنکه پلی به گذشته زده باشد، طرز تهیه‌ی شربت قدیمی سکنجبین را آموزش می‌داد: مواد لازم: 1.سرکه(ترجیحاً سفید) 2.شکر 3.شربت عصاره نعنا 4.جوشانده‌ی نعنا...! گمان می کنم هر کس قدری مطالعه در زمینه‌ی طب اسلامی و ایرانی داشته باشد، باید با دیدن این برنامه از عمق وجود، احساس حسرت خواهد کرد! در کتب طبی سنتی و قدیمی ما بیش از یکهزار نوع سکنجبین آموزش داده می‌شود که هر کدام علاوه بر خوشمزگی و فرح بخشی و غیر مضر بودن، جهت بسیاری بیماری های خاصی نافع بوده، از  به وجود آمدن بسیاری بیماری ها هم جلوگیری می‌کند. ترکیب متداول سکنجبین در کتب طبی عسل و سرکه طبیعی انگور است نه شکر (مخصوصا شکر سفید) و سرکه ی سفید (بفرمایید اسید سیتریک یا طعم سرکه)!

باری این قصّه ـ و البته این غصّه ـ در انواع غذا ها و نوشیدنی های ما وجود دارد.

البته این تغییر سبک زندگی منحصر به کشور ما نیست؛ انگار  این دست های آلوده برای تمام مردم دنیا برنامه ریزی کرده است! در همین کشور روسیه چند سالی قبل آماری این چنین منتشر شد: «تعداد زنان جوانی که که از نظر بدنی سالم هستند (فارغ التحصیلان مدارس عمومی) امروز 3/6 درصد است. از هر 4 نفر، 3 نفر از بیماری های مزمن رنج می برند! در میان فارغ التحصیلان دختر 22% هنوز به بلوغ جسمی کامل نرسیده اند و40% نیز هرگز قادر به بچه دار شدن  نخواهند بود!»

پیچیدگی و انسجام نظام بهداشتی مدرن برای کاهش سلامتی نوع بشر!

نظم و هماهنگی تمام دستگاه‌های مربوط به محیط زیست، تهیه غذا، تولید میوه های مسموم، درمانگری ناصحیح و ... در جهت کاهش سلامت و بلکه از بین بردن تدریجی نسل بشر، بسیار دقیق و پیچیده است؛ در این نوشتار با کمک از نشریه وزین و پر محتوای «سیاحت غرب»، به شواهدی اندک از  این دست اشاره خواهیم کرد:

1. غذاهای شیمیایی و صنعتی

ساندار استینگرابر  که خود تارک دنیای شیمیایی گشته و در طبیعت زندگی را از سر گرفته است در این باره می نویسد: «میزان سموم شیمایی موجود در ادرار کودکان پیش دبستانی سیتل که از غذا های مرسوم استفاده می کنند نسبت به کودکان هم سن و سالشان که از غذا های آلی استفاده می کنند، 9 برابر بیشتر است!» 

2. آلودگی از بدو تولد

امروزه اخبار و گزارش های متعدی در باره ی میزان آلودگی شیر مادران ـ این سالم ترین و مفید ترین غذا برای نوازدـ به جیوه وجود دارد که بخشی از آن محصول استفاده  از ظروف تفلون و برخی مواد شیمیایی کند ساز است.

3. کودها و مواد شیمیایی

ما انسان ها حامل مقدار بسیار زیادی مواد شیمیایی صنعتی هستیم که تاثیر بیشتر آنها  بر روی سلامتی انسان ها هر گز آزمایش نشده است؛ موادی  که تا 75 سال پیش در محیط زیست هم وجود نداشته تا چه رسد به بدن انسان!   هر غذای که ما امروزه می خوریم احتمالاً در زمینی روئیده است که با فضولات و فاضلاب سمی و خطرناک کود داده شده است.  

4. افزایش بی رویه آمار سرطان

سرطان ها در جوامع انسانی رو به افزایش است بر طبق گزارش جامعه سرطان آمریکا احتمال این که یک فرد ساکن آمریکا در طول حیات خود با برخی از انواع سرطان مواجه شود اکنون برای مردان، 1 از 2 نفر و برای زنان 1 از سه نفر است.

5. رسانه هایی که نانشان در بیمار کردن کودکان است!

از 22 دقیقه برنامه ای که هر روز کودکان انگلیسی نگاه می کنند، یک پنجم آن ها مربوط به نوشابه های پر شکر، چیپس، آب نبات و دیگر محصولات شرکت های غذای فوری است؛ درآمد حاصله از تبلیغات  این مواد 59% کل گردش کار تبلیغات تلویزیونی را تشکیل است 

6. چاقی

سالانه 300000 نفر به علت چاقی می میرند. عدم کنترل وزن ـ که از خوردن غذا های فوری که در رسانه ها تبلیغ می شود به وجود می آیدـ موجب خطراتی همچون افزایش بیماری های قلبی، فشار خون بالا، دیابت، افزایش خطر سرطان، مشکلات تنفسی، آرتروز، عوارض تناسلی، بیماری های کیسه ی صفرا و... می شود.  

7. میوه هایی که قرار بود  مفید سلامتی باشند!

در طول تاریخ میوه ها عامل سلامتی انسان ها شمرده می شدند اما متاسفانه دست نا پاک بشر این نعمت الهی را هم آلوده‌ی مقاصد خود ساخته است به عنوان نمونه، موز این میوه‌ی گران و البته خوشمزه در برخی مزارع به سمی تبدیل شده که تدریجاً در جان انسان ها کاگر می شود. برخی شرکت ها برای افزایش تولید موز از مواد شیمیایی  زیادی در مزارع خود استفاده می کنند که باعث بروز بیماری های زیادی مثل سرطان، نا باروری، ناراحتی های پوستی و ... در کارگران این مزارع و مصرف کنند گان این موز ها می شود.

8. یک دست شدن غذا ها

برین هالویل در مقاله ای با عنوان غذا خودردن در خانه، می نگارد: «سفر دراز مدت مواد غذایی به بسته بندی بیشتر ، مصرف سوخت بیشتر و تولید آلودگی های مختلف منجر می شود. این سیستم... علاوه بر فقیرتر شدن کشاورزان،به افزایش قیمت مواد غذایی و سوء تغذیه نیز منجر می گردد.» 

9. دانش پزشکی در اختیار نسل کشی!

غرب به عنوان دایه ای دلسوز تر از مادر تصمیم به ریشه کن کردن این فلج اطفال در نیجر گرفت. اما برنامه واکسیناسیون آنها در پاییز 2004، یعنی زمانی که روحانیون مسلمان در بخش مسلمان نشین شمال نیجر مدعی شدند که این توطئه غربیان برای از بین بردن جمعیت این مناطق است، با مشکل روبرو شد. آزمایش ها مشخص ساخت که این واکسن ها حاوی استروژن و دیگر هورمون های جنسی زنانه و مواد عقیم کننده بوده است.   زنان کشور های جهان سوم هم که مورد تزریق واکسن کزاز قرار گرفتند، با نوعی تولید پادتن مقابله کننده با هورمون یعنی هورمونی که بدون آن رشد جنین با نقص همراه می شود، روبرو شدند. این واکسن را می توان ابزاری پنهانی و ناشناخته در راستای مقابله با باروری دانست. 

10. پزشک ها و دارو خانه هایی که تهدید کننده‌ی سلامتی اند!

ورنون کلمن که  معتقد است امروزه بالای هر بیمارستان امروزی باید یک تابلوی «تهدید سلامتی» نصب شود در مقاله ای با عنوان «پزشکان تهدیدی برای سلامتی» می نویسد: «تردیدی نیست که پزشکان یکی از بزرگترین ( اگر نگوییم بزرگترین) عامل بیماری در اکثر کشورهای توسعه یافته هستند. امروزه اکثر ما و در بیشتر اوقات، بدون حضور یک پزشک سلامتی  بیشتری خواهیم داشت... به نقطه ای رسیده ایم که در یک موازنه ی کلی، پزشکان با حسن نیّت که آموزش های زیادی را گذرانده اند به همراه متخصصان بیمارستان ها که امکانات زیادی را در اختیار دارند، ضرر بیشتری  به نسبت منفعت می رسانند.»  وی همچنین می افزاید « ما بیشتر از اجداد مان زندگی نمی کنیم و مطمئناً از آنان سالمتر نیستیم. ما نه زندگی طولانی تر و نه سالم تری نسبت به گذشتگان خود داریم؛ از سویی دیگر امروزه به نسبت هر دوره دیگر تاریخی بیمار تر هستیم!» 

11. دست به دست هم دهیم به پول؛ عالَمی را کنیم بیمار!

هماهنگی برخی پزشکان و داروسازان، بسیار قابل توجه است، ورنون کلمن از این پیوند این چنین پرده برمی دارد: «پزشکان چیزی بیش از یک ارتباط دهنده بین صنعت دارو سازی و مصرف کنندگان نیستند. نتایج نهایی این تراژدی مدرن، درد و رنج بیماران است. تجویز بیش از حد، جراحی های غیر ضروری، آزمایش های خسته کننده و بی پایان در تشخیص نوع بیماری، همه و همه بیماران را ضعیف نموده است ... واقعیت خوفناک این است که افراد بیشتری در نتیجه مصرف دارو های تجویزی، به نسبت به مواد و دارو های غیر مجاز و کوکائین می میرند!!» 

12. وقتی نان بعضی در بیماری دیگران است

برخلاف تصور ما که پزشکی امروز را عبادت و یا لا اقل عملی انسان دوستانه می دانیم برخی دیگر آن را تجارتی پر درآمد می داند؛ «سود آوری و نه بهبود مریض ها، هدایت کننده ی اصلی جریانی است که عملکرد انگیزش و جاه طلبی صاحبان مشاغل پزشکی را  راهبری می نماید.»   البته حق هم با آنها ست؛ وقتی شرکت های دارویی درآمد خود را از طریق افراد بیمار به دست می آورند، مگر بی کارند بیماران را بهبود ببخشند؟!
***
اما آیا این شواهد که خوشبختانه  و یا متاسفانه کم هم نیستند نباید ما را وادار به تامل کند که لا اقل ـ به قول ری موینیهان ـ به وضعیت موجود قدری مردد و مشکوک باشیم؟  آیا نباید رد پای کسانی را بجوئیم که مریض شدن مردم و در نهایت مردن آنها آرزوی دیرینه ی آنهاست؟

سازمان بهداشت جهانی در دفاع از سلامت مردم چه نقشی بر عهده دارد؟

متاسفانه شواهد و قرائن موجود نه تنها کارنامه‌ی قابل قبولی را از این سازمان به دست نمی‌دهد بلکه در دخالت داشتن این سازمان در وضع موجود حکایت دارد: به عنوان نمونه در دهه های گذشته میلیون ها زن مکزیکی، نیکاراگوئه ای و فیلیپینی به دستور این سازمان اغفال شده، مورد تزریق واکسن کزاز قرار گرفتند که تعدادی از آنها به ناباروری یا سقط جنین مبتلا شدند.   در سپتامبر 1987 طی کنفرانسی که با حمایت سازمان سلامت ملی در کالیفزنیا برگزار شد دکتر ویلیلم کمپل داگلاس، سازمان بهداشت جهانی را مسئول قتل عام آفریقائی ها با ویروس ایدز معرفی نمود. 

مدیر کل سازمان بهداشت بی پرده از اهمیت نان دارو سازان و بی اهمیتی جان انسان ها  می گوید: «صنعت دارو سازی این اصلی ترین و پر هزینه ترین بخش از  دانش پزشکی که امروزه همه گیر شده است، به صورت رضایت بخش ترین قسمت برای صاحبان حرفه های بخش سلامت جامعه در مقایسه با منافع مصرف کنندگان خدمات مراقبت های سلامتی در آمده است.»

و اما رد پای گرگ

امروزه سازمان بهداشت جهانی که برجسته ترین نهاد علمی و بهداشتی در عرصه ی بین الملل محسوب می شود، اسیر سیاست های قدرت های جهانی شده است به عنوان نمونه دولت بوش در اقدامی، دستور محدود  شدن ارتباط بین وزارت بهداشت و خدمات انسانی کشورش را به مقامات سازمان بهداشت جهانی را داده است. همچنین وزارت بهداشت آمریکا هر گونه پاسخ دانشمندان این کشور به درخواست و سوالات سازمان بهداشت جهانی را منوط به کسب اجازه از مقامات سیاسی وزارت بهداشت نموده است.  رونالد ریگان رئیس جمهور اسبق آمریکا زمان طرح برنامه های استراتژیک آن کشورش برای مقابله با اتحاد جماهیر شوروی می گوید: «باید قشر عظیمی از جوانانی که نگرش مصرف گرایانه نسبت به جامعه دارد در شوروی به وجود بیاید یک نسل پپسی!» 

در به وجود آمدن بیماری ایدز  همه کاسه و کوزه های بر سر میمون های بیچاره ای شکست! میمون هایی که روحشان از این ماجرا خبر نداشت! آلن کانت ول می نویسد: «دولت [آمریکا] نمی خواهد که مردم به سلامت واکسن ها شک کنند. لذا تقصیر را به گردن میمون های آفریقایی و خود آفریقائیان می اندازد خلاصه این که دانشمندن فعال در این حوزه، تنها بی بند و باری جنسی همجنس بازی، سوزن های آلوده و ... را عامل انتشار این بیماری می دانند اما هیچ گاه نمی خواهند نقش خود و مسئولیتشان در این هولوکاست انسانی-بهداشتی، توجه نمایند.» 

مقصران چه کسانی هستند! صراط مستقیم کجاست؟

اما در این جا وقتی می بینیم انگار این نسخه ها برای تمامی مردم دنیا حتی مردم خود آمریکا پیچیده شده، سوال مهم دیگری مطرح می شود و آن این که به راستی چه کسی بیشتری سود را از بیمار شدن، عقیم شدن و حتی مردن مردم در سراسر دنیا می برد؟ در پاسخ به این سوال هیچ جوابی را نمی توان داد، به جز: هم پیمانی واضحِ علم سکولار و پوزیتیویستی، سرمایه داری لجام گسیخته، شرکت‌های ظاهرا چندملیتی داروسازی و بهداشتی، یهودزدگی و ماده گرایی علم جدید، صهیونیسم علمی، دانشگاه مقلد و نه بومی، و غفلت و بی برنامگی و خسارات ما در امر خطیر بهداشت و سلامت و آموزش و پژوهش در طب وتغذیه ایرانی-اسلامی!

امید که این نوشته سوزنکی باشد بر بادبادک ذهنی برخی که بدون توجه به مبانی تاریخی وفلسفی و نتایج علم طب وتغذیه مدرن، آن را بدون نقد وبررسی دقیق، تبدیل به نظام دانشگاهی پزشکی کشور اسلامی ایران، با آن سابقه چند هزار ساله در دانش پزشکی مفید و جوابگو دارد! همچنین، امید که نسل آینده دانشجویان و طلاب علاقه مند به طب وتغذیه، با دیدن این نوشته به فکر تاسیس و تغییر مواد درسی رشته های مرتبط و بومی سازی و اسلامی سازی عوم مرتبط و وارد کردن مباحث تاریخی وفلسفه طب به دروس رشته های مرتبط باشند تا بتوانتیم عمیقا از این مشکل و وادادگی رها شویم.

ا‌ن‌شاءالله المستعان.

ارسال کردن دیدگاه جدید

محتویات این فیلد به صورت شخصی نگهداری می شود و در محلی از سایت نمایش داده نمی شود.

اطلاعات بیشتر در مورد قالب های ورودی