بولتن نیوز: سفرایی که در اعتراض به تصرف سفارت انگلیس توسط دانشجویان ماه گذشته از ایران خارج شده بودند، دست از پا درازتر بازگشتند.

به گزارش خبرنگار بولتن نیوز وزارت خارجه هلند لحظاتی ساعتی پیش اعلام کرد که سفیر این کشور به امروز به تهران بازگشته است و از فردا سفارت این کشور به فعالیت خود ادامه خواهد داد.

در حالی سفیر هلند به تهران بازگشته است که حزب راستگرای PVV هلند که از احزاب افراطی این کشور محسوب می شود، در واکنش به این اقدام دولت اعلام کرده است که با این تصمیم دولت آمستردام مخالف می باشد و سفیر این کشور نباید به ایران باز می گشت.

این درحالیست که سفیر ایتالیا در طی 10 روز گذشته وارد ایران شده و برآورد می گردد که سفیر آلمان و فرانسه نیز طی هفته آینده وارد ایران شوند.

بنابراین گزارش، پس از اینکه انگلستان در واکنش به تصرف سفارتخانه این کشور توسط دانشجویان ایرانی،سفیر و دیپلمات های خود را از ایران فراخواند "یوری زورنتال" وزیر امور خارجه هلند از سفیر این کشور در ایران خواست که سریعا محل خدمت خود در تهران را ترک کرده و به هلند عزیمت نماید

عزیمت برخی سفرای دول اروپایی از تهران به مقصد کشورهایشان اولین باری نیست که در طول حیات انقلاب اسلامی اتفاق می افتد. سالها پیش(1376) نیز سفرای کشورهای اروپایی در واکنش به احضار سفیر کشور آلمان به وزارت خارجه و اعتراض ایران به دادگاهی که در این کشور برخی از سران نظام را متهم به ترور چند ایرانی کرده بود، از ایران خارج شدند.

پس از این خروج سفیر آلمان از تهران،تمامی کشورهای اروپایی در اقدامی شتاب زده و بی سابقه، و با هدف تحت فشار قرار دادن ایران، تمام سفرای خود را از ایران خارج کردند و این در حالی بود که شاید اگر به عواقب این اقدام خود می‌اندیشیدند، هرگز به فکر این اقدام نمی‌افتادند.

یک ماه پس از صدور رأی در اردیبهشت 76 رهبر انقلاب در دیدار سالانه خود با معلمان با اشاره به این موضوع به گونه‌ای عزتمندانه برخورد کردند، تا سیلی تاریخی به اروپا رقم بخورد. ایشان در این زمینه فرموند: «همین آقایان اروپایی‌ها؛ همین‌هایى که دیروز در لوکزامبورگ نشستند و ریش‌های‌شان را هم‌قد کردند و با هم حرف زدند و حکمت(!) صادر نمودند، ده‌ها کشور دنیا را استعمار کرده‌اند. اگر استعمار و تضییع حقوق ملت‌ها گناه است، این گناه فقط بر گردن همین دولت‌هایى است که نمایندگانشان دیروز نشستند و راجع به ایران حرف زدند که حقوق بشر را رعایت کند!»

ایشان در ادامه فرمودند: «مگر کسى اهمیت مى‌دهد که اینها چه گفته‌اند؟ البته دستگاه دولتى ما که بحمداللَّه مواضع بسیار خوبى در مقابل حرکت‌هاى زشت اینها داشته است، از حالا به بعد هم بایستى با کمال قدرت عمل کند و در مرحله اوّل، سفیر آلمان را فعلاً تا مدّتى نباید راه بدهد که به ایران بیاید. بقیه هم که مى‌خواهند به عنوان یک حرکت به اصطلاح آشتى‌جویانه برگردند، مانعى ندارد. خودشان رفته‌اند، خودشان هم برمى‌گردند. دیدند که رفتن‌شان هیچ اهمیتى ندارد. اینها مى‌خواهند برگردند، مانعى ندارد؛ اما در رفتن سفراى ایران به کشورهاى آن‌ها، هیچ عجله‌اى نباید بشود. باید سرِ صبر و فرصت ببینند چه چیزى مصلحت است؛ هر چه که عزّت اسلامى اقتضا مى‌کند - همان طور که همیشه گفته‌ایم - همان گونه عمل کنند.»

معظم له تاکید کردند: «این نکته را، هم اروپایی‌ها و هم دیگران بدانند. اروپا خیال نکند که ما به او احتیاج داریم؛ ابداً. ما به اروپا هیچ احتیاجى نداریم. ما کشور خودمان را مى‌توانیم بدون اروپا هم اداره کنیم. حالا فرض کنید، اگر چهار قلم کالاى لوکس و تجمّلاتى از فلان جا مى‌آید، نیاید؛ چه اهمیتى دارد. آنچه که مورد نیاز ملت ماست، در داخل تولید مى‌شود و اگر هم چیزى باشد که ما لازم داشته باشیم، خیلى از کشورها هستند که صف کشیده‌اند تا به ما بفروشند. چه نیازى به این چند دولت کشور اروپایى است که خیال مى‌کنند صاحب دنیا هستند؟!»

پس از این سخنرانی، سفرای اروپا یکی یکی و به‌تدریج در آخرین مرحله نیز سفیر آلمان به ایران بازگشت تا این پایانی باشد بر ماجرای قهوه خانه میکونوس!

شهریورماه سال جاری رهبر معظم انقلاب درباره آنچه که دست اروپایی ها را در قضیه خروج سفرا از ایران گرفت، فرمودند: «يك روزى يكى از دولت‌هاى اروپايى نسبت به جمهورى اسلامى اظهار علاقه و ارتباط و اينها مي‌كرد؛ همان دولت سر قضيه‌ى قهوه‌خانه‌ى ميكونوس دادگاه تشكيل داد، مسئولين درجه‌ى يك كشور را در آن دادگاه متهم كرد! دولت‌هاى اروپايى با آنها هم‌دست شدند، همه‌شان سفراى خود را از تهران فراخوانى كردند؛ اينها كه يادمان نرفته. خواستند سيلى بزنند، البته سيلى سخت‌ترى خوردند. از همين حسينيه آنچنان سيلى‌اى خوردند كه بعد تا مدت‌ها دنبال علاجش بودند! هر وقت توانستند، آن‎ها درصدد سيلى زدن برآمدند.»

اما این حادثه تاریخی درس عبرتی برای برخی از اعضای اتحادیه اروپا نشد و این کشورها این بار با طناب پوسیده روباه پیر استعمار به چاهی رفتند که سالها قبل با طناب آلمان بدان رفته بودند. اکنون نیز برای دوم بار،آنها که با پای خود ایران را ترک کرده بودند، بدون هیچگونه دعوتنامه ای به کشورمان برگشته اند تا دومین سیلی را خورده باشند و مناسبات کشور خود با ایران را در سطح مناسبی نگه دارند.