مدتی است دولت زحمتکش به دنبال طرح بزرگ و حساس «هدفمندی یارانه ها» است. طرحی که همگان بر اصل آن اتفاق نظر دارند گرچه در مورد شیوه اجرا وزمانبندی آن حرف و حدیثهایی وجود داشته و دارد.مجموعه دولت به ویژه شخص رییس جمهور محترم با تمام تلاش در صددند تا این طرح به نحو احسن و با کمترین آسیب اجرا گردد. طبیعتا علاوه بر «برنامه ریزی دقیق» برای اجرای این برنامه، نیاز به «نظارت گسترده ومقتدرانه» ای است بدان جهت که طرحی که هدف آن تحقق عدالت اجتماعی است نباید خود به تبعیض و فاصله طبقاتی بینجامد!

البته سازوکارهایی برای تحقق این مهم توسط دولت خدمتگزار انجام پذیرفته یا در حال انجام است. قوه محترم قضائیه نیز آمادگی خود را در جهت برخورد با متخلفان اعلام داشته است.اما نکته مهم این است که انسان همیشه و در همه حال هم نیاز به نظارت «بیرونی» دارد و هم نظارت «درونی». در کنار عناوینی چون تعزیرات، محکمه،مبارزه با گرانفروشی، مجازات و اشد مجازات، باید آموزه های دیگر دینی را نیز زنده کرد. آموزه هایی چون «کسب حلال»، «قناعت»، «توکل»، «گرانفروشی و عواقب آن»، «امر به معروف و نهی از منکر» و... قطعا اگر این موارد در کنار تعزیرات و امثال آن نباشد نه همه موارد تخلف قابل پیگیری است و نه اثر کاملی خواهد داشت.

یک  راننده تاکسی اگر بینه وبین الله ببیند ده درصد باید قیمت را بالا ببرد ولی اعتقادی به کسب حلال و ...نداشته باشد و چشم قانون را دور ببیند به راحتی اقدام به «اجحاف» می نماید ولی اگر اعتقاد به معاد و اثرات زیانبار روزی حرام و شبهه ناک داشته باشد وبداند که شمشیر زدن در راه خدا از کسب حلال آسانتر است(اصول کافی ج1ص161) یا تلاشگر در برای رزق حلال مانند مجاهد در راه خداست(بحار الانوارج100ص17) و یا اینکه خداوند دعای کسی را که از دیگران ظلم وحقی بر گردنش باشد مستجاب نمی کند(وسائل الشیعه ج7ص146)، در این صورت به حد خود قانع خواهد بود.

به نظر، این یک وظیفه خطیر است که همه باید بدان پایبند باشند. دولتمردان، مسؤولین، روحانیت و حتی کسانی که همیشه آیه یأس می خوانند باید به دولت نه! به مردم عزیز ایران کمک کنند و با توجه به غنای فرهنگ قرآنی اسلامی زمینه اجرای این طرح بزرگ را فراهم آورند. البته ریاست محترم جمهور در برخی از صحبتهایشان به بحث روزی حلال و اینکه احتکار و گرانفروشی باعث فراهم آمدن لقمه حرام می شود پرداختند ولی این مقدار کفایت نمی کند بلکه نیاز به فرهنگسازی گسترده ای دارد. اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران مسلمانند و دلباخته اهل بیت علیهم السلام هستند بنابراین تبیین آیات شریفه قرآنی و روایات ناب حضرات معصومین علیهم السلام که چراغ راه ما در همه زمینه هاست برای مردم کمک شایانی به اجرای هر چه بهتر این برنامه مهم می نماید.

اساسا اگر در تحولات مهم سیاسی، اجتماعی، اقتصادی از قدرت بی بدیل دین ومعنویت کمک نگیریم پس دین را برای چه می خواهیم؟ ما که مطابق تفکر مسیحی تحریف شده دین را تنها برای آخرت را نمی خواهیم. ما به برکت قرآن و اهل بیت علیهم السلام دین را ضامن سعادت دنیا وآخرت می دانیم.

بله همیشه در هر جامعه ای عده ای هستند که به حد خود قانع نبوده و آتش حرصشان شعله ور است. برای چنین افراد یا گروههایی باید نظارتهای مقتدر بیرونی اعمال  کرد و با آنها به مبارزه پرداخت.

به امید روزی که دین در تمام عرصه ها نقش بی بدیل خود را پیدا نماید ولو  کره المشرکون....