رضا عابدی گناباد- کارشناس ارشد مسائل سیاسی

این روزها وقتی تلویزیون را روشن می کنی، وقتی به اینترنت می روی و یا حتی اگر در سطح شهر رفت و آمد کرده باشی با تبلیغات رنگارنگی مواجه می شوی که همه را به مشارکت گسترده در انتخابات دعوت می کند. اما من بازهم مثل همیشه در انتخابات شرکت نمی کنم! من در انتخابات 88 ریاست جمهوری شرکت نکردم چه رسد به انتخابات مجلس. یادش به خیر روزهای فوران احساسات جنبش سبز را که با رفقا چه ها که نکردیم. از آتش زدن سطل زباله گرفته تا سنگ پرانی و تخریب اتوبوس واحد و تاکسی همه و همه چه لذتی داشت. هر وقت یاد آن ایام می افتم دهنم آب می افتد. ای کاش دوباره آن روزهای طلایی تکرار شود. من و دوستانم تقدیر اوباما، سارکوزی و مرکل را هنوز یکی از افتخارات خود می دانیم! خدا رحمت کند ریگی بیچاره را؛ وقتی که سربریدن هایش را در العربیه و تقدیر نوری زاده را در صدای آمریکا می شنیدم برای آل سعود، موساد و سیا آرزوی موفقیت می کردم!

یاد بی بی سی فارسی، صدای آمریکا بخیر که چگونه به ما خط می دادند. امروز هم من به حکم منافع بی بی سی فارسی و اوبامای عزیز در انتخابات شرکت نمی کنم. امثال من سرنوشت کشور و مردم برایمان اهمیتی ندارد. برای من عشق و حال مهم است و نه مشکلات اقتصادی کشور که باید به دست مجلسی قوی حل شود. اصلاً اگر مشکلات زیاد باشد و مجلسی ضعیف در رأس کار باشد برای ما بهتر است.

اصلاً من چه کار دارم به مشکلات خانواده پایین شهری. برای من دیسکو و کاباره و آزادی استفاده از ماهواره مهم است و بس. برای من تیپ و قیافه فلان گروه رپ و راک زیرزمینی مهم تر از استقلال و حفظ تمامیت کشور است. من به منافع ملی کشور و سرنوشت ایران چکار دارم اینها همه اش در برابر یک تار موی گلشیفته فرهانی و آنجلینا جولی ارزشی ندارد!

آخر من را چه با انتخابات مجلس نهم. آیا می شود که دوباره حضور بیش از 40 هزار مستشار آمریکایی را در ایران دید؟ من چکار دارم به بخور بخورهای شهرام جزایری ها و اختلاس 3 هزار میلیاردی که بروم به افراد پاک دست و عدالت خواه رای دهم. آخر مردم چه کاره اند که در کارهای خیرخواهانه آقازاده لندن نشین و هزینه های او در انتخابات مجلس سر و گوش می جنبانند؟ شما را که نمی دانم اما برای من شلوار جین، ریمل دخترکان بزک کرده و آزادی حجاب و سخنان شیرین، شیرین عبادی در باب آزادی زنان به سبک غربی اصل است. یاد برخی همفکران مجلس ششم بخیر. چه جان فشانی ها که در این راه نکردند. یاد تاج زاده و شیرزاد بخیر. راستی الان شیرزاد کجاست و چکار می کند چرا خبری از او نیست؟ واقعاً شیرمردی برای خودش بود!

من را با انتخاب نماینده ای مردمی و وفادار به منافع ملی چه کار؟ به نظر من اگر یکی زد به سرش و خواست رأی دهد برود به فردی رأی دهد که مقابل رهبری باشد. به فردی رأی دهید که به جای مردم و منافع آنان به احزاب و باند ثروت و قدرت وابسته باشد. به فردی رأی دهید که از آمریکا و انگلیس حرف شنوی داشته باشد. به جای وفاداری به شهداء و آیت الله خمینی بروید سراغ کسی چون احمد باطبی. وقتی عکس او را در کنار بوش می بینم به خود می بالم به این می گویند عدم سازش پذیری با بیگانه!

بروید به کسانی رأی دهید که مقاومت در برابر الزمات نظام بین الملل ندارند. افرادی که حساسیت فرهنگی ندارند. پایداری بر اصول ندارند. با نگرش الهی و اعتقاد همزمان به اسلام، جمهوری اسلامی و قانون اساسی بیگانه اند. به افرادی رأی دهید که با منطق، آزادی، استقلال، عدالت خواهی، فسادستیزی، اعتزار به اسلام، ساده زیستی، مردم گرایی، تواضع و نقلتیدن در گرداب غرور، اجتناب از اسراف و ریخت و پاش، مسئولیت پذیری، پاسخ گویی، اهتمام به علم و پیشرفت، سعه صدر، اجتناب از هوای نفس، تلاش بی وقفه، انس با خدا و شجاعت بیگانه اند.