در حالی که به تازگی اتحادیه اروپا در اقدامی سیاسی برای تحت فشار گذاشتن جمهوری اسلامی ایران واردات نفت خام خود از کشورمان را طی مدت 6 ماهه به صفر خواهد رساند، برخی منابع آگاه از تمایل اروپا برای طرح انتقال گاز ایران به اروپا از طریق سوریه خبر می دهند.

به گزارش بولتن، تابستان سال ۲۰۰۹ ميلادي مسئولان پنج کشور ترکيه، بلغارستان، روماني، مجارستان و اتريش در هتل ريسکوس آنکارا قرارداد بزرگي را امضا کردند. هر چند نماينده اي از آمريکا در آن نشست حضور نداشت اما روح سياست هاي ايالات متحده بر آن حاکم بود در آن زمان مسئولان پنج کشور مذکور قرارداد احداث خط لوله ۳ هزار و ۳۰۰ کيلومتري انتقال نفت و گاز آسياي ميانه و حوضه خزر به اروپا را امضا کردند بدون آن که از ايران که داراي دومين ذخاير گاز طبيعي و از اصلي ترين توليد کنندگان نفت در جهان است نامي برده شود!

امضاي اين قرارداد که در مراسمي پر طمطراق با حضور ۲۰ کشور و رئيس کميسيون اتحاديه اروپا صورت گرفت نشان مي داد که جنبه هاي تبليغاتي اين اقدام کاملا مورد توجه و از قبل برنامه ريزي شده بود به ويژه آن که کشورهاي غربي هم در تحميل خواسته هاي نامشروع خود به ايران در خصوص برنامه هسته اي و هم در قانع کردن روسيه براي فروش ارزان قيمت گاز به اروپا ناکام مانده بودند.

پس از چنين اقداماتي ايران خط لوله اي را براي انتقال گاز خود به کشورهاي ديگر و از جمله اروپا طراحي کرد که به خط لوله گاز اسلامي شهرت يافت.مرداد ماه سال جاری نیز پس از ماه ها مذاکره، تفاهم نامه آن توسط وزراي نفت عراق و سوريه و سرپرست وزارت نفت جمهوري اسلامي ايران امضا شد. با اجراي اين خط لوله ايران گاز خود را از طريق خاک عراق و سوريه به سواحل مديترانه و سپس به اروپا مي رساند.

براساس این گزارش، اين خط لوله يک هزار و ۵۰۰ کيلومتر طول دارد و گاز پارس جنوبي را به دمشق پايتخت سوريه مي رساند. طول خط لوله در عراق ۱۹۰ کيلومتر و در سوريه ۶۰۰ کيلومتر خواهد بود ظرفيت اين خط لوله ۱۱۰ ميليون مترمکعب پيش بيني شده است

انتقال نفت ایران به اروپا از طریق عراق و سوریه در حالی است که دولت عراق بطور متوسط نیازمند واردات گاز بین 10 تا 15 میلیون متر مکعب و سوریه نیازمند 15 – 20 میلیون متر مکعب گاز و کشور لبنان نیز نیازمند 7 – 5 میلیون متر مکعب گاز تا سال 2012 می باشند.

بر اساس این گزارش اکنون میزان صادرات گاز ایران در سال 6/7 میلیارد متر مکعب در سال می باشد.

ایران که دومین ذخایر بزرگ گازی دنیا را در اختیار دارد قصد دارد صادرات گاز خود را افزایش بدهد و اتحادیه اروپایی که نیاز مبرم و شدیدی به گاز ایران دارد اکنون پس از مجادلات فراوان با روسیه پذیرفته اند که مسیر دیگری را از طریق سوریه برای واردات گاز خود پیدا نمایند.

این مسیر استراتژیک انتقال گاز ایران به اتحادیه اروپایی شرایط را به نحوی برای ایران ایجاد کرده است که اروپا ایران را جزء کشورهای تامین کننده انرژی خود محاسبه کرده و قصد دارند تا از طریق کشورهای مختلف گاز ایران را خریداری نمایند و اکنون سوریه و اتحاد استراتژیکش با ایران قرعه را بنام این کشور گشوده است.