یک بام و دو هوای جناب زیباکلام
عرض سلام خدمت جناب زیبا کلام باد
جنابتان مرقومه ای نگاشته و با کنایه های زیبای همیشگی تان، از کثرت بودجه های فرهنگی و مذهبی و قلت بودجه محیط زیست، گله کرده اید.
مقدمتا محضر گرامی تان عرضه بدارم و قتی داعش به سوریه حمله کرد، به آثار باستانی و محیط زیست که هیچ، به جان هیچ جنبنده ای رحم نکرد؛
شاید سئوال کنید، چه ربطی دارد، بودجه فرهنگی ما به وحشی گری دواعش؛ پاسخ در این است که جنابتان به خوبی می دانید، تنها نیرویی که می تواند در برابر داعش و بدتر از داعش مقاومت کند و از هیچ سلاح و شکنجه ای نهراسد و حتی در هنگام اسارت، چون شیر، چنان نگاهی بر روبهان داعشی بیندازد که ترس را در داعشیان نمایان کند، همین تفکر دینی و فرهنگی است؛ جنایتان می دانید کوروش پرستانی که زیر ابرو برداشته و دم از غیرت آریایی می زنند، جگر چنین کارهایی را ندارند؛ نهایت شجاعتشان تتو کردن عکس کوروش روی بازوست.
لذا حتی اگر همه نقش های دیگر دین را نادیده بگیریم، عجیب است که جنابتان از این عنصر مهم در امنیت کشوری که دورتادور آن را ناامنی فراهم کرده، غافل هستید!!! حتی اگر حضرتعالی می توانید ماهیانه چند میلیونی به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه نظام جمهوری اسلامی به عنوان حقوق در یافت نموده و سینه چاکانه از لیبرالیسم و سکولاریسم دفاع نمایید، به برکت همین جوانانی است که چنین فرهنگی را آموخته اند.
نکته دیگر آنکه حضرتعالی به خوبی واقف هستید که برخی بودجه هایی که شما آن را با طعنه برای تقویت ایدئولوژیک حکومت دینی می خوانید، به نهادهایی چون ارشاد که زیر نظر رئیس جمهور مورد حمایتتان بوده تعلق می گیرد؛ همان نهادی که بودجه رسانه های زنجیره ای که جنابتان در آنها سرمقاله می نویسید، را تأمین می کند.
البته باید توجه شما نسبت به مسائل محیط زیست را تحسین کنم، اما تعجبم را چه کنم که بین این ردیف های بودجه چشمتان تنها قافیه بودجه فرهنگی آن هم بخشی که مربوط به حوزه و مؤسسات حوزوی است را نشانه گرفته است؛ ای کاش نسبت به بودجه برخی دستگاه های عریض و طویل دولتی انتقاد می کردید تا در صدق دلسوزی شما نسبت به محیط زیست، تردید ایجاد نشود.
عجیب است که از بودجه فرهنگی انتقاد کرده و خودتان پول هایی که مردم با اعتماد به جنابتان برای کمک به زلزله زده های سرما زده به حسابتان واریز نموده اند را نگه داشته اید تا برایشان کارهای مبنایی تر انجام بدهید؛ چه بسا این زلزله زدگانی که در سرما رنج می کشند، متوجه نیستند که شما به فکر توسعه پایدار و مبنایی برای آن ها هستید و لذا از شما انتظارات بیخود دارند!
این یک بام و دو هوا چگونه توجیه می شود که شما پول مردم زلزله زده را که امروز در محیطی زیست می کنند که سرمایش، کم از مشقت زلزله زدگی ندارد را در حسابتان نگاه داشته اید و به صرفشان نمی رسانید تا کار مبنایی کنید و ضامن توسعه پایدار آنجا باشد، اما یک درصد بودجه فرهنگی کشور که حداقل ضامن تدین و امنیت مردم است را به خاطر بی توجهی دولت به محیط زیست، نشانه رفته و مورد طعن و کنایه قرار می دهید؟
ایام به کامتان باد
ارسال کردن دیدگاه جدید