به گزارش  فارس، سروده آیت‌الله صافی گلپایگانی با عنوان جمال کبریا به این شرح است:

ای دخـــت گــرامـی پـیمبر

ای سرّ رســول در تو مـضمر

 

در بـیت شریف وحی، خاتون

بــر چــرخ رفــیع مَجد اختر

 

ای شبه نبی به خلق و اوصاف

ای نــور مـجسّــم مــصـوّر

 

ای خـــادم خــانه‌ تـو حوّا

و ای حاجــب درگه تو هاجر

 

در طــورِ لــقا یــگانـه بانو

در مُـلک وجود زیب و زیور

 

بــا شــیر خــدا عـلیّ عالی

هـم سنگر و هم پیام و همسر

 

مانند تو زن جهان‌ ‌ندیده‌ ‌است

غــمـخوار و نـگاهبانِ شوهر

 

ای عــین کمال و جان بینش

ای ‌شخص ‌شخیص عصمت‌ و فرّ

 

بـر رفـعت قدر تو گواه است

بــیت و حجر و مقام و مشعر

 

ای ســیّــده زنــان عــالـم

ای بــضــعه حــضرت پیمبر

 

تـو اصلی و دیگران همه فرع

تــو جـانی‌ و دیگران چو پیکر

 

در مُـــلــک وَلا ولــیّـة الله

بـر نــخلِ وجــود احمدی بَر

 

قــرآن بــه فـضیلت تو نازل

بــرهان تــو مــحکم و مقرّر

 

روی تــو جــمال کــبریایی

کــوی تــو رواق قُرب داور

 

از جوی تو شبنمی است زمزم

و از بحر تو شعبه‌ای ‌است ‌کوثر

 

زان خـطبه آتشین که پیچید

در ارض و سـما بسان‌ تنـدر

 

محکوم شد آن نظام و گردید

حــق روشن و غالب و مظفّر

 

مـن عاجزم از بــیان وصفت

تـو بحری و من ز قطره کمتر

 

ای امّ مــحـامـد و مـعــالی

ای از تــو مــشام جان معطّر

 

بــا این‌همه عزّ و رفعت شأن

بـا آن همه فخر بی حد و مرّ

 

از ظــلـم مــنافـقین امّــت

شــد قـلـب مـنیر تـو م