يک تحليل‌گر مي‌گويد، فتواي آيت‌الله سيد علي خامنه‌اي، رهبر معظم انقلاب اسلامی ايران عليه سلاح‌هاي هسته‌اي، يک "نقطه عطف سياسي" است که بايد به اتهامات غرب عليه ايران پايان دهد.

اسماعيل سلامي، نويسنده ايراني در مقاله‌اي که روز پنج شنبه (۳۱ فروردين، ۱۹ آوريل) در وبسايت پرس تي‌‍وي منتشر شد، نوشت: "فتواي رهبر انقلاب اسلامي مي‌تواند به خوبي به عنوان نور هدايتي براي واشنگتن عمل کند تا خود را از تاريکي و جهالت خارج کند."

حضرت آيت‌الله خامنه‌اي ۲۲ فوريه (۳ اسفند) گفتند که جمهوري اسلامي ايران، از لحاظ فکري، نظري و فقهي داشتن سلاح هسته‌اي را گناه بزرگ مي‌داند.

ايشان همچنين ضمن اين‌که نگهداري چنين سلاحي را بيهوده، پرضرر و پرخطر خواندند، افزودند که ملت ايران هيچ‌گاه به دنبال سلاح هسته‌اي نبوده و نخواهد بود و به دنيا نيز ثابت خواهد کرد که سلاح هسته‌اي اقتدارآفرين نيست؛ بلکه يک ملت با اتکاء به استعدادها و ظرفيت‌هاي بالاي انساني و طبيعي خود، توانايي شکستن اقتدار متکي به سلاح هسته‌اي را دارد.

سلامي با بيان اين‌که اين حکم الزام‌آور مذهبي، ماهيت سياسي نيز در خود دارد، افزود، فضا و جو خوب مذاکرات اخير بين ايران و قدرت‌هاي جهاني مرهون خوش‌بيني است که اين فتوا آن را به وجود آورد.

اين نويسنده ايراني در ادامه ضمن به چالش کشيدن اتهامات کشورهاي غربي مبني بر برنامه مخفي نظامي هسته‌اي ايران، اظهار داشت، "نه تنها هيچ مدرکي ابدا در اين رابطه وجود ندارد"، بلکه تاريخ نيز گواه بر اين است که ايران هرگز متجاوز نبوده بلکه خود قرباني تجاوز شده است.

سلامي با اشاره به دست داشتن کشورهاي غربي در مسلح کردن رژيم بعث صدام حسين، ديکتاتور سابق عراق به سلاح‌هاي شيميايي که از آن‌ها عليه ايرانيان بي‌گناه در جريان جنگ تحميلي استفاده شد، افزود که جمهوري اسلامي هرگز دست به اقدامات بي‌رحمانه غيرانساني مشابه نزده و هرگز اقدام تلافي‌جويانه در اين رابطه نکرد.

وي گفت: "اما دردآور اين است که دولت امريکا تمام حمايت اطلاعاتي، مالي و نظامي خود را در اختيار رژيمي قرار داد که مي‌دانست شيطاني و ويرانگر است."

سلامي افزود : "چه تعداد بمب با تشويق و دستور دولت امريکا روي شهرهاي ايران در حالي که ساکنان آن‌ها خوابيده بودند، انداخته شد؟ چه تعداد جوان در جنگي که ۸ سال به درازا انجاميد، جان خود را از دست دادند؟ چند زن همسران خود را از دست دادند؟ چند کودک يتيم شدند؟" وي پرسش‌هاي خود را با طرح اين سوال تمام کرد: "آيا هيچ درمان و بهبودي براي اين جنون سياسي وجود دارد؟"

اين تحليلگر ايراني گفت، اکنون نوبت به واشنگتن رسيده است که "با برداشتن اولين گام‌ها جهت از بين بردن ابهامات در مورد نيات خود در قبال ملت ايران"، از بار دين اخلاقي و مادي که به ايران دارد، بکاهد.

سلامي در پايان مقاله خود نوشت: "به نظر نمي‌رسد که اميد چنداني در ثمربخش بودن مذاکرات آتي ( ۳ خرداد در بغداد) وجود داشته باشد مگر اين‌که امريکا لجاجت را کنار گذاشته، به خصومت با جمهوري اسلامي پايان داده، مرض بدبيني و بدانگاري خود را ترک کند و بپذيرد که ايران به دنبال يک برنامه نظامي هسته‌اي نيست."