در حالي كه عضو مركزيت حزب اعتماد ملي معتقد است ضعف قوه عاقله جريان اصلاح طلبي باعث افتادن آنها در بن بست فعلي شده، يكي ديگر از اصلاح طلبان نزديك به همين حزب از خاتمي خواسته رفتارهاي دوگانه را كنار بگذارد.

به گزارش كيهان، محمدجواد حق شناس با اشاره به رويكرد 3 سال گذشته اصلاح طلبان از جمله در زمينه تحريم انتخابات، نوشت: به نظر مي رسد نبايد تمامي تقصيرات را به گردن مسئولان انداخت و دراين ماجرا شايد سهم جريان اصلاح طلب و مسئولان و نخبگان تصميم گير آن كمتر از ديگران نباشد.

وي در مقاله اي كه در روزنامه آرمان چاپ شده مي افزايد: عدم انسجام بدنه جريان اصلاح طلب از يك سو و ضعف جريان اصلاح طلبي و قوه عاقله اين جريان نيز شايد مزيد بر اين ماجرا به حساب آيد يا اينكه نبود تحليلي متناسب با واقعيات جامعه و عدم وجود يك اتاق فكر كه تمامي جريان هاي دروني جناح اصلاح طلب را پوشش دهد نيز يكي از عوامل عدم اتخاذ راهبرد مناسب درخصوص انتخابات نهمين دوره مجلس به شمار مي آيد.

 حتي مشاهده شد كه حضور سيدمحمد خاتمي و رايي كه داد نيز در منظر بخش قابل توجهي از بدنه اصلاح طلب با واكنش هايي روبه رو شد. گرچه به لحاظ اصول اوليه رقابت هاي سياسي در جامعه ايران علي القاعده رفتار انتخاباتي سيدمحمد خاتمي فرصتي را براي خروج جامعه از بن بست در عرصه سياست پيش روي اصلاح طلبان مي گذاشت و علي القاعده بايد مورد استقبال قرار مي گرفت.

وي اضافه كرد: به نظر مي رسد مجموعه اصلاح طلبي در فضاي پيش رو در عرصه سياست تنها يك فرصت را در دسترس دارد و آن انتخابات رياست جمهوري يازدهم است كه بهار آينده بايد با آن رودرو شود بنابراين زمان با سرعت به پيش مي تازد و فرصت تصميم گيري را به لحظات آخر واگذاشتن چندان موافق عقل و تجربه نيست.

همزمان با انتشار اين نوشته از سوي حق شناس كه از مشاوران و دستياران اصلي مهدي كروبي محسوب مي شود، حجت نظري از فعالان دانشجويي اصلاح طلب رويه خاتمي را مورد انتقاد قرار داده است.

وي در نوشته اي كه از سوي پايگاه اينترنتي ميهن باز نشريافته، خاطر نشان مي كند: پيش از انتخابات مجلس نهم، دو بار از نزديك، از سيدمحمد خاتمي، سخناني با مفهوم تحريم انتخابات شنيدم. نخستين بار، اواخر مردادماه 1390 و در جلسه اي نيمه عمومي (با جمعيتي بين 25 تا 30نفر) و بار ديگر، شهريورماه 1390، در ماه مبارك رمضان و در ديداري 3 نفره! از ايشان شنيدم.

كه «ما در انتخابات شركت نمي كنيم» يا جملاتي نظير اين كه «ما هم مي دانيم وضعيت چه گونه است... با اين شرايط شركت در انتخابات معنا ندارد...»؛ حتي وقتي يك بار به ايشان گفتم «تجربه نشان داده شما و برخي نزديكان شما، حرف هايي زده ايد و هنگام عمل، جوري ديگر رفتار نموده ايد!» و براي نمونه، به رفتار برخي چهره ها و تشكل ها در جريان مجالس هفتم و هشتم اشاره كردم، ايشان به صراحت در پاسخ به بنده فرمودند «اين دوره فرق دارد!».

نظري با بيان اينكه «در هر دو ديدار، فرد يا افرادي شاهد و گواه اين عرض بنده بوده اند. اشخاصي كه بيشترشان، تصدي پست هايي انتخابي يا انتصابي، در دوران اصلاحات بر عهده داشتند»، ادامه مي دهد: همه گفته هاي بالا را از آن جهت طرح كردم كه تنها يك حرف گفته باشم. ادعاي بي پايه يا متزلزل، مي تواند به راحتي هرچه تمام تر، پايگاه اجتماعي اصلاح طلبان را، از وضعيت فعلي نيز خراب تر كند.

حتي لحظه اي، راي دادن سيدحسن خميني يا اكبر هاشمي رفسنجاني، جاي اشكال نداشته و لااقل خودم از آن تعجب نكردم. علت هم واضح است. اين دو، رفتاري خلاف ادعاي خويش انجام ندادند. بنابر همين، از آقاي خاتمي خواستم و باز از ايشان و اطرافيان ايشان استدعا دارم چيزي نگويند كه انجام اش از توان شان خارج باشد! اگر هم گفتند و عمل نكردند، به هر دليل، چه به دليل تهديد اطرافيان و يا بهانه اي ديگر، تلاش نكنند با توجيهات واهي يا دروغ گو خطاب كردن ديگران، وجاهت و اعتماد رفته به جوي بازگردانده شود!