جهاد اقتصادی یک ضرورت برای کشور است، نه صرفاً یک اولویت، بلکه نیاز قطعی است. اقتصاد خوب ، می تواند زندگی مردم را خوب کند. اقتصاد خوب، جز با مجاهدت و مبارزه به دست نمی آید.

حجت‌الاسلام والمسلمین علی شیرازی نماینده ولی فقیه در نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در یادداشتی برای تسنیم نوشت: حضرت امام خامنه ای در مسیر هدایت انقلاب اسلامی و عبور نظام جمهوری اسلامی ایران از بحران هایی که دشمنان و استکبار جهانی، بر سد راه اقتصاد کشور قرار داده اند، از سال 1386 تا به امروز، با نامگذاری سال ها و هشدارهای جدی به مسئولین نظام و مردم، راه حل عبور از بحران های اقتصادی را ارائه کرده و می‌کنند.

اگر مسئولین قوا، وزیران و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، متولیان اقتصاد کشور و همه کسانی که دستی در اقتصاد دارند، هشدارها و تذکرات و تدابیر حکیم فرزانه انقلاب اسلامی را جدی می گرفتند و باور می کردند که دشمن با  ایران در حال جنگ اقتصادی است و ما نیز بدون جهاد اقتصادی نمی توانیم در برابر گرگ های بسیار خطرناک دنیای اقتصاد بایستیم و اقتصاد کشور را از شر اهریمنان جهانخوار نجات دهیم، امروز کشور دچار بحران هایی از قبیل بحران ارز و سکه و موبایل و مسکن نمی شدیم.

آن رهبر سترگ و دانشمند حکیم، سال 1387 را سال نوآوری و شکوفایی، سال 1388 را سال اصلاح الگوی مصرف، سال 1389 را سال همت مضاعف و کار مضاعف، سال 1390 را سال جهاد اقتصادی، سال 1391 را سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی، سال 1392 را سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی، سال 1393 را سال اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی، سال 1395 را سال اقتصاد مقاومتی و اقدام و عمل، سال 1396 را سال اقتصاد مقاومتی و تولید و اشتغال و سال 1397 را سال حمایت از کالای ایرانی نامگذاری کردند، تا شاید متولیان امر اقتصاد کشور، راهی به باب جهاد اقتصادی بگشایند و چاره ای بیندیشند.

جهاد اقتصادی یک ضرورت برای کشور است، نه صرفاً یک اولویت، بلکه نیاز قطعی است. اقتصاد خوب ، می تواند زندگی مردم را خوب کند. اقتصاد خوب، جز با مجاهدت و مبارزه به دست نمی آید.

جهاد یعنی مبارزه، مبارزه یعنی تلاش پر نیرو و بی وقفه، همراه با خطرپذیری و پیشرفت در مقابل یک مانع یا یک دشمن. در جهاد، حضور و رویارویی با دشمن، مفروض است. اساساً همین وجود مانع است که به تلاش انسان نماد حقیقت معنوی می بخشد و اسمش می شود جهاد؛ و الا اگر مانع نبود، جهاد اقتصادی معنا نداشت.

گستره جهاد اقتصادی نیز آن قدر فراگیر است که زمان و مکان نمی شناسد و منحصر به زمان و سنگر خاصی نمی باشد. طرف این جهاد هم، مستکبران، دشمنان و کسانی هستند که با اسلام، ایران، هویت، ملیت، اسلامیت و صفت های اسلامی عناد و دشمنی دارند. امام خامنه ای در 26 مهر 1377 می فرمایند:

«مگر یک ملت بدون جهاد می تواند سرش را بالا بگیرد؟ مگر یک ملت بدون جهاد می تواند طعم عزت را بچشد؟ مگر یک ملت بدون جهاد می تواند در میان ملت های دنیا شأن و موقعیتی پیدا کند؟»

با همین نگاه است که رهبر معظم انقلاب اسلامی در تاریخ 6 شهریور 1390 به رئیس جمهور وقت و اعضای هیأت دولت می فرمایند:

«ما جهاد اقتصادی را یک ضرورت برای کشور می دانیم، نه صرفاً یک اولویت؛ یک نیاز قطعی است. اولاً اقتصاد، پیشرفت اقتصادی، رونق اقتصادی ارتباط مستقیم دارد با معیشت مردم. معیشت مردم جزو اولین اهداف همه دولت هاست در همه جای دنیا و در همه دوران تاریخ؛ البته دولت های علاقه‌مند به مردم... هر دولتی که بخواهد به مردمِ خودش خدمت کند، اولین مسئله‌اش، مسئله معیشت مردم است... خب، این به اقتصاد وابسته است... لازم است ما در کار اقتصاد مجاهدت کنیم».

همچنین آن رهبر بزرگ در 1 فروردین 1391 می فرمایند: «جهاد اقتصادی چیزی نیست که تمام شدنی باشد. مجاهدت اقتصادی، حضور جهادگونه در عرصه های اقتصادی، برای ملت ایران یک ضرورت است».

آن امام همام انقلاب اسلامی، لازمه پیروزی در این میدان را مشروط به اموری می دانند:

1. اگر... ما بتوانیم مسئله تولید داخلى را، آن چنان که شایسته‏ آن است، رونق ببخشیم و پیش ببریم، بدون تردید بخش عمده‏اى از تلاش هاى دشمن ناکام خواهد ماند. پس بخش مهمى از جهاد اقتصادى، مسئله تولید ملى است. اگر ملت ایران با همت خود، با عزم خود، با آگاهى و هوشمندى خود، با همراهى و کمک مسئولان، با برنامه‏ریزىِ درست بتواند مشکل تولید داخلى را حل کند و در این میدان پیش برود، بدون تردید بر چالش هایى که دشمن آن را فراهم کرده است، غلبه‏ کامل و جدى پیدا خواهد کرد... اگر ما توانستیم تولید داخلى را رونق ببخشیم، مسئله تورم حل خواهد شد؛ مسئله‏ ى اشتغال حل خواهد شد؛ اقتصاد داخلى به معناى حقیقى کلمه استحکام پیدا خواهد کرد. اینجاست که دشمن با مشاهده این وضعیت، مأیوس و ناامید خواهد شد. وقتى دشمن مأیوس شد، تلاش دشمن، توطئه  دشمن، کید دشمن هم تمام خواهد شد... سهم دولت در این کار، پشتیبانى از تولیدات داخلىِ صنعتى و کشاورزى است. سهم سرمایه ‏داران و کارگران، تقویت چرخه‏ تولید و اتقان در کار تولید است.

و سهم مردم – که به نظر من از همه اینها مهم تر است – مصرف تولیدات داخلی است و باید عادت کنیم از تولیدات داخلی مصرف کنیم و از مصرف تولیدات خارجی بجد پرهیز کنیم.

2. اقتصاد مقاومتی علاج همه این هاست که باید با جدیت دنبال بشود، ولی امروز با توجه به کارهایی که دشمن دارد می کند ، ممکن است یک بخش های خاصی از اقتصاد مقاومتی اولویت پیدا بکند که آنها را بایستی دنبال بکنند.

3. اقتصاد مقاومتی ، اقتصادی است که شامل موارد زیر است:

    تکیه بر نیروی داخلی؛
    استغنا از دیگران؛
    کاهش حداکثری اتکا بودجه و تراز تجاری به نفت؛
    مدیریت مصرف و بهره وری حداکثری؛
    شتاب همراه با تدبیر؛
    خود اتکایی در تامین نیازهای اساسی ؛
    توسعه و تنوع فعالیت های اقتصادی؛
    امنیت و سلامت؛
    جلوگیری از واردات بی رویه و بی منطق؛
    جلوگیری از دخالت های خارجی در اقتصاد.

4. با فساد مبارزه جدی بشود ، با ویژه خواری مبارزه جدی بشود ، با قاچاق مبارزه جدی بشود ، اینها دارد به اقتصاد کشور ضربه می زند و ضررش را مردم می برند. اگر ما سهل انگاری کنیم ، قطعا کشور ضرر خواهد کرد ... باید جلوی آن فسادی را که امروز ممکن است پیش بیاید بگیرند و مانع فساد بشوند. قاچاق همین جور است ، مانع قاچاق بشوند، باید با قاچاق به معنای واقعی کلمه مبارزه کنند.

5.بنده مسئولین گفته ام! وقتی شما آن باند قاچاق را پیدا می کنید و آن جنس کلان قاچاق را که چند هزار تن وزن آن است وارد کشور می کنید ، آن جنس را جلوی چشم همه آتش بزنید ، ضربه بزنید به قاچاقچی ، به جنس دارای مشابه داخلی.

6.مساله قاچاق حقیقتا برای کشور خطر است و مبارزه کارآمد با قاچاقچی از خدمات بسیار بزرگ است.

7.مفاسد اقتصادی در جامعه ، سرمایه گذاری های درست و سالم را معوق می کند.

8.حرف زدن راجع به فساد که فایده ای ندارد ... باید رفت ، وارد شد. مسئولان کشور، روزنامه که نیستند که راجع به فساد حرف می زنند ... من و شما مسئول هستیم باید اقدام کنیم ... جلوی فساد را به معنای واقعی کلمه بگیریم.

9. در باب فساد اقتصادی خوب است همه از اطرافیان و منسوبان خویشاوندی و شخصی خود شروع کنند.

10.به اعتقاد من مرکزی که باید مبارزه با مفاسد اقتصادی را دنبال کند دولت است و قوه قضائیه در مرحله آخر قرار می گیرد.

11.من توصیه های موکدی راجع به مقابله با فساد اقتصادی به مسئولین کشور کردم ، استقبال کردند ، اما خب ، اگر عمل می کردند دیگر این فساد بانکی اخیر پیش نمی آمد ، وقتی عمل نمی کنیم ، دچار این حوادث می شویم، اگر با فساد مبارزه بشود ، دیگر این چند هزار میلیارد –یا هر چه- سوء استفاده ای که افرادی بیایند بکنند، پیش نمی آید . وقتی عمل نمی کنیم ، خوب پیش می آید ، ذهن مردم را مشغول می کنند... چقدر آدم ها امیدشان را از دست می دهند ، این سزاوار است ؟

12. شأن دستگاه قضائی ، دیوان عدالت اداری ،و یا هر تشکیلات دیگری که دراین کارهاست صرفا دیدن و ارائه دادن تخلف نیست، بلکه مبارزه با تخلف است ، شان قوه قضائیه این است که گفتیم، شان تصحیح ، شان اصلاح و شان مبارزه با ظلم و ناحق.

13. ایران مخزنی از استعدادهای انسانی و سرزمینی بهره برداری نشده است... که ما از اینها استفاده نکرده ایم، کوتاهی کرده ایم.

14ما اسیر نفت نباشیم ، ما اسیر نفتیم ، ما توی بهشت نفتیم ، نفت هم دست ما نیست ، تولیدش دست ما است ، اما قیمت گذاری اش دست دیگران است. امکان فروشش دست دیگران است ، تحریمش به دست دیگران است ، ما در واقع اسیر نفتیم ، ولی نفت باید اسیر ما باشد ، نفت باید در اختیار ما باشد ، این یک سیاست قطعی است... باید وابستگی را روز به روز به نفت کم کنیم.

15. از جمله کارهایی که باز همت مضاعف را در زمینه اقتصاد نشان می داد، افزایش صادرات غیرنفتی است. بودجه کشور ما متأسفانه از ده ها سال پیش به این طرف، وابسته به نفت است. این روش را همه اقتصاددان های دلسوز رد می کنند... من سال ها پیش این را گفتم که یکی از آرزوهای من این است که یک روزی ما بتوانیم کشور را جوری اداره کنیم که حتی اگر لازم بود، یک قطره نفت هم صادر نکنیم و کشور اداره شود.

16. مسئله واردات بی رویه و بی منطق ضرر بزرگی است، خطر بزرگی است، مردم هم باید این را بدانند. وقتی یم محصول خارجی را ما داریم مصرف می کنیم، در واقع داریم یک کارگر خودمان را بیکار می کنیم، یک کارگر دیگر را داریم به کار وادار می کنیم.

17. جهانی شدن، اسم خیلی قشنگی است و هر کشوری فکر می کند بازارهای جهانی به روش باز می شود. اما جهانی شدن به معنای تبدیل شدن به یک پیچ و مهره ای در ماشین سرمایه داری غرب، نباید مورد قبول هیچ ملت مستقلی باشد.

18. در بخش کشاورزی و دامداری... اساس توجه باید به این باشد که ما در محصولات اصلی مصرفی کشور، به خودکفایی برسیم.

19. باید راهی پیدا کنید که نقدینگی افزایش یافته کنترل شود. خب، این روشن است، اگر در مقابل نقدینگی تولید وجود داشته باشد، کالا وجود داشته باشد، کمبود وجود نداشته باشد، مشکلی را ایجاد نمی کند؛ اگر نقدینگی بیش از تولید کالا در داخل باشد یا واردات به داخل کشور زیاد باشد، طبعاً مشکل ایجاد می کند... این نقدینگی افزایش یافته را هدایت کنید به سمت مرکزی که کمک کند به گشایش کار مردم؛ مثل تولید.

20. گره زدن حل مسایل کشور به برجام و امثال برجام یا به مسایل خارجی، یک خطای بزرگی است، ما نبایستی مسایل کشور را، مسایل اقتصادی کشور و مسایل گوناگون کشور را گره بزنیم به امری که از اختیار ما خارج است... دیدید برجام تشکیل شد، اقتصاد هم درست نشد، اقتصاد به عوامل دیگری، عناصر دیگری احتیاج دارد، با این چیزها درست نمی شود.

سکاندار انقلاب اسلامی سال‌ها است که راه عبور از بحران ها را جهاد اقتصادی، مدیریت جهادی و انقلابی، اقتصاد مقاومتی، تقویت تولید ملی، حمایت از کالای ایرانی، مبارزه با فساد و قاچاق، عدالت اجتماعی، توجه جدی به معیشت مردم، افزایش صادرات غیرنفتی و رهایی از وابستگی اقتصاد کشور به نفت می دانند و مردم را دعوت به خرید کالای ایرانی و تحریم کالاهای خارجی می نمایند. الگوی مصرف را ترسیم و سبک زندگی اسلامی را فریاد می زنند.

سال هاست که امام زنده و حکیم متاله انقلاب اسلامی سخن از جهاد اقتصادی دارند و جهاد را به معنای حضور و رویارویی با دشمن می دانند. دشمنی که سینه به سینه ملت ایران ایستاده است و تنها با جهاد اقتصادی، جهاد مالی و جهاد فنی و صنعتی می توان نقشه های او را نقش برآب کرد.

امام خامنه ای در تاریخ 02/03/1397 فرمودند:» دشمن ما اتاق جنگ را برده است در وزارت خزانه داری؛اتاق جنگ علیه ما به جای وزارت دفاع، وزارت خزنه داری است، به شکل فعال هم مشغولند...  من عرض می کنم اینجا هم بایست ستاد مقابله با شرارت این دشمن در مجموعه اقتصادی تشکیل بشود، وزارت خارجه باید پشتیبانی کند، باید به صورت همراه کمک کند، لیکن بایست در مرکز اقتصادی دولت باید این ستاد تشکیل بشود، و این کار را دنبال کنند.»

مشکل اینجاست که وزرا و دولتمردان، جنگ اقتصادی را باور ندارند. تهاجم اقتصادی، تخریب اقتصادی و انهدام اقتصادی را باور نکرده اند. آنان باور ندارند که دفتر کنترل دارایی های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا، انتقال اسناد از سوییفت به آن دفتر را برای رصد جریانات مالی دنیا در دستور کار قرار داده است و مرکز هدف گیری تامین مالی تروریسم در عربستان با همکاری بخش اقتصادی عربستان سعودی وظیفه از کار انداختن زیرساخت های اقتصادی ایران و محدود کردن روابط مالی ایران در حوزه خلیج فارسی را بر عهده گرفته است.

اگر این باور در مجموعۀ اقتصادی دولت وجود داشت، ستاد مقابله با شرارت های آمریکا نیز شکل می پذیرفت. آنان را به پهنۀ دفاعی یا آفندی می برد. مدیریت اقتصادی کشور از دست لیبرال ها خارج می شد و به جای عمل به نسخه های غربی و سپردن کار به خارجی ها، به نسخه های امام خامنه ای عمل می کردند. قاچاق را محو می کردند. واردات کالاهایی را که در ایران داریم، ممنوع می نمودند. به صادرات کالای ایرانی توجه جدی می کردند. وابستگی بودجه کشور به نفت را به صفر می رساندند. نقدینگی را کنترل می کردند. به بخش خصوصی بها می دادند. اصل 144 را اجرایی می نمودند. به دشمن خارجی و آمریکا دل نمی بستند.

اگر مردم نیز شاهد شکل گیری جدی ستاد مبارزه با فساد اقتصادی می شدند و بازار جهاد اقتصادی را پر رونق می دیدند، با همۀ توان وارد میدان جهاد می شدند و مبارزه ای پر نیرو، بی وقفه و همراه با خطر پذیری و پیشرفت و امید را شکل می دادند، کالای خارجی را تحریم می کردند و از کالای ایرانی حمایت می نمودند.

اگر آن ستاد شکل می پذیرفت و از قوۀ قضائیه نیز به صورت جدی طلب حضور می کرد، قوۀ قضائیه و قضات کشور نیز با مفسد اقتصادی برخورد جدی و قاطع می کردند و مردم شاهد رشد قارچ گونۀ بابک زنجانی و شهرام جزایری ها نمی شدند.

سهل انگاری دولتمردان و قوه قضائیه و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مدیران اقتصادی کشور و عدم توجه یا کم توجهی آنان به تدابیر حکیمانۀ ولی فقیه زمان و عدم باور آنان به جنگ و جهاد اقتصادی، کشور را وارد بحران کرده است.

دولتمردان به جای رونق بخشی به اقتصاد مقاومتی به سراغ برجام رفتند و دل به وعده های آمریکا و اروپا خوش کردند. این خطای نگاه و یا خطای جهان بینی اگر اصلاح شود، با شعار انقلابی، دردی دوا نخواهد شد. جامعۀ امروز ما نیازمند عمل انقلابی، مدیریت انقلابی و کار جهادی است. جهاد اقتصادی ضرورت امروز جمهوری اسلامی ایران است.

دشمن با جنگ اقتصادی، با ابزارها، مؤلفه ها و عوامل اقتصادی؛ مانند پول، بانک تحریم، محاصره اقتصادی و زیرساخت های مالی، علیه زیر ساخت های اقتصادی جمهوری اسلامی ایران وارد میدان شده است و دولتمردان جز با باور این حقیقت و جز با جهاد اقتصادی و تلاش پر نیرو در برابر آمریکا، نمی توانند شکست اقتصادی کشور را حل کنند.

دولتمردان باید باور کنند که ایران چهارمین کشور ثروتمند جهان در ذخایر سوخت های فسیلی و پنجمین کشور ثروتمند جهان در ذخایر منابع طبیعی است. دولتمردان باید باور کنند که ایران نوزدهمین کشور ثروتمند جهان در ذخایر طلا و ارز است. دولتمردان باید باور کنند که ایران چهاردهمین کشور جهان از نظر مقدار سرانۀ آبیاری سرزمینی است. دولتمردان باید باور کنند که ایران رتبۀ دوم جهان در ذخایر اثبات شده گاز طبیعی و رتبۀ سوم جهان در تولید گاز طبیعی است. دولتمردان باید باور کنند که ایران رتبۀ اول جهان در تولید فیروزه و رتبۀ سوم جهان در تولید گچ و سنگ های تزئینی و ساختمانی است. دولتمردان باید باور کنند که تولید فولاد در ایران نسبت به دوران قبل از انقلاب اسلامی، 18 برابر متوسط جهانی بوده است. دولتمردان باید باور کنند که ایران جزو 13 کشور دارنده چرخ کامل سوخت هسته ای است که توانایی غنی سازی اورانیوم را نیز دارد. دولتمردان باید باور کنند که ایران، رتبۀ اول تولید فرش دست بافت، خاویار، زعفران، پسته و زرشک در دنیاست.

دولتمردان باید باور کنند که ایران دارای ثروت عظیمی است. بیش از 30 میلیون نیروی کار دارد. از نظر ژئوپلیتیکی و جغرافیایی در جایگاه ویژه ای است. هفتمین کشور از نظر مساحت آبی است. حمایت امت اسلامی جهان را با خود دارد و می تواند به عنوان یک قدرت بزرگ در زمینۀ حل مشکلات اقتصادی، الگوی جهانیان بشود؛ الگویی که در سایه اسلام و با تعالیم اسلامی می تواند اقتصاد اسلامی را در جامعه پر رنگ کند.

کوتاهی دولتمردان، ضربه ای به باور ملّت ایران و امت اسلامی است که آتش عذاب الهی را برای آنان ترسیم می کند. عظمت جمهوری اسلامی ایران به حدی است است که از 800 کارمند وزارت خزانه داری آمریکا، 400 نفر به صورت شبانه روزی فضای داخلی و اقتصاد و بازارهای ایران را رصد می کنند. همۀ دنیای استکبار، خود را برای مقابلۀ با اقتصاد ایران آماده کرده اند تا شاید راهی برای تضعیف نظام دینی ایران بیابند. راهی که هرگز گشوده نخواهد شد و دشمن را در میدان جنگ اقتصادی نیز با شکست مواجه خواهد کرد.

قوۀ قضائیه و مجلس شورای اسلامی باید جدی تر وارد گود شوند. روحانیون و خطبا نیز باید مردم را نسبت به عرصۀ جهاد اقتصادی، آشنا و طراحی دشمن در این میدان را برای آنان تبیین نمایند.

راه سختی در پیش است؛ امّا با یاری خداوند بزرگ در این پهنه نیز ملّت ایران دشمن را شکست خواهد داد و کشور از این گردنه عبور خواهد کرد. رو سیاهی برای ذغال می ماند. غافلان و کژ اندیشان نیز پشیمان خواهند شد. بهتر است مسئولین اقتصادی کشور به خود بیایند و نگذارند بیش از این بر گردۀ مردم و محرومین جامعه فشار وارد شود. وظیفۀ همۀ ما پاسداری از انقلاب اسلامی و حراست از خون شهدای گرانقدر و عمل به فرامین و تدابیر امام خامنه است. یقیناً با عمل به تکلیف، بار دیگر به جهانیان نشان خواهیم داد؛ آمریکا در میدان جنگ اقتصادی با ایران نیز هیچ غلطی نمی تواند بکند.