عربستان، قطر و ترکیه بدون اجازه آمریکا آب هم نمی خورند
به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز، روزنامه الشرق الجدید (AsharqAljdyd) دوشنبه 25 اردیبهشت (May 14) در پایگاه اینترنتی خود به قلم "غالب قندیل" تحلیلگر و استراتژیست معروف لبنانی نوشت: «اعتراف "لئون پانتا" وزیر دفاع آمریکا در مورد حضور نیروهای القاعده در سوریه و مشاهده سرنخ های انفجارهای انتحاری در این کشور به دست اعضای این سازمان مقدار زیادی از نفاق سیاسی آمریکایی ها را فاش کرد.».jpg)
قندیل می نویسد: «البته این اولین اعتراف از این نوع نبود و بعد از مجموعه اظهار نظر هایی مطرح شد که مقامات نظامی و امنیتی آمریکا این روزها مطرح می کردند.»
قندیل افزود: « "هیلاری کلینتون" وزیر خارجه آمریکا نیز سهم زیادی در این گفتمان دارد، اما این اظهارات باعث نمی شود که آمریکایی ها رفتار خود در قبال سوریه را مورد بازبینی قرار دهند، بلکه آنها تصمیم خود را در افزایش فشارها بر دولت و ملت سوریه که درمقابل تروریسم و تکفیری های مورد حمایت از سوی جامعه جهانی و منطقه ای مقاومت می کنند، تقویت کرده است.»
قندیل در این مقاله به ذکر چند نکته پرداخته و تاکید می کند که پانتا در اظهارات خود اعلام کرده است: «گروه های القاعده از هرج و مرج موجود در برخی از مناطق سوریه استفاده می کنند، این در حالی است که این هرج و مرج برخواسته از وجود گروه های مسلح وابسته به سازمان های جاسوسی آمریکا و غرب است و دولت ترکیه نیز پایگاه هایی را برای آنها در خاک خود در نزدیکی مرزهای سوریه ایجاد کرده است و از سوی دیگر عربستان سعودی و قطر نیز علنا اعلام کرده اند که از آغاز سال 2011 تاکنون این گروه ها را مود حمایت مالی و تسلیحاتی قرار داده اند.»
قندیل در ادامه می نویسد: «هیچ کس در جهان نمی تواند باور کند که سعودی ها بتوانند و جرأت کنند اقدامی را بر خلاف رضایت آمریکا یا خارج از دستور این کشور انجام دهند، این موضوع در مورد قطر و دولت موهوم عثمانی( ترکیه) نیز صدق می کند، دولتی که اتاق عملیات مشترک با سازمان های جاسوسی آمریکا و فرانسه در پایگاه آنجرلیک ایجاد کرده تا تروریسم در سوریه را رهبری کند.»
این تحلیلگر لبنانی عنوان می کند: «با قطع و یقین می توان گفت که هیچ کس دروغ های آمریکا برای فرار از مسئولیت نظارت این کشور در ارسال سلاح به سوریه برای گروه های تروریستی برای اقدامات انتحاری در سوریه و کشتار مردم و ایجاد هرج و مرج در این کشور را باور نمی کند، تازه ترین دلیل این موضوع نیز در کشتی لطف الله 2 است که ارتش لبنان آن را مصادره کرده، کشتی که از خاک لیبی حرکت کرده و در کشوری که مزدوران آمریکا به راحتی در آن فعالیت می کنند، سلاح ها و مواد منفجره زیادی را جمع آوری کرده تا آنها را به شمال سوریه انتقال دهد تا از این طریق و با کمک جریان 14 مارس آنها را به خاک سوریه برساند، جریانی که ریاست آن بر عهده "جفری فلتمن" و بندر "بن سلطان" قرار دارد و تامین مالی آن نیز برای قرار دادن لبنان به عنوان سکوی تخریب سوریه با حمایت قطر و سایر کشورهای هم پیمان آمریکا صورت می گیرد.»
این نویسنده لبنانی در ادامه می افزاید: «منطق سیاسی حکم می کند که با توجه به اعتراف آمریکایی ها، جامعه جهانی کمک هایی را به دولت سوریه ارائه کند تا دمشق بتواند در مبارزه با تروریست از آنها استفاده کند، این همان ادعایی است که آمریکایی ها در طول سالیان گذشته به بهانه آن جنگ هایی را در منطقه آغاز کرده اند، اما واقعیت این است که آنها گروه های تروریستی را مورد حمایت قرار می دهند تا از آنها برای از بین بردن ارکان دولت سوریه استفاده کنند.»
قندیل اظهار می دارد که از سوی دیگر آمریکا و مزدوران آن از افزایش قدرت سوریه در منطقه بعد از پیروزی آنها بر این توطئه ها می ترسند، آنها همچنین از تثبیت معادله ی بین المللی جدیدی می ترسند که به سوری ها این امکان را می دهد که در مقابل تروریسم و تخریب بایستند و در کنار دولت و ارتش خود قرار گرفته و اصلاحات را در این کشور به ریاست بشار اسد دنبال کنند، طرح کوفی عنان میدان این مبارزه است، این در حالی است که پتانسیل این معادله جدید را روسیه با وتوی مشترک خود با چین بنیانگذاری کرده است.
چهارمین موضوع مورد توجه قندیل در این مقاله پیشرفتی است که دولت سوریه در اجرای اصلاحات مورد نظر خود به دست آورده است، این پیشرفت با انتخابات پارلمانی در این کشور به اوج خود رسید و همزمان بندهایی که پروتکل همکاری بین وزارت خارجه و هیئت ناظران بین المللی بر آن تاکید کرده بود نیز به اجرا گذاشته شد.
در مقابل تصمیم بر این گرفته شده که عملیات کشتار و ترور و انفجارهای انتحاری تنها به عناصر القاعده منحصر نشود، بلکه به اقدامی تبدیل شود که گروه های مسلح نیز به آن اذعان می کنند و تاکید می کنند که به وارد شدن به مرحله ترورها و انفجارها متعهد هستند و حتی خود ناظران را نیز دو روز پیش در انفجار انتحاری که در دمشق انجام شد، هدف قرار دادند.
استراتژیست معروف لبنانی خاطرنشان می کند: «در این میان به نظر می رسد روسیه تصمیم به وارد شدن در میدان تقابل با عربده کشی های آمریکا گرفته و در این راه می خواهد از قاچاق سلاح به سوریه جلوگیری کند، مسکو به علت وجود ناوگان خود در دریای مدیترانه و ماهواره های خود که قادر به نظارت و پیگیری اوضاع منطقه هستند و همچنین از طریق شبکه جاسوسی خود در منطقه، این قدرت را دارد. روسیه حتی پا را از این هم فراتر گذاشته و با هجمه ای دیپلماتیک به دنبال اعمال تحریم علیه کشورهایی است که در صادرات سلاح و ترویست به سوریه و تامین مالی گروه های تروریستی در آن نقش دارند. این مفهوم کلی درگیری سیاسی بین المللی در مرحله آینده خواهد بود، چرا که این تحریم ها می تواند دولت ها و گروه های توطئه گر در لیبی و مصر، یعنی عربستان سعودی و ترکیه و قطر را نیز شامل شود.»
قندیل پیرامون افزایش نگرانی آمریکا از پیروزی سوریه در طرح عنان می نویسد: «چیزی که آمریکایی ها در مورد طرح "کوفی عنان" در سوریه از آن نگران هستند، تنها صدور گزارشی متوازن و منصفانه در راستای منافع دولت سوریه و موسسات نظامی و امنیتی آن نیست، بلکه پروتکل کاری ناظران است که اجرای آن به پیشرفت هایی دست پیدا کرده و در اظهارات کوفی عنان نیز در شورای امنیت به آن اشاره شده، وی از گروه های واگرای مسلح خواسته است تا با آغاز گفتگوها سلاح های خود را کنار بگذارند، این در حالی است که دولت سوریه با مطالبات مردمی گسترده ای مواجه است که تاکید دارد این گروه های تروریستی باید از بین بروند و خلع سلاح شوند تا کشور از نابسامانی و ناامنی که در برخی از بخش ها وجود دارد، خارج شود.
از سوی دیگر شکست تمام توطئههای غرب در سوریه باعث شد واشنگتن در مذاکرات بغداد قدرت ایران را به رسمیت بشناسد و در مقابل در پروژه ای منطقه ای ترکیه، عربستان سعودی و ایران را برای حذف سوریه با هم بسیج کند، اما این طرحی است که ایران هرگز نخواهد پذیرفت و روسیه نیز مخالف عملی شدن چنین پروژه ای در منطقه است.
در این میان دولت ملی گرای سوریه نیز به دنبال انتقال از مرحله کنونی به مرحله ضد حمله است، چرا که پیشرفت هایی را در زمینه بهبود اوضاع سیاسی و امنیتی خود به دست آورده و موفق شده تا در مقابل تحریم ها و فشارهای اقتصادی نیز پایداری کند. بنابراین مشروعیت و قدرت دولت سوریه در منطقه قوی تر از آن است که بتوان با شعبده بازی های واشنگتن و توطئه های وابسته های سیاسی آمریکا آن را خفه کرد.




























ارسال کردن دیدگاه جدید