به گزارش  کیهان اين مطلب را پايگاه اينترنتي سكولاريسم نو به قلم «الهه- ب» (از همكاران نشريه سلطنت طلبان در لندن) مورد تاكيد قرار داده و با اشاره به سردرگمي برخي بازيگران فتنه سبز در موضوع انتخابات مجلس (تحريم آن و سپس دادن رأي پنهاني در مرحله اول و دعوت به تك رأي در مرحله دوم انتخابات) نوشت: شركت در «انتخابات»، آن هم مرحله دوم مجلس، آن هم براي «رأي» دادن به «يك نفر»، آن هم با اين هدف كه فلان و بهمان، به راستي اگر كاسه اي زير نيم كاسه نباشد و داوطلبانه ابراز شود، چيزي جز نمونه اي از «سياست رمانتيك» نيست! سياستي كه رمانتيسم آن بي درنگ در برابر واقعيت عملا موجود رنگ مي بازد و تبديل به ملودرام مي شود تا جايي كه به حال چنين سياست ورزان رمانتيكي بايد گريست. رمانتيسم سياسي و سياست رمانتيك را خاتمي شروع كرد.

نويسنده اضافه مي كند: بسياري از روزنامه نگاران مدافع اصلاحات كه بيشترشان حالا در خارج كشور بسر مي برند، عمدتا رمانتيك نويس هستند. آسمان و ريسمان و داستان را با رشته نازك احساس به هم مي بافند تا جايي كه در پايان معلوم نمي شود مي خواستند چه بگويند و اصلا چرا دست به قلم برده اند! در سياست رمانتيك و مبارزه نمادين چون زبان بيش از عقل در تكاپوست، پس هر كسي هر آنچه درست مي پندارد به ديگران توصيه مي كند بدون آنكه حاضر باشد مسئوليت پيامدهاي آن را برعهده بگيرد. فقط در لابلاي اين سياست و اين مبارزه است كه مي توان «كشف» كرد موضوع واقعا بر سر چيست. مثلا آنجا كه حجت الاسلام خاتمي رئيس جمهور پيشين سرانجام مجبور مي شود بگويد كه منظورش از «جامعه مدني» همان «مدينه النبي» بوده است!

در همين حال آرش بهمني از روزنامه نگاران زنجيره اي فراري، با تخطئه بي كفايتي محافل خارج نشين به ويژه شوراي هماهنگي سبز، در «بالاترين» نوشت: خارج نشيني يعني چه؟ بارها و بارها دراين باره صحبت شده. وقتي مخالفان از ايران خارج مي شوند، وارد يك فضاي ذهني مي شوند و از واقعيت ها دور مي افتند و نمي توانند براساس واقعيات تصميم بگيرند و... در ساخت و تغيير ذائقه مردم نقش كمتري دارند و اگر هم قرار باشد كاري انجام دهند، بس دشوار و طاقت فرسا خواهد بود.

نويسنده وبلاگ مرثيه هاي خاك سپس با اشاره به فعال شدن برخي اصلاح طلبان نظير موسوي لاري، ابطحي، حضرتي، جهانگيري، شكوري راد، مجيد انصاري، عبدي، كولايي و خانيكي در هفته نامه اي كه توسط تيم شهروند و شرق اداره مي شود، نوشت: مطالب اين نشريه در تأييد رأي خاتمي در انتخابات مجلس است. از آن طرف نزديك به يك سال و نيم از تشكيل شوراي هماهنگي سبز مي گذرد، ديگر گروه هاي اپوزيسيون نيز سوابق چندين ساله در خارج از كشور دارند، بعد از جنبش سبز تعداد زيادي از نيروهاي سياسي از كشور خارج شده اند و... نتيجه كار همه آنها در اين مدت چه بوده؟ متاسفانه بايد گفت كه جمع اين فعاليت ها، نتيجه اي نزديك به صفر را نشان مي دهد.