به گزارش فارس، توطئه در سوریه که مخالفان دمشق، نام «انقلاب» بر آن می‌گذارند، این روزها بسختی نفس می‌کشد. ارتش و نیروهای امنیتی با کمک مردم کنترل نقاط حساسی را که پیش از این، تروریست‌ها بر آن مسلط بودند، در دست گرفته است.

مرزهای سوریه در اردن، لبنان و ترکیه با دقت بیشتری کنترل می‌شود، بنابراین سلاح و مهمات کمتری از ترکیه و لبنان به دست تروریست‌هایی می‌رسد که حقوق خود را از قطر و عربستان می‌گیرند.

بنابراین این «انقلاب» تروریستی به خطر افتاده است. شورای امنیت سازمان ملل هم که با سد روسیه و چین روبه‌روست. این دو اعلام کرده‌اند که دیگر فریبی را که از فرانسه و آمریکا و انگلیس در لیبی خوردند، در سوریه نخواهند خورد. روسیه اعلام کرده است که اوضاع سوریه آن چیزی نیست که در رسانه‌ها وانمود می‌شود.

پس برای نجات این «انقلاب» باید کاری کرد. بهترین کار، همان ایده‌ای است که در ماه های اولیه بحران سوریه اجرا شده بود. یعنی کشتار فجیع و تصویربرداری از آن و مخابره آن به رسانه‌های مختلف جهانی و معرفی کردن چهره حقیقی ارتش و دولت سوریه.

ماجرا روز گذشته اینطور آغاز شد که رسانه‌های ضدسوری مانند الجزیره و العربیه به طور همزمان دور جدیدی از جنگ روانی علیه سوریه را آغاز کردند و گفتند که ارتش سوریه در شهر الحولة (بین حمص و حماة) مرتکب جنایتی شده که در آن ده‌ها کودک و زن را کشته است.

در اقدام از پیش هماهنگ شده، فرانسه دوباره فعال شد و خواستار تشکیل جلسه شورای امنیت شد. امارات هم خواستار جلسه فوق‌العاده اتحادیه عرب شد. اما اساس این اقدامات دیپلماتیک چیست؟ تنها چند خبر که در چند شبکه خبری پخش شده است؟

خیر. اساس کار دمیدن روحی تازه به انقلاب تروریستی سوریه است. روحی تازه با جنایاتی که ترحم افکار عمومی را برانگیزاند.

اما در الحولة چه خبر است؟

در دو سه روز گذشته گروهک‌های مسلح با تشدید اقدامات خود، اقدام به کشتار فجیعی در این منطقه که میان حمص و حماة واقع است، کردند.

تروریست‌ها که به جدیدترین ابزار ارتباطی مجهزند و آمریکا با افتخار آن را تجهیزات غیرمرگبار می‌خواند و در اختیار تروریست‌های مسلح قرار می‌دهد، از جنایت خود تصویربرداری و آن را برای شبکه‌های خبری ضدسوری مانند الجزیره ارسال می‌کنند.

نتیجه اولیه: ارتش سوریه تظاهرات کنندگان در الحوله را قتل عام کرد. اما سوال این است که ارتش سوریه چه نیازی دارد که زنان و کودکانی را بکشد که هرگز تظاهراتی نکرده‌اند؟

اما چند نکته که جنایت تروریست‌ها در الحولة را ثابت می‌کند:

1- در هر جنایتی که در دنیا رخ می‌دهد، محققان ابتدا بررسی می‌کنند که چه کسی یا کسانی از این جنایت سود می‌برند و بر اساس آن به دنبال عاملان آن می‌گردند. این اصل هیچ‌گاه در سوریه رعایت نمی‌شود و بلافاصله انگشت اتهام سوی دولت سوریه نشانه گرفته می‌شود.

2- گفته می‌شود مردان ارتش و نیروی امنیتی سوریه تا بن دندان مسلح وارد خانه‌های مردم در شهر الحولة شدند، زنان و کودکان را جمع کردند و سربریدند. سوال این است: ارتش سوریه از این کار چه سودی می‌برد؟

3- گفته می‌شود این جنایت کار ارتش سوریه است. اما ارتش سوریه چرا اجساد کودکان را روی زمین رها کرده است تا مخالفان از آن تصویربرداری و برای همه جهانیان منتشر کنند و نهایت بهره‌برداری تبلیغاتی علیه دولت سوریه صورت بگیرد؟ آیا فرماندهان ارتش سوریه حقیقتا تا این اندازه احمق هستند یا اینکه عاملان این جنایت کسانی دیگر هستند که قصد دارند، عامل، را ارتش سوریه وانمود کنند؟

4- گفته می‌شود، این کودکان سربریده شده‌اند. آیا ارتش سوریه نمی‌توانست با به رگبار بستن زنان و کودکان آنان را یکجا بکشد؟ چه نیازی دارد به ذبح کودکان؟

5- مهم‌تر از همه سوالات: انتشار این خبر به سود کیست؟ آیا سوریه که جبهه غرب را متحد اعراب یافته است، در وضعیتی است که چنین اقدامات بی‌توجیه و هولناکی انجام بدهد و موقعیت خود را متزلزل کند؟

اما آنچه در پایان باید گفت، این است که ارتکاب چنین جنایات هولناک و تصویربرداری از آن و انتشار آن، خوراک خوبی برای شیوخ وهابی فراهم می‌کند تا بر اساس آن فتوای جهاد علیه نظام سوریه صادر کنند و جوانان ساده‌ تونسی، لیبیایی، قطری، عربستانی و حتی از دیگر کشورهای آسیایی را با پول قطر و عربستان جذب کنند تا برای جهاد فی سبیل‌الله (!) به مقابله با نظام سوریه بروند که کودکان خود را می‌کشد و اجازه می‌دهد تصاویر آن منتشر شود (!).

این جنایت و پوشش رسانه‌های آن در زمانی رخ داد که انقلاب تروریستی سوریه حتی با وجود سلاح‌های غربی و دلارهای نفتی عربستان و قطر هم دیگر رمقی ندارد به طوری که تروریست‌ها برای نجات توطئه خود در سوریه، روی به کشتار مردم و کودکان بیگناه آورده‌اند.

همچنین این جنایت و فضاسازی زمانی روی داد که فاز جدیدی از جنگ تبلیغاتی و روانی علیه سوریه به راه افتاده است؛ به طوری که هر روز اخباری از ترور شدن و مرگ مسئولان بلندپایه سوریه منتشر می‌شود و حتی زمانی هم که دمشق این شایعات را تکذیب می‌کند، رسانه‌هایی مانند الجزیره بر خبر خود تاکید می‌کنند؟