تبيين: دليل ازدواج پيامبر اكرم(ص) با خديجه(س)، جايگاه اجتماعي حضرت خديجه(س) در آن زمان، فضائل حضرت خديجه(س)، همسرداري حضرت خديجه(س) و درسي كه بايد از حضرت خديجه آموخت در بيان حجت الاسلام والمسلمين دكتر سليماني.

حجت الاسلام والمسلمين سليماني در گفتگو با خبرنگار تبيين با اشاره به سالروز وفات حضرت خديجه(س) گفت: گاهي اين سئوال مطرح مي شود كه دليل ازدواج پيامبر اكرم(ص) كه 25 ساله بوده اند با خديجه كه زني 40 ساله بوده و طبق نظر مشهور دوبار ديگر نيز ازدواج كرده بوده، چه بوده است كه براي فهم اين مسأله بايد به شرايط آن زمان آگاه بود، چرا كه در آن زمان مسأله سن خيلي مطرح نبود و چه بسا افراد جواني با افراد پيري ازدواج مي كردند و اين امري شايع بود و لذا حضرت خديجه با ساير كساني كه در مظان ازدواج با رسولخدا(ص) بودند فرقي نمي كرد و سن ايشان تأثيري در كم شدن احتمال ازدواج با پيامبر (ص) نبود و لذا وقتي از لحاظ شرافت خانوادگي، همانند رسول خدا(ص) بود و جد هر دو به " قصي" مي رسيد.

وي ادامه داد: نكته ديگري كه جايگاه والاي حضرت خديجه(س) را در بين عرب مي رساند، اين است كه بسياري از بزرگان قريش مانند عقبه ابي معيد يا ابوجهل يا ابوسفيان كه از بزرگان قريش بودند خواستگار ايشان بودند كه حضرت خديجه نپذيرفتند و اين درخواست ازدواج ها از بزرگان قريش نشان دهنده اهميت و جايگاه اجتماعي بالاي ايشان است.

عضو هيئت علمي موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) با اشاره به اينكه پيشنهاد ازدواج با رسول اكرم(ص) از سوي حضرت خديجه (س) مطرح شده، ادامه داد: زني كه داراي خواستگاران فراواني از بزرگان قريش بوده و در عين پاكدامني ثروت زيادي هم دارد و داراي جايگاه اجتماعي بالايي است، به خاطر فضائلي كه در جواني مي بيند، خودش براي ازدواج پيشنهاد بدهد و با اندك تأملي مشخص مي شود كه اين گزينه مي تواند مورد مناسبي براي رسولخدا(ص) باشد، چرا كه اگر رسولخدا(ص) همسر جوانتري اختيار مي كرد، نمي توانست ايشان را درك كند در حاليكه خديجه متوجه فضائل حضرت شده بود و ايشان را درك مي كرد.

وي با اشاره به اخباري كه درباره خواب حضرت خديجه(س) وارد شده گفت: ايشان خواب ديده بود كه خورشيد از آسمان در حياط خانه اش فرود آمده است و اين خواب را اينگونه تعبير كردند كه وي با شوهري ازدواج مي كند كه شهرت عالمگيري كسب خواهد كرد و مانند خورشيد كه براي همه جهانيان شناخته شده است، نامي و معروف مي شود، لذا همين خواب هم يك انگيزه اي شد كه به دنبال شوهر اينچنين باشند و حتي خودشان پيشنهاد ازدواج را مطرح كنند.

دكتر سليماني ادامه داد: با توجه به اوضاع جزيره العرب در آن زمان و حاكميت فرهنگ جاهليت، اگر حضرت خديجه نبود، هم كفوي براي پيامبر(ص) يافت نمي شد.

وي به فضائل حضرت خديجه (س) از زبان حضرت رسول اكرم(ص) اشاره كرد وادامه داد: در ميان همسران رسولخدا(ص)، خديجه براي ايشان بهترين بود ، چرا كه در زماني به رسولخدا (ص) ايمان آورد كه كسي به ايشان ايمان نمي آورد و ديگران رسولخدا(ص) را تكذيب مي كردند و زماني كه اسلام به ثروت هايش نياز داشت، همه ثروتش را در اختيار پيامبر(ص) قرار داد.

اين نويسنده و پژوهشگر افزود: حضرت خديجه(س) داري نوعي فراست، سلامت نفس، باطن شناسي و زمينه پذيرش حق بود، لذا به محض اينكه از رسالت پيامبر(ص) مطلع شد، آن را پذيرفت، در حاليكه افراد عادي نياز به تحقيق كردند دارند تا متوجه اين واقعه بشوند كه نيازمند وقت است.

وي افزود: حضرت خديجه (س) در زماني كه مي توانست بهرين زندگي را از لحاظ مادي و دنيوي با اشراف قريش داشه باشد، زندگي به ظاهر سخت با رسولخدا(ص) را پذيرفت و سالها مورد بدبيني و سوء ظن، اهانت و شرايط دشوار اقتصادي قرار گرفت.

حجت الاسلام دكتر سليماني با اشاره به شرايط دشوار شعب ابيطالب اظهار داشت: در طول اين مدت به نوعي با ثروت خديجه امور مسلمانان اداره مي شد، و وي با وجود اينكه قبل از آن در رفاه مادي كامل به سر مي برد، به شرايط سخت شعب را بر خود هموار كرد و همه ثرورتش را در اين مسير خرج كرد.

وي با اشاره به اينكه ثمره ازدواج رسولخدا(ص) با خديجه 6 فرزند بود، ادامه داد: چهار دختر و 2 پسر ثمره اين ازدواج بود كه حضرت زهرا(س) آخرين آنها بود و چيزي از به دنيا آمدن ايشان نگذشته بود كه حضرت خديجه(س) از دنيا رفت.

عضو هيئت علمي موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) با اشاره به اينكه رسول الله(ص) سال وفات خديجه (س) و ابوطالب(ع) را عام الحزن ناميدند، اظهار داشت: وجود حضرت خديجه در حانه پيامبر در واقع آرامگاهي براي حضرت بود و حضرت با وجود آزارها و اديت هاي مشركان و كفار قريش وقتي به خانه پناه مي آورد ، وجود حضرت خديجه نوعي آرامش براي حضرت بود، در حاليكه زنان ديگر حضرت رسول(ص) نتوانستند اينگونه باشند و گاه نه تنها آرامش زا نبودند، بلكه بحران زائي نيز مي كردند كه حتي از اهل سنت نقل شده كه ايشان وقتي عصباني مي شد قسم به خداي ابراهيم مي خورد و نه قسم به خداي محمد(ص) و در موردي نقل شده كه چنين قسمي را در مقابل پدرش ابوبكر يادكرد، پدر عصباني شده و سيلي محكمي به گوش او مي زند به گونه اي كه خون بر گريبان عايشه جاري مي شود.

وي در پايان با اشاره به فداكاري حضرت خديجه(س) افزود: درسي كه از حضرت خديجه مي توان گرفت، اينست كه گاهي انسان براي احياي فضائل و دين اسلام بايد هم مال و ثروت و هم آبرو و حيثيت اجتماعي خودش را فدا كند.

انتهاي پيام/