حق خوری غربی ها حتی در میدان ورزش نیز ادامه دارد و اعمال نفوذ ها شانس ما را برای گرفتن دو مدال دیگر از بین برد.قطعاً روند اعمال نظرات آن را در برگزاری مسابقات کشتی آزاد بیشتر خواهد شد.

بی باک؛ المپیک لندن برای ورزش ایران تاریخ ساز شد و ورزشکاران ایران توانستند با کسب 4 طلا 2 نفره در جایگاه دوازدهم جهان جا خوش کنند.

کسب این جایگاه در حالی صورت گرفته است که دو ورزش مدال آور دیگر ایران یعنی کشتی آزاد و تکواندو هنوز آغاز نشده اند .

المپیک لندن خوب آغاز شده و خوب نیز ادامه داشت.حضور نوشاد عالمیان در یک شانزدهم نهایی که خود رکورد محسوب می شود هر چند که وی نیز می توانست از این بهتر حاضر شود و حضور خانم الهه احمدی نیز در جایگاه ششم المپیک ، برای ورزشکاران ایرانی دستاوردی بزرگ محسوب می شود. اما باید گفت که ارزش ورزش ایران بیش از این است.

به هر صورت باید دید در ادامه ورزشکاران چه می کنند.کشتی فرهنگی و وزنه برداری آبروداری کردند.فرنگی کاران با کسب سه طلا در جایگاه اول جهان ایستادند و این را بلند فریاد زندند که بام کشتی جهان برای ایرانیان است.

از این رویداد بزرگ اگر بگذریم نباید فراموش کرد که حق خوری غربی ها حتی در میدان ورزش نیز ادامه دارد و اعمال نفوذ ها شانس ما را برای گرفتن دو مدال دیگر از بین برد.

حذف کاملاً با برنامه علی مظاهری بوکسور پرآوازه ایران و آسیا که پرچم داری این دوره نیز با وی بود یکی از حق خوری های آشکاری بود که علیه ورزش ایران در قلب لندن صورت گرفت.

ناداوری که حتی صدای مسئولین برگزاری را نیز در آورد و موجب شد تا داور بازی علی مظاهری با بوکسور کوبایی را برای پنج روز از گردونه رقابت ها کنار بگذارند!

مظاهری یکی از شانس های اصلی ایران برای مدال در این رشته بود، تمرینات سخت و روحیه خود مظاهری این را نوید می داد اما ان چیزی که در رینگ رخ داد اعمال نظر آشکاری بود که تمام رویاهای چهار ساله وی را نقش بر آب کرد.

البته اجحاف در حق ورزش ایران در این یک مورد خلاصه نمی شد و عبدولی کشتی گیر خوب فرنگی کار نیز با همین ناداوری از مسابقات کنار رفت. داوری بدی که صدای حاضران در سالن را نیز در آورد و تماشاچیان ایرانی و غیر ایرانی یه صورت ممتد داور بازی را هو کردند.

به هر صورت باید گفت که انگلیسی ها حتی در بازی ها المپیک نیز به دنبال ضربه زدن هستند و نمی توانند رشد ایران را ببینند.هر چند تا به اینجای کار ورزشکاران خوب درخشیده اند اما سیاست انگلیسی هم بیکار ننشسته است و قطعاً روند اعمال نظرات آن را در برگزاری مسابقات کشتی آزاد بیشتر خواهد شد.

این نوع مدیریت و حرکت از سوی مقامات برگزار کننده علیه ایران را باید کینه انگلیسی نامید.چرا که چیزی دیگر برای توجیه آن نمانده است.