به گزارش فارس، نشریه آمریکایی «سالن» در مقاله‌ای به قلم «بیل مویر» می‌نویسد: در هفته گذشته مردم آمریکا به تماشای فیلم میت رامنی نشستند. این ویدئو که به صورت مخفیانه فیلم‌برداری شده بود، رامنی را در حال گفتگو با حامی مالی‌اش در فلوریدا نشان می‌داد. نکته جالب در این فیلم، آشکار شدن دیدگاه واقعی میت رامنی نسبت به مردم آمریکا است.

 

* سخنان رامنی چندان دور از انتظار نیست

 

به باور من، سخنان رامنی و آشکار شدن دیدگاه حقیقی او در قبال مردم آمریکا چیز تازه‌ای نیست. اگر دیدگاه‌های متحجرانه طبقه مرفه را می‌دانستید و با موضوعاتی چون تعیین سیاست آمریکا به دست فرد پیروز در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا آشنا بودید، از شنیدن سخنان رامنی تعجب نمی‌کردید. این گروه همواره به دیده خشم و تحقیر به اقشار پایین جامعه می‌نگرند.

 

 

* اظهارات «مارتین»

 

در واقع این ویدئو یادآور نخستین دوران سرخوردگی ما در قرن نوزدهم است. در آن زمان «‌‌فردریک تونسند مارتین» سرمایه‌دار شیک پوش نیویورکی، ادعا کرد: « آمریکا به سرمایه داران تعلق دارد». وی افزود: «مهم نیست که این کشور را چگونه بدست آورده‌ایم اما قصد داریم هر طور شده آن را حفظ کنیم».

 

 

* درخواست کمک‌های مالی بیشتر از جانب رامنی

 

نشست فلوریدا یادآور این نکته است که سرمایه‌داران، آمریکا را در دست دارند. در این ویدئو، رامنی در پاسخ به پیشنهاد کمک یکی از مهمانان به لزوم کمک‌های مالی بیشتر اشاره می‌کند و می‌گوید: «صادقانه بگویم، به کمک 800-900 میلیون دلاری نیاز دارم؛ چرا که اوباما این مقدار را در اختیار دارد». وی افزود: «کمک مالی مهم‌ترین درخواست من از شماست».

 

 

* ردپای سرمایه‌داران در کمپین انتخاباتی آمریکا

 

رامنی در این مورد حقیقت را بیان می‌کند؛ چرا که پول در کمپین‌های انتخاباتی حرف اول را می‌زند. اگر ویدئوهای سری دیگری در اختیارمان بود، می‌توانستیم کاندیداهای دیگر را در تلاش و تکاپو برای کسب هزینه تبلیغات انتخاباتی، در موقعیت‌هایی مشابه ببینیم.

 

 

* پول و تغییر کمپین انتخاباتی

 

این موضوع تنها به جمهوری‌خواهان محدود نشده و دموکرات‌ها را نیز شامل می‌شود. چند شب پیش باراک اوباما در مراسمی که به منظور حمایت مالی از وی در منهتن و به میزبانی «جی زی و بیونس» برگزار شده بود، به شوخی اظهار کرد: «نمی‌توانم چک 10 میلیون دلاری از کسی قبول کنم، آزادید که این پول را عاقلانه خرج کنید». تصور ما این است که او قصد مزاح داشته است. رامنی و اوباما برنامه‌های خود را براساس فعالیت‌های اقتصادی (پول ساز) تنظیم می‌کنند. به طوری که حاضر به تغییر سیاست کمپین انتخاباتی خود هستند (یک ایالت ممکن است از نظر تعداد آراء با اهمیت نبوده اما وقتی پای پول در میان باشد، اوباما و رامنی سیاست انتخاباتی خود را تغییر می‌دهند).

 

 

* افزایش هزینه‌های تبلیغات سیاسی در آمریکا

 

این یک ضیافت صاف و ساده است. به گزارش سرویس سرمایه گذاری «مودی»، امسال هزینه‌های تبلیغات انتخاباتی احزاب، بنگاه‌ها، ابر«پک‌ها» و گروه‌های متفرقه دیگر بیش از نیم بیلیون دلار افزایش خواهد یافت که این مقدار 25 درصد بیشتر از هزینه تبلیغات سیاسی در سال 2010 است. این موضوع «لزلی مونوس»، «سی بی اس»، «سی ای او» را به واکنش واداشت. وی در یک کنفرانس سرمایه گذاری که در ماه دسامبر گذشته برگزار شد، اظهار کرد: «هزینه‌های زیادی صرف خواهد شد». وی افزود: « نمی‌گویم که صرف هزینه‌های هنگفت برای آمریکا خوب است اما صرف این هزینه‌ها به سود شرکت «سی بی اس» خواهد بود. غول‌های رسانه‌ای و پایگاه‌های تلویزیونی عظیم آن‌ها در این مهمانی نقش پررنگی دارند».

 

 

* درآمد میلیونی رسانه‌ها و مشاورین سیاسی

 

علاوه بر این، مشاوران سیاسی گران قیمت که 10 درصد بودجه برنامه شبکه‌های محلی را به خود اختصاص می‌دهند، در این ضیافت حضور دارند. با اجماع نظر شهروندان و حیف و میل پول‌هایی که منبع مشخصی ندارند، دزدی‌ها زیاد شده است. یکی از مشاورین دموکرات از این موضوع به عنوان بزرگ‌ترین ثروت اندوزی فعالان سیاسی در تاریخ آمریکا یاد کرد. با پایان دور مقدماتی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، 150 مشاور و رسانه برتر مبلغی بالغ بر 465 میلیون دلار کسب کردند. پیش بینی می‌شود که با پایان انتخابات این رقم دو برابر شود.

 

 

* کاهش هزینه تبلیغات انتخاباتی، خواست اکثریت مردم آمریکا

 

ما نمی‌توانیم در قبال این موضوع سکوت کنیم. در بسیاری از موارد از ما می‌خواهند که در مورد موضوع دیگری صحبت کنیم؛ چراکه مردم از شنیدن این موضوعات خسته شده‌اند. به باور من این‌گونه نیست. اراده جمعی بر آن است که این پول‌ها را از چرخه انتخابات آمریکا خارج سازند. به باور همگان این تغییر زمینه تغییرات دیگر را فراهم می‌سازد. بر اساس نتایج دو نظر سنجی که اخیراً منتشر شده، شرکت کنندگان خواستار کاهش حمایت مالی سرمایه داران و گروه‌های ناشناس از نامزد‌های انتخاباتی هستند (هر 10 نفر 8 نفر). این وظیفه ما است که از دموکراسی دفاع کرده و در همه جا بنویسیم که دموکراسی فروشی نیست.