مدیر دفتر تربیتی جامعة المصطفی العالمیة با اشاره به این‌که برخی اختلافات خانوادگی بر اثر کنترل نکردن چشم است گفت: منشأ برخی از اختلافات خانوادگی، مقایسه همسر خود با دیگران است که در اثر چشم‌چرانی به وجود می‌آید.

حجت‌الاسلام محمدرضا حاتمی، مدیر دفتر تربیتی جامعة المصطفی العالمیة(ص) در گفت‌و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا به بررسی اثرات منفی چشم چرانی در زندگی افراد پرداخت و گفت: چشم چرانی به معنی رها بودن چشم و ورود آن به حریم دیگران است.

وی نگاه به نامحرم را از مصادیق بارز چشم‌چرانی عنوان کرد و افزود: مهم‌ترین عامل چشم‌چرانی کنترل نکردن چشم و توجه نسبت به نامحرم جهت لذت جنسی است.

این مشاور حوزوی تصریح کرد: چشم افراد چشم‌چران مانند حیوانات رها شده است که به هر جایی سرکشی می‌کنند و نسبت به حریم خصوصی افراد هیچ ارزشی قائل نیستند.

حجت‌الاسلام حاتمی در ادامه به اثرات منفی چشم‌چرانی در زندگی افراد اشاره کرد و بیان داشت: چشم و گوش افراد پنجره‌ قلب و دل آن‌ها است و فرد را به جهان خارج از جسم وصل می‌کند، اگر چیز ناخوشایند و آلوده به آن وارد شود چیز ناخوشایند و آلوده نیز از آن خارج می‌شود.

وی اضافه کرد: چشم ناپاک خروجی ناپاکی را در پی‌خواهد داشت و اگر چشم کنترل نشود زمینه گناهان دیگر را فراهم می‌کند، پیامبر اکرم(ص) فرموده«نگاه به نامحرم تیری از تیرهای شیطان است که در دل و جان فرد اثر می‌گذارد».

مدیر دفتر تربیتی جامعة المصطفی العالمیة تأکید کرد: اگر فردی گرفتار بیماری چشم‌چرانی شود تنها به این لذت نگاه کردن اکتفا نمی‌کند و اگر چشم آلوده شود بسیاری از اعضای را نیز آلوده به گناه می‌کند.

وی ادامه داد: منشاء برخی از اختلافات خانوادگی، مقایسه همسر خود با دیگران است و این مقایسه کردن نتیجه چشم‌چرانی است و اگر فرد چشم را کنترل نکند در واقع هوای نفس و شهوات را کنترل نکرده و دچار اثرات منفی خواهد شد.

این استاد حوزوی با اشاره به راه‌های پیشگیری از ارتکاب به گناه چشم چرانی گفت: چشم‌چرانی افزون‌بر اثرات روحی دارای اثرات منفی جسمی نیز است و بهترین راه برای پیشگیری از چشم‌چرانی توجه به خوبی‌ها و امکانات حلالی است که خداوند در اختیار انسان قرار داده است.

وی ادامه داد: اگر ما به اثرات منفی چشم‌چرانی توجه کنیم هیچ‌گاه مرتکب آن نخواهیم شد و فردی که خود را از آلوده شدن به گناه چشم‌چرانی کنترل کند برخی از معارف دین از سوی خدا به او داده می‌شود.

وی در پایان اظهار داشت: تشویق و تنبیه یکی از راه‌های پیشگیری از ارتکاب به گناه چشم‌چرانی است و مبلغان باید اثرات منفی روحی جسمی و معنوی این گناه را به مردم متذکر شوند تا آن‌ها خود را از آلوده شدن حفظ کنند./