مدتی است که سخن به میان آوردن از بحران ناتو در افغانستان و تلاش این سازمان برای رهایی از مخمصه‌ای که در این کشور به آن دچار شده، به یکی از مباحث روز رسانه‌ای و تحلیلی تبدیل شده است. در این راستا، روزنامه «تلگراف» با انتشار تحلیلی، لزوم درخواست کمک ناتو از کشورهای تأثیرگذار در منطقه از جمله ایران را مطرح کرده است.

به گزارش «تابناک»، روزنامه انگلیسی تلگراف در تحلیلی درباره وضعیت ناتو در افغانستان می‌نویسد: یازده سال پیش، در شرایطی که هنوز داغ حادثه ۱۱ سپتامبر تازه بود، آمریکا و انگلیس به افغانستان حمله کردند. آن‌ها در این مسیر با خشم پیش رفتند، متحدان خود را گرد آوردند و بلندپروازانه اقدام کردند.

اما اینک آن خشم و عصبانیت فروکش کرده، متحدان خود را کنار کشیده‌اند و بلندپروازی‌ها نیز از میان رفته است. جنگ افغانستان، به طولانی‌ترین جنگ در تاریخ آمریکا تبدیل شده است.

تلگراف ادامه می‌دهد، هرچند تا زمان رسمی خروج نیرو‌ها از افغانستان دو سال دیگر مانده، اما از هم اکنون احساسی مبنی بر به پایان رسیدن زمان پدید آمده است؛ برای نمونه، ماه گذشته، ناتو آموزش نیروهای پلیس افغانستان را متوقف و برخی اقدامات دیگر خود را نیز محدود کرد. دلیل این امر، تلفاتچشمگیری بوده که در یک دهه گذشته، گریبان نیروهای ناتو را گرفته و در ماه گذشته، به واسطه حملات نیروهای پلیس افغان به همکاران عضو ناتوی خود، به اوج رسیده است.

تحلیلگر این روزنامه انگلیسی بر این باور است، دلایل بسیاری در این ناکامی دخیل بوده که اقدامات ناکارآمد دولت افغانستان، یکی از مهمترین آنهاست. با این حال، وی نقش خود کشورهای عضو ناتو را نیز در این فرایند کم اثر نمی‌داند.

هم‌اکنون یکی از مهمترین مسائل موجود درباره حضور نیروهای ناتو در افغانستان، این است که هزینه این نیرو‌ها از مالیات‌های مردم در کشورهای غربی، به ویژه آمریکا تأمین می‌شود.
به نوشته تلگراف، ۶۹ درصد آمریکایی‌هایی که در ماه مارس از آن‌ها نظرسنجی شده، گفته‌اند، آمریکا نباید هیچ ‌گاه وارد جنگ در افغانستان می‌شد.

البته یک نظرسنجی دیگر نیز نشان می‌دهد، ۴۹ درصد از پاسخ دهندگان، خواهان خروج فوری نیرو‌ها هستند.

در ادامه این مطلب اشاره شده که هرچند هیچ راهکار آسانی برای این وضعیت نیست، ناتو نباید از کمک خواستن بترسد. در دهه ۹۰، هنگامی که طالبان در قدرت بود، سه قدرت منطقه‌ای، یعنی هند، ایران و روسیه از رقیب طالبان، یعنی اتحاد شمال حمایت می‌کردند؛ این یک ترکیب واقعاً نادر از کشورهاست.

بنا بر این گزارش، در یک دهه گذشته، ناتو از ترس تحریک پاکستان، از کمک خواستن از هند خودداری کرده است. ایران نیز به دلیل بدگمانی‌های واشنگتن، از این عرصه برکنار مانده است. روابط آمریکا با روسیه نیز به رغم تلاش اوباما برای «شروع دوباره» همچنان سرد مانده است. با این حال، سود هر سه این کشور‌ها با وجود یک افغانستان باثبات و طالبان ضعیف گره خورده است.

این روزنامه انگلیسی درباره نقش ایران می‌نویسد، هرچند ممکن است وارد شدن ایران به این عرصه اندکی عجیب به نظر برسد، باید به یاد داشت که در سال ۲۰۰۱، نیروهای ایرانی با واحدهای ویژه آمریکا علیه طالبان همکاری کردند. آن‌ها همچنین در آموزش نیروهای افغان نیز نقش‌آفرین بوده‌اند.

تلگراف در ادامه به بررسی نقش بالقوه دو کشور دیگر، یعنی هند و روسیه نیز می‌پردازد و در پایان، استدلال می‌کند حضور این بازیگران و استفاده از توان آنها، یکی از مهمترین عواملی است که می‌تواند جلوی شکست ناتو در افغانستان را بگیرد.