جریان ضد ایران خارج‌نشین که تز اصلی مقابله با برگزاری انتخابات در ایران را طراحی کرده، در آخرین تلاش خود می‌خواهد بیانیه‌ای را به امضای برخی رادیکال‌های جبهه موسوم به اصلاحات در ایران برساند.

به  گزارش تسنیم، رجبعلی مزروعی از عناصر رادیکال و فعال جریان ضد ایران که در بلژیک ساکن است و برخی منابع می‌گویند که با سرویس‌های امنیتی فرانسه نیز در ارتباط است در یکی از آخرین تلاش‌های این جریان برای مقابله با انتخابات ایران، می‌خواهد که بیانیه‌ای را علیه انتخابات به امضای بعضی رادیکال‌های جبهه موسوم به اصلاحات برساند.

طی هفته‌های گذشته جریان‌های میانه‌رو جبهه اصلاح‌طلبان در مخالفت با رادیکال‌های این جناح با صدور بیانیه‌هایی که یکی از آن‌ها به بیانیه «روزنه‌گشایی» معروف شد، تاکید کردند که می‌خواهند از حق خود برای مشارکت سیاسی در انتخابات استفاده کنند؛ اگرچه شاید لیستی برای این انتخابات معرفی نکنند.

غیر از آن افرادی مانند علی مطهری نیز لیستی را با حضور برخی اصلاح‌طلبان و همچنین جریان موسوم به اعتدال و حتی بعضی اصولگرایان تدارک دیده و به صورت فعال وارد انتخابات شده است.

به همین دلیل جریان ضد ایران و همچنین اقلیت رادیکال جبهه اصلاحات که فضا را به سمت تشدید رونق انتخابات می‌بینند، سعی کرده‌اند که با محوریت مزروعی بیانیه‌ای صادر و در آن موضع رادیکال‌ها را پوشش دهند.

رجبعلی مزروعی در برخی جلسات یکی از احزاب رادیکال موسوم به اصلاح‌طلب شرکت می‌کند و همچنین برای ایجاد اتصال میان جریان اصلاحات با جریان ضدایران خارج‌نشین در تلاش است.

در بیانیه‌ای که مزروعی آماده  کرده تناقضات زیادی میان ادعاها  و کارنامه رادیکال‌های اصلاح‌طلب به چشم می‌خورد؛ او مدعی «بن بست اصلاحات و حذف کامل اصلاح‌طلبان، بویژه از مقطع انتخاباتی پیشین در سال 1400» است؛ حال آنکه همچنان که دربالا نیز اشاره شد در همین انتخابات افراد و گروه‌های مشخصی از اصلاح‌طلبان بیانیه داده و از حق مشارکت خود دفاع کرده‌اند. مشخصاً‌ این نحو بیانیه‌نویسی توسط رادیکال‌ها در جناح اصلاح‌طلب بدین معناست که هرکس با من نیست و مواضع رادیکال و ساختارشکنانه ما را قبول ندارد، نمی‌تواند نام اصلاح‌طلب بر خود داشته باشد!

این بیانیه همچنین از تشدید تورم و گرانی انتقاد کرده، حال آنکه دولت مطبوعشان در دهه 90 با ایده‌ی مطلوبشان(توسعه از طریق تن دادن به خواست‌های آمریکا) بالاترین تورم و کاهش ارزش پول ملی را تجربه کرد. این بیانیه از «انزوای دیپلماتیک» سخن گفته حال آنکه نتیجه‌ی تزهای مطلوب این جریان در سیاست خارجی به بالاترین تحریم‌های تاریخ علیه یک ملت منجر شد.

بیانیه تهیه شده توسط مزروعی همچنین درباره خطر گسترش جنگ سخن می‌‌گوید! درحالیکه جریان نزدیک به افرادی مانند مزروعی هم در هنگامه‌ی جنگ خلیج اول فارس یعنی حمله آمریکا به عراق در ماجرای کویت و هم در ماجرای طالبان و بعضی مقاطع دیگر مصرانه بر شیپور جنگ می‌نواختند و این تصمیم حاکمیت بود که کشور را از درگیر شدن در جنگ دور کرد و پس از آن نیز در برهه‌های مختلف، نه بر جنگ، بلکه بر قدرت دفاعی برای جلوگیری از جنگ گسترده علیه ملت ایران تاکید کرده است.