به گزارش خبر نگار تبیین عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) قم با اشاره به مفهوم حق تعیین سرنوشت گفت: حق تعیین سرنوشت به لحاظ تکوینی و تشریعی مطرح می شود، از جنبه تکوینی آن بدین معناست که انسان مجبور نیست و دارای قدرت انتخاب است و در آیات متعددی از آن کریم به نقش انتخاب مردم در تغییر شرایط و سرنوشت اشاره شده است.
حجت الاسلام سید ابراهیم حسینی با اشاره به حق تعیین سرنوشت از لحاظ تشریعی و قانونگذاری که مورد بحث حقوق نیز همین جنبه آن است، اظهار داشت: هدف از بعثت انبیاء این بود که مردم آزاد باشد تا خودشان تصمیم بگیرند و راه حق را در پیش بگیرند.
وی با اشاره به حق تعیین سرنوشت در غرب به موادی از منشور ملل متحد اشاره کرد و گفت: در بند 2 ماده اول به حقوق برابر ملت ها و حق تعیین سرنوشت بیان شده است، اما در برخی موارد دیگر به مناطقی که غیر خودمختار هستند اشاره می کند که عده ای از انجا که نمی توانند خودشان را اداره کنند به عنوان یک ، برخی حکومت های دیگر به عنوان یک وظیفه مقدس اداره آن امور را بر عهده می گیرند؛ یعنی از طرفی حق تعیین سرنوشت را برای همه ملت ها دانسته و از سوی دیگر صریحا نظام قیمومیتی را به رسمیت شناخته است.
حجت الاسلام حسینی ادامه داد: ملاک غیر خودمختار بودن مناطق چیست و چه کسی باید آن را تشخیص دهد، در حالی که دنیا شاهد بوده چگونه در این مورد بسیاری از کشور ها به بهانه غیرخود مختار بودن مستعمره شدند.
وی گفت: این منشور بعد از جنگ جهانی دوم تهیه شد،در حالیکه دهه 60 ، دهه مبارزه با استعماربرای رها شدن بود، یعنی کشورهایی که مستعمره بودند و غیر خود مختار شناخته می شدند، برای رهایی خود از تحت سیطره استعمار و اینکه بگویند خودمان توان اداره کشورمان را داریم، به مبارزه می پرداختند ، که این امر نشان می دهد حق تعیین سرنوشت تنها یک شعار است.
این استاد مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) قم ادامه داد: اصلا وجود حقی به عنوان حق وتو نشان از نبودن حق برابر ملت هاست.
حجت الاسلام سیدابراهیم حسینی با اشاره به ماده 38اساسنامه دیوان بین المللی دادگستری گفت: این دیوان موظف است برای صدور رأی برای طرفین دعوا بر اساس حقوق بین الملل، معاهدات و قراردادها و عرف های بین المللی و اصول کلی حقوق بین المللی که از سوی " ملل متمدن" به رسمیت شناخته شده باشد ، رفتار کند، یعنی با آوردن ملل متمدن ، ملت ها را به دو بخش متمدن و وحشی تقسیم کرده است و ملل متمدن را دارای صلاحیت هایی بیشتری دانسته است.
پایان بخش اول/