خبر حمله معترضان افغان به کنسولگری ایران در هرات، جدید‌ترین خبر از نقض مصونیت اماکن دیپلماتیک ایران در خارج از کشور است. پیش از این، اعضای سازمان منافقین با برنامه‌ریزی پیشین به سفارت ایران در آلمان متعرض شدند و در آغاز این هفته نیز، یکی از نمایندگان مجلس، از تعرض به سفارت ایران در دانمارک خبر داد.
افزون بر این، سازمان منافقین، مدتی پیش، از لیست سازمان‌های تروریستی در آمریکا بیرون شد. سرکردگان این گروهک در پارلمان‌های اروپایی و از جمله در ایتالیا و فرانسه، مشغول دشمنی با ایران هستند و نیز تلاش می‌شود، شبکه‌های تلویزیونی ایران از دسترس مخاطبین به در آیند.

به گزارش «تابناک»، هرچند این اخبار به ظاهر ارتباط چندانی با یکدیگر ندارند، توجه به برخی سخنان تحلیلگران غربی درباره نوع دشمنی غرب با ایران، هم برای عامه مردم ایران و هم برای مقاماتی که آشکارا از تحریم‌ها علیه ایران استقبال می‌کنند، ضروری است.

بنا بر این گزارش، در ششم مارس سال جاری، NPR یا رادیوی عمومی آمریکا که رادیویی سراسری در آمریکاست، پای سخنان دو کار‌شناس برجسته نشست تا دیدگاه آنان را درباره شیوه برخورد با ایران جویا شود. این دو مهمان، «سوزان مالونی»، کار‌شناس برجسته مسائل ایران در مؤسسه سابان و «ماتیو کرونیگ»، از اعضای شورای روابط خارجی آمریکا بودند.

در چهارچوب بررسی گزینه‌های آمریکا در مقابل ایرانی که شاید به سمت مسلح شدن به سلاح هسته‌ای برود، این افراد به ابعاد گوناگون استراتژی مهار ایران پرداختند. از دید خانم مالونی، ایران باید از نظر جنبه‌های نظامی، استراتژیک، اقتصادی و دیپلماتیک ـ سیاسی مهار و به عبارت دیگر، در این حوزه‌ها از تأثیرگذاری ایران در منطقه و استفاده از توانایی‌های خود جلوگیری شود.

همچنین باید در چهارچوب چهار مفهوم فوق، تلاش شود تا ایران نتواند از توانایی نظامی خود در جایی بهره گیرد، از بعد استراتژیک تضعیف شود و شرکای استراتژیک ایران از این کشور جدا شوند یا تغییر وضعیت دهند، اقتصاد ایران محدود و تضعیف و تا جایی که می‌شود، از ابزارهای دیپلماتیک علیه ایران استفاده شود.

سه جنبه نخست تلاش برای مهار ایران با نمونه‌هایی چون افزایش قدرت نظامی رقبا و دشمنان ایران، تلاش‌ها علیه سوریه و حزب‌الله و گروه‌های همراه با ایران و نیز تحریم‌های اقتصادی قابل مشاهده است.

برای محدود کردن دیپلماتیک و سیاسی ایران، دولت آمریکا به ویژه در دوره اوباما تلاش کرده است از طریق مجامع بین‌المللی، همراه کردن دیگر کشور‌ها، ارائه تصویر نامطلوب از ایران در دنیا و ایجاد شبهاتی که بر پایه آنها مواضع آمریکا درست و مواضع ایران نادرست است بر ایران فشار وارد کند. موفقیت آمریکا برای مهار دیپلماتیک ایران از راه میزان همراهی دولت‌ها و افکار عمومی جهان با فشار به ایران سنجش می‌شود.

به عبارت دیگر، اگر مردم در دیگر کشور‌ها گمان کنند فشار به ایران، درست است، آمریکا در این شیوه دشمنی با ایران موفق بوده و هر کسی هم که به دامن زدن به تصور فوق کمک کند، خواسته یا ناخواسته به کمک آمریکایی‌ها آمده است.

شیوه برخورد جامعه جهانی با تحریم دیگر کشور‌ها در گذشته، برای مقایسه قابل استفاده است. محققان و کار‌شناسان بسیاری هستند که تحریم و حصر اقتصادی را غیر اخلاقی یا خلاف اصول حقوق بشر و یا اصول تجارت جهانی می‌دانند.

اینکه تحریم‌های آمریکا علیه کوبا رفتاری اشتباه است در جهان طرفداران زیادی دارد. در مورد عراق نیز سخنان مادلین آلبرایت، وزیر خارجه سابق آمریکا که مرگ صد‌ها هزار عراقی بر اثر تحریم‌های این کشور را بی‌اهمیت دانست، با واکنش و مخالفت عمومی روبه‌رو شد و به همین دلیل است که مراکز پژوهشی آمریکایی، یکی از ضعف‌های روش تحریم ایران را جنبه غیراخلاقی بودن آن می‌دانند. اگر قرار است این ضعف مورد استفاده قرار گیرد، هم باید به روش معمول جهانی، این ضعف مورد استفاده قرار گیرد و هم این که ایران ابزارهایی برای بیان این حقیقت داشته باشد.

غرب از سویی همه تلاش خود را می‌کند که نادرست بودن روش تحریم در جایی مورد اشاره قرار نگیرد، از طریق ابزارهای سیاسی و دیپلماتیک تلاش می‌کند که کشورهای دیگر با تحریم‌های ایران همراهی کنند و مردم کشورهای دیگر را نیز متقاعد کند که تحریم‌ها علیه ایران بحق است. محدود کردن روابط دیپلماتیک ایران، جلوگیری کردن از رسیدن صدای ایران به گوش جهان و پنهان کردن پلیدی‌های گروهک منافقین همه بخش‌هایی از تلاش فوق هستند.

در سخنان عالی‌ترین مقامات کشور، تحریم‌ها و فشار به ایران، ظالمانه، وحشیانه و یا غیرعادلانه نامیده شده‌اند. شیوه درست رسانه‌ای و دیپلماتیک مقابله با تحریم‌ها این است که تا حد ممکن مشروعیت فشار به کشور زیر سؤال برده شود. همه دنیا باید بفهمد که غرب در قبال ایران، رفتاری سادیستی در پیش گرفته است. دستگاه دیپلماسی کشور، رسانه‌ها و مردمی که در شبکه‌های اجتماعی هستند باید در این راستا هدایت شده و مورد حمایت قرار گیرند. به جای استقبال خیره‌سرانه از تحریم‌ها، باید به رئیس‌جمهور آمریکا یادآوری شود که نمی‌تواند هم بر ملت ایران فشار بیاورد و حقوق آن را نادیده بگیرد و هم در نوروز برای مردم ایران پیام تبریک بفرستد.