این استاد اخلاق گفت: ما فکر می‌کنیم این دنیا اصل است و همه چیز حول آن می‌باشد اما واقعیت قیامت است، اکنون ما همه داخل قیامت هستیم ولی پرده‌ای مانع دیدن آن می‌شود، قرآن کریم می‌فرماید «کسی که مال یتیم بخورد در حال خوردن آتش است»، همچنین هر نگاه حرامی که می‌کنی، هر صدای حرامی که می‌شنوی، هر حرامی که به آن دست می‌زنی همین الان داری به آتش دست می‌زنی؛ آخرت به این نقدی می‌باشد اما ما خیال می‌کنیم که نسیه است.

حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی جاودان، از استادان اخلاق شامگاه جمعه بیست‌و‌چهارم آذرماه در حسینیه مجتمع میثم گفت: انسان به طور طبیعی در ساختمان اولیه خودش وجود دارد و به‌طور معمول در همان ساختمان می‌ماند، به فرموده قرآن کریم انسان حریص خلق شده است به نحوی که اگر به او اندکی سختی و دشواری رسد بی‌قراری و شکایت می‌کند و هنگامی که خوبی می‌رسد دستانش را می‌بندد و نمی‌گذارد کسی از آن خوبی نفع ببرد؛ به طور کلی شبیه به یک طفل نوپا است.

وی با اشاره به حدیثی قدسی مبنی بر این‌که «اگر اغلب اشتغال بنده من به من باشد شهوتش را به این زندگی معمولی کم می‌کنم و هنگامی‌که خواست بلغزد حائل می‌شوم و نمی‌گذارم خطا کند» گفت: یعنی بنده‌ای که مشغولیتش با خداوند متعال باشد و همیشه در فکر او باشد؛ به عنوان مثال میثم تمار هنگامی‌که با یک دست و پای بریده شده به دار آن زمان تصلیب شده بود، دخترش از او پرسید چه حالی داری پدر؟ او گفت مانند کسی که از یک راهروی پر ازدحام درحال عبور است فقط مقداری اذیت می‌شوم.

حجت الاسلام والمسلمین جاودان با اشاره به عبارت « شهوتش را به این زندگی معمولی کم می‌کنم» گفت: بعد از این مرحله ساختمان آدم عوض می‌شود و مرگ برای او بسان عروسی می‌شود و بعد از مرگ هم عروسی می‌شود.

این استاد اخلاق افزود: خداوند متعال بعد از این مرحله نه تنها نمی‌گذارد بنده‌اش گناه نکند بلکه از خطا کردن او هم جلوگیری می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: قدم اول این است که انسان بر روی هوی و هوس خود پا بگذارد، این زمان به حق آخرالزمان است و آدمی‌زاد از سحر تا نیمه شب و از فرق سر تا نوک پا غرق در مشکلات حلال و حرام است، اگر بتواند از هوی و هوس خودش و هوی و هوس دیگران که برخی اوقات از هوی و هوس دیگران آدم مبتلا به گناه می‌شود، جلوگیری کند خداوند متعال مدد می‌کند، امام زمان(عج) مدد می‌کند و البته امام زمان(عج) به وظیفه‌اش عمل می‌کند، خوب کردن دل درد ما وظیفه ایشان نیست و با این حال انجام می‌دهند اما هنگام ابتلا به گناه و مسایل دینی وظیفه ایشان هست تا کمک کنند شاید روز اول جوابی گرفته نشود اما به طور حتم جواب خواهند داد.

حجت الاسلام والمسلمین جاودان گفت: اگر به گناهی مثل دروغ عادت کرده‌ام و بخواهم از آن دست بردارم، دروغی که وقتی از دهان آدم بیرون می‌آید بوی تعفنش تا آسمان هفتم رفته و ملائک را آزرده خاطر می‌کند، اگر همت کنم و بایستم و دوره‌ای اندک سختی ترک آن را تحمل کنم پس از آن، انجام ندادن و نگفتن این دروغ برایم سهل می‌شود، ترک گناه سخت است اما اگر نشدنی بود دستور به این کار نمی‌دادند چرا که خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است در حد وسع و قدرت فرد به آن تکلیف می‌کند.

این استاد حوزه علمیه با اشاره به این‌که یک فرد معمولی اشتغالش به دنیا می‌باشد گفت: نه درس خواندن و درس دادن من، نه کار و کاسبی شما به طور طبیعی اشتغال به خداست اما این امر شدنی است، این درس و کار به درد زندگی می‌خورد و در حد یک درآمد مالی ارزش دارد، برای این‌که ما بخواهیم این مشغولیت‌ها برای خدا شود اولین اقدام این است که در آن‌ها گناه نباشد، یعنی مشغولیت به اطاعت خدا شود.

وی گفت: شیطان دور همه افراد می‌گردد تا بتواند آن‌ها را از پا در بیاورد و به زمین بیندازد و بهترین زمان برای این‌ کار او زمانی است که انسان خودش را بپسندد، خداوند متعال می‌فرماید من بنده‌ام را به گناه گرفتم تا به عجب گرفتار نشود چراکه این حالت برای بنده من بهتر است از این‌که از  خودش خوشحال باشد.

حجت الاسلام والمسلمین جاودان در تبیین قدم بعدی در تغییر مشغولیت فرد از دنیا به خدا گفت: در این مرحله من درس می‌خوانم و درس می‌دهم برای این‌که دین خدا را کمک کنم، همچنین در کسب و کار باید توجه داشت یک زن از شوهرش طلب شرعی دارد و مرد در حد شان زن باید زندگی او را اداره کند، ولو این‌که زن هم کار کند مرد نسبت به خانه، لباس و خوراک همسرش وظیفه دارد و یا این‌که خرج دادن فرزندان بر مرد خانواده واجب است و اگر برای انجام این واجب به دنبال کسب و کار برود، این کسب اطاعت و عبادت خداوند متعال می‌شود.

این استاد اخلاق افزود: در این مرحله هیچ نوع غذایی برای او لذت بخش‌تر از دیگری نیست و شهوت او را خداوند متعال از بین می‌برد چرا که در این دنیا این تفاوت‌ها مهم نیستند اما حلاوت دنیا مرارت آخرت می‌شود، آیت الله حق شناس که ما در اواخر عمرشان برای شاگردی خدمتشان می‌رسیدیم، می‌گفت استادشان در جوانی به ایشان گفته بودند که شیرینی نخورند و ایشان حدود هفتاد سال بود که شیرینی نمی‌خوردند.

وی در پایان اذعان داشت: ما فکر می‌کنیم این دنیا اصل است و همه چیز حول آن می‌باشد اما واقعیت قیامت است، اکنون ما همه داخل قیامت هستیم ولی پرده‌ای مانع دید آن می‌شود، قرآن کریم می‌فرماید «کسی که مال یتیم بخورد در حال خوردن آتش است»، همچنین هر نگاه حرامی که می‌کنی، هر صدای حرامی که می‌شنوی، هر حرامی که به آن دست می‌زنی همین الان داری به آتش دست می‌زنی؛ آخرت به این نقدی می‌باشد اما ما خیال می‌کنیم که نسیه است.