پایان دنیا و اغراض سیاسی غرب
سرویس دین و اندیشه بی باک؛ صابر دین پرست: پایان دنیا گزاره ای است که پس از رونمایی از فیلم مستند! نوستراداموس 2012، در سال 2009 بر سر زبان ها افتاد و پس از تولید فیلم سینمایی 2012 توجه بیشتری را به سوی خود جلب کرد.
در فیلم نوستراداموس 2012 تلاش شده است تا با مستمسک قرار دادن شخصی که به عنوان پیشگویی موفق در قرون وسطی اروپا از او نام برده می شود، تاریخی برای پایان عصر تعیین کند؛ سوءاستفاده از آثار به جا مانده از تمدن مایا ها در امریکای لاتین و مرتبط کردن آن با مجسمه ای در اروپا و اهرام مصر و بافتن اراجیفی در مورد وضعیت کهکشان راه شیری به منظور تقویت ادعای مطرح شده، چنان موجی در جهان ایجاد می کند که پایان دنیا به عنوان گزاره ای واقعی از سوی بسیاری از مردم بی اطلاع جهان مورد پذیرش قرار می گیرد. این پذیرش خود نشان دهنده عمق نفوذ فاجعه بار خرافه پرستی و جهل در جوامعی است که هرگونه اعتقاد ماورای تجربه را نفی می کنند!
با توجه به معنای پایان دنیا که توسط این مستندنما معرفی می گردد، به خوبی می توان به سیاسی بودن اغراض سازندگان فیلم پی برد. چرا که پایان دنیا نه به عنوان روزی که دنیا از بین خواهد رفت و نه به عنوان روزی که مردم سراسر جهان نابود خواهند شد که به عنوان روزی که نظمی نوین در جهان ایجاد خواهد شد، معرفی شده است. آماده سازی اذهان مردم جهان برای پذیرش بی قید و شرط جهانی جدید که متفاوت از دنیای امروز خواهد بود و کم کردن اصطکاک ناشی از تغییرات را می توان به عنوان اغراض سیاسی مبلغان پایان دنیا در نظر گرفت.
اما نکته ای که جای تأمل بسیار دارد این مسئله است که در طول تاریخ، بیش از 100 مورد پیشگویی در مورد پایان تاریخ انجام شده است که تابحال دروغ بودن تمام موارد به تجربه اثبات شده است؛ به عنوان مثال می توان به 29 آوریل 2007 و10 سپتامبر 2010 اشاره کرد که قبل از این به عنوان روز نابودی زمین و پایان دنیا توسط گروه ها و افراد مختلف تعیین شدند. اما آیا می توان این حجم گسترده تبلیغات برای پایان دنیا در غرب را به انحای دیگری نیز تفسیر کرد؟ (1)
به نظر می رسد، تعیین تاریخ های مختلف برای پایان دنیا که عمدتا در غرب و توسط متفکران اروپایی و امریکای شمالی عنوان می شوند علاوه بر اینکه می تواند شاهدی بر گسترش ناامیدی و پوچ گرایی در جامعه غربی باشد، می تواند فعالیتی سازمان یافته در جهت مبارزه با اعتقادات ادیان توحیدی مبنی بر وجود قیامت و معاد باشد. عادت دادن مردم به اینکه هر گونه ادعایی مبنی بر پایان دنیا حتی اگر توسط نوستراداموس پیشگو که همه چیز از جنگ های داخلی امریکا تا انقلاب اسلامی ایران را به درستی پیشگویی کرده است مطرح شده باشد و این پیشگویی توسط تمدن پیشرفته ای چون تمدن مصر و مایا و دیگر پیشگویان قرون وسطی تأیید شده باشد، خیالی بیش نیست، هدفی است که در ماواری چنین تبلیغاتی می توان به وضوح مشاهده کرد. هدفی که نتیجه ی آن بی اعتماد کردن مردم به تمام گزاره های غیرتجربی خواهد بود.
برای مشاهده کل اخبار کلیک کنید
ارسال کردن دیدگاه جدید